Wypowiedzi
-
Krytykę oczywiście przyjmuje -jak najbardziej motywująco. A wiersz napisałam w wieku 15 lat i chyba jestem do niego przywiązana, ale czas się rozstać z "próbami". Dziękuje Panie Ryszardzie za komentarz.
-
Rozstania już nadszedł czas.
Pakowanie walizek tych co byli wśród nas.
W oczach kręci się łza tęsknoty
chociaż się jeszcze nie rozstali i brak im ochoty
pożegnać idealny czas minionych chwil.
Jednak nadzieja na powrót do rodzinnych gniazd
pozwala żyć i marzyć o obłoku gwiazd,
o czasie, co minął przed chwilą
kiedyś będzie chwilą szczęśliwą.
Ruszać czas.
Ale ci, co na zawsze odejdą w zaświaty,
ich pożegnanie to trumna i kwiaty,
płacz, ziemia, śpiew:cóż, prochem są i w proch się obrócą
trzeba ich czule wspominać i gorycz rozweselać bo zmarli wrócą
lub my pójdziemy do nich, kiedy Baranek otworzy ostatnią pieczęć. -
***
A może jesteśmy świecącymi gwiazdami?
Wypluwa nas Głębia Błękitu
i nasącza roztworem energii.
Dojrzewamy do wydobycia siły.
Dostajemy w prezencie inne gwiazdy.
Doświadczamy swojego istnienia
i zaczynamy oddawać energię
MRUGAMY - Miłością
Zdumieni własnym żarem
Powoli odpływamy za chmurkę
Blekniemy w ciszy konania
Podziwiając zarodki energii.
Kruszymy się w pył
Wracamy do Głębi Błękitu
A Słońce i Księżyc wciąż niezniszczalni.
A może jesteśmy świecącymi gwiazdami? -
Aby mieć możliwość przeczytania tego posta musisz być członkiem grupy Dieta
-
Bohumil Hrabal "Zbyt głośna samotność"
-
***
Statek myśli wśród burz
Statek radości wśród smutków
Pośród tej wielkiej naturalnej wszechrzeczy
fale życia dobra i zła
Czy pamiętasz piękno wnętrza statków?
Złoto ozdoby piękne i wytworne salony
Wspaniała załoga i dowódca od serca
Po sztormie przemijania statek się rozbija
Po czasie długich rejsów statek się rozpada
Pozostaje tylko pamięć wspaniale spędzonego czasu na falach życia
Pozostaje wciąż żywy statek wśród myśli ludzkiej
w nowym i starym wymiarze -
Witam, i dziękuje za zaproszenie.
***Mówią że dom trzeba budować
Na solidnych fundamentach wiedzy
Z cegieł pełnych uroku i ciepła
Z okien patrzących na świat iskrami sumienia
Z dachu przykrywającego dobytek wnętrzności
Umeblować…
szafy stoliki fotele lampy
Wszystko w odpowiednich kolorach
Z trudem zdobycia pieniędzy
A później mozolne dobieranie
Wypełnianie wnętrza złotą nicią - przez czarnych ludzi -
Aby mieć możliwość przeczytania tego posta musisz być członkiem grupy CYTATY