Robert Komosa

Wszystkie sukcesy i porażki wcześniejszych zajęć, wreszcie mogły wykiełkować, ewoluować, tak żeby wyciągnąć z nich wnioski i z zupełnie innego poziomu wystartować w Winkolekcji.
O wiele szerszy asortyment niż poprzednio, nastawienie na HoReCa premium - to musiało spowodować przemyślenie i zmianę podejścia.

Ciągłe zdobywanie szlifów, tak własnej osoby, charakteru, sposobu działania, wytrwałości, jak i pracy z klientami, ich problemami, wyzwaniami, relacjami.
Kolejne wina zdegustowane, kolejni producenci poznani.
Kilka pięknych i spektakularnych osiągnięć, jak chociażby nawiązanie współpracy z Ateliera Amaro, Panem Wojtkiem, który jest przeserdecznym, megautalentowanym tytanem pracy, którego można/powinno się obrać za wzór do naśladowania.

Z pewnością w tym okresie mocne rozwinięcie wcześniejszych fascynacji gastronomią, co wydaje mi się naturalne, z uwagi na charakter pracy. Odwiedzanie klientów, restauracji, także poznawanie kuchni "od kuchni". Food wreszcie wszedł w balans z Wine:>

Dzięki wyjazdom odkrywam uroki Wrocławia, Lublina, Radomia, Łodzi, czy Olsztyna, ale przede wszystkim Trójmiasta...

Pierwsze kroki poza stacjonarny miejscem pracy oraz w bezpośrednim, samodzielnym kontakcie z klientami.
Pierwsze zderzenie w rzeczywistości z tym, co do tej pory poznawałem w teorii.

Była to naturalna ewolucja fascynacji winami węgierskimi, która zaczęła się już w La Casa del Vino. Skąd się wzięła? Nie wiem, ale trwa do dziś. Mało które wino cieszy/zaskakuje tak bardzo, jak kolejne, wytrawne ciekawostki z Węgier.

Tym bardziej wdzięczny jestem Składowi Win, bo przy tej okazji miał miejsce również mój pierwszy wyjazd/rajd po winnicach. Węgry-Austria.
Ciekawostka: byłem tam, jako jedyny Polak, pośród grupy czeskich pasjonatów z branży. Kwestia jednego dnia i wszystkie bariery zniknęły:)

Oczarowanie Krakowem trwa.

Jeden z pierwszych, niezależnych sklepów winiarskich.
Położenie w centrum Warszawy, w nowoczesnym biurowcu Rondo 1. Szerokie półki i możliwość rotacji różnego rodzaju asortymentu.
Te czynniki sprawiły, że o obecność na sklepowych półkach zabiegało wielu importerów, od największych, od lat obecnych na rynku, po niszowych, dopiero powstających, o których dziś mało kto pamięta.
Z kolei z tych powodów była to najlepsza szkoła "winiarskiego życia", jaką mogłem dostać po nauce sommelierskiej.
Szkoła dała świetne podstawy, teorię, wiedzę.
Ale to właśnie praca w La Casa, obcowanie każdego dnia z nowymi winami/próbkami, sprawiły, że wiedza nabrała wartości i została wzbogacona o praktykę, i jedną z ważniejszych umiejętności: ocenianie relacji cena/jakość.
W każdym tygodniu organizowaliśmy "NieWinny Czwartek" - czyli ok 4-5 nowych win spróbowanych. Do tego importerzy, starający się o wejście na póki, dostarczali próbki, czyli kolejne 4-5 stestowanych, nowych win tygodniowo. Do tego degustacje na mieście, może jeszcze nie tak częste jak obecnie, ale działo się już wtedy, i testowanie na maxa, nawet do 90 próbek na jednej degustacji. I tak przez niemal trzy lata:>

Otwartość właściciela i budująca możliwość wykorzystania wiedzy, którą pozyskiwałem w tym samym czasie na studiach, w praktycznym, codziennym funkcjonowaniu La Casa del Vino, czy to z zakresu marketingu, czy zarządzania.

Czas, kiedy nie było ruchu w sklepie, dawał doskonałą okazję do pochłaniania Magazynu Wino, czy zgłębiania zagadnienia negocjacji, umiejętności sprzedaży, co miało się przydać w kolejnej pracy.

Fascynacja Krakowem

Absolutny standard obowiązków najmłodszego w zespole, do tego świeżaka.
Świetna okazja do obcowania ze "starą gwardią". Wdrożenie się w obowiązki oraz stosowne nawyki. "Zaklęte rewiry" w wersji trailer.
Wyjątkowe miejsce, tacy też Goście, których miałem okazję obsługiwać, od Tadeusza Konwickiego po David Harklay.
Krótki, ale intensywny okres życia.
"Nie znasz życia, jeżeli nie pracowałeś w gastro"
Pierwsza tabaka, pierwsze tipy.

Nauka w szkole połączona z praktykami, a także dorywczą pracą na zlecenie.
Świetne i niepowtarzalne doświadczenie...
Tym bardziej niepowtarzalne, że dane mi było odbyć praktyki w Hotelu Europejskim, na chwilę przed jego zamknięciem, czy w Hotelu Forum, również na chwilę przed przeobrażeniem w Novotel.
W obu hotel ciekawe wnętrza, zaplecze, piwnice i wijące się w nieskończoność korytarze. Co jeszcze ważniejsze > możliwość obcowania ze "starą kadrą", ich sznytem, stylem pracy, podejściem. Klasyka w najlepszym wydaniu.

Do tego spora ilość eventów, ludzi, miejsc, do których nie miałbym dostępu w żaden inny sposób, a dzięki temu byłem ich częścią.