Michał Doniec

Właściciel, Michał Doniec GD Kancelaria Radcy Prawnego

Wypowiedzi

• Wszystko
• Tylko fora

• 
  Wpis na grupie Prawo autorskie i internetowe w temacie Prawo twórcy do publikacji

  Aby mieć możliwość przeczytania tego posta musisz być członkiem grupy Prawo autorskie i internetowe
• 
  Wpis na grupie Prawo konkurencji w temacie ustawa o termiach zaplaty w transakcjach handlowych

  29.10.2013, 11:10

  Osobiście uważam, że ustawa o terminach płatności w transakcjach handlowych nie umożliwia kumulacji odsetek z art. 5 i art. 7. Wierzyciel powinien sobie wybrać których odsetek chce dochodzić.
  
  Można tu moim zdaniem, odnieść się w drodze analogii do orzecznictwa Sądu Najwyższego dotyczącego kumulacji odsetek w umowach. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17.10.2010 r. (sygn. I CSK 187/08) link do orzeczenia: http://www.sn.pl/Sites/orzecznictwo/Orzeczenia2/I%20CS..., dopuścił kumulację odsetek w umowie jeśli taką możliwość wyraźnie w niej wskazano.
  
  Tym bardziej, kierując się założeniem racjonalnego ustawodawcy, należy w mej opinii przyjąć, że gdyby ustawa o terminach płatności w transakcjach handlowych dopuszczała kumulację ww. odsetek to wyraźnie by to wskazała.
  
  Chciałbym jeszcze zauważyć, że z podobna sytuacja wyboru stosowanych odsetek zachodzi w przypadku niespełnienia świadczenia w terminie płatności. Można wtedy na podstawie art. 481 par. 1 w zw. z par. 2 Kodeksu cywilnego zastosować odsetki ustawowe, lub w oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy o terminach płatności w transakcjach handlowych - odsetki w wysokości jak od zaległości podatkowej. W powyższym przypadku, nie dokonuje się kumulacji odsetek.
  
  Mając to na uwadze, nieracjonalne byłoby przyjęcie, że Strona która płaci w terminie (choć po 60 dniach) jest "karana" bardziej poprzez kumulację odsetek, niż Strona która spełnia swoje świadczenie po terminie płatności.

• 
  Wpis na grupie Prawo umów handlowych w temacie Umowa spółki jawnej - "przedsiębiorstwo medyczne"

  23.09.2013, 22:53

  Taka drobna uwaga. Uważam, że prowadzenie działalności gospodarczej przez oboje małżonków w formie zawartej pomiędzy nimi spółki jawnej rodzi nieograniczoną odpowiedzialność majątkową ich obojga za zobowiązania spółki. I to zarówno jeśli małżonkowie są w ustroju ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej (a ma to miejsce jeśli nie zawieraliście Państwo umów majątkowych małżeńskich) jak i także gdy ustanowili rozdzielność majątkową.
  
  Dlaczego? Cóż, zgodnie z Kodeksem spółek handlowych (dalej KSH) każdy wspólnik spółki jawnej odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczeń, solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką. Wierzyciel może co prawda prowadzić egzekucję z majątku wspólnika, jeśli egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna, ale to nie zapewnia większej ochrony. (art. 22 par. 2 KSH, art. 31 par. 1 KSH).
  
  Może Pan podnieść argument że przecież Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej KRO) przewiduje ograniczenie odpowiedzialności majątkowej. Tak rzeczywiście jest w ustawowym ustroju majątkowym małżeńskim gdzie mamy majątek osobisty małżonków i majątek wspólny. W normalnych warunkach wierzyciel małżonka prowadzącego działalność gospodarczą nie może prowadzić egzekucji z majątku osobistego drugiego małżonka, zaś z majątku wspólnego (o ile drugi małżonek nie wyraził zgody na zaciągnięcie zobowiązania) egzekucja może być prowadzona w ograniczonym zakresie.
  
  Państwo tej ochrony, przewidzianej w KRO zakładając spółkę jawną, w mojej opinii się jednak pozbywacie, gdyż oboje stając się wspólnikami przyjmujecie pełną odpowiedzialność za zobowiązania spółki.
  
  A teraz proszę sobie wyobrazić taką sytuację. Przy wykonywaniu zabiegu na rzecz Klienta, który zawarł umowę z Państwa spółką, któreś z Państwa popełnia błąd lekarski, skutkujący sporą odpowiedzialność odszkodowawczą. Okazuje się, że roszczenia przekraczają wartość majątku spółki. W tej sytuacji cały Państwa majątek rodzinny, w mej opinii będzie podlegał pod egzekucję.
  
  Dlatego zalecałbym, celem choćby częściowego ograniczenia odpowiedzialności (i tym samym ryzyka związanego z prowadzoną działalnością) założenie przynajmniej spółki partnerskiej. W takiej spółce partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z wykonywaniem przez drugiego partnera wolnego zawodu w spółce. (art. 95 par. 1 KSH). We wskazanym przykładzie, przy spółce partnerskiej, jeśli błąd lekarski popełniłaby żona, egzekucja mogłaby być, w mej opinii prowadzona tylko z majątku osobistego żony oraz w ograniczonym zakresie z majątku wspólnego.
  
  Spółka partnerska może zostać założona przez lekarzy (art. 88 KSH).
  
  Jeszcze lepszym rozwiązaniem, o ile dopuszczalnym (niestety nie znam form prawnych w jakich lekarze mogą wykonywać swą praktykę) byłoby założenie spółki z o.o. Takie rozwiązanie jest droższe (między innymi ze względu na "podwójne opodatkowanie" wpierw podatkiem dochodowym od osób prawnych a potem podatkiem dochodowym od osób fizycznych) ale znacznie bezpieczniejsze niż działalność prowadzona w formie spółki osobowej.
  
  Pozdrawiam
  
  Michał Doniec