Renata Zelazny

nieznośna lekkość wolności bądz za Rafałem "Jest poręcz ale nie ma schodów, jest ja ale mnie nie ma...."

"Jest 6 godzina wieczór, ukończyłem pracę dzienną. Mogę teraz pójść na przechadzkę lub do klubu, mogę także wyjść na wieżę, by widzieć zachód słońca, mogę także pójść do teatru, mogę też odwiedzić tego lub tamtego przyjaciela, ba, mogę też przejść przez bramę miasta, pójść w daleki świat i nigdy nie wrócić. to wszystko zależy jedynie ode mnie, posiadam całkowitą wolność w tych rzeczach; lecz nie uczynię teraz nic z tego, ale pójdę dobrowolnie do domu, do mojej żony. Jest to tak samo, jak gdyby woda rzekła: Mogę się spiętrzyć w wysokie fale(niezawodnie: w morzu i podczas burzy), mogę potoczyć się wartkim prądem w dół( bez wątpienia! w łożysku rzeki), mogę runąć w przepaść, spieniona i skotłowana(tak! w wodospadzie), mogę wolna trysnąć promieniem w powietrze( tak! w wodotrysku), ostatecznie mogę się nawet zagotować i ulotnić( słusznie! przy 100stopniach ciepła); lecz nie uczynię teraz nic z tego wszystkiego, lecz pozostanę dobrowolnie i spokojnie, w przeżroczystej, lustrzanej toni stawu".