пропозиції роботи
Jaxek Aninowski
Dyrektor ds Obsługi Postępowań, Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i Wspólnicy
Wypowiedzi
-
Ad. Sławek
No co się dzieje, przeczytał uzasadnienie wyroków z 17 października, tak się nimi przejął, że postanowił nie odpuścić biedaczek i walczyć do końca, żeby zabrać kasę złodziejom. A tak na poważnie - pewnie liczy na to, że będą wątpliwości w NSA i pójdzie jakaś uchwała i nie chce stracić możliwości wzruszenia swojego wyroku. Ale na to bym nie liczył, wszystkie ostatnie sprawy NSA w tym zakresie (w tym ze 12 w których sam stawałem) idzie równo i mówi o skutkach ex tunc wyroku TK. -
Są też uzasadnienia orzeczeń NSA nie podzielających poglądu z 17.10. np:
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/BA573F0A0A
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/0DB2788439
A odnośnie wyroków z 17go: Sąd tak naprawdę w samym swoim uzasadnieniu napisał dlaczego jego pogląd jest nieprawidłowy. Przynajmniej tyle miał odwagi, żeby całkowicie opisać stanowisko przeciwne do swojego -
Chociaż też nie. Jest uchwała NSA z dnia 7 grudnia 2009r. sygn. akt I OPS 9/09 o treści następującej: „W sytuacji, w której po wniesieniu skargi kasacyjnej przez stronę Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją aktu normatywnego, na podstawie którego zostało wydane zaskarżone orzeczenie, jeżeli niekonstytucyjny przepis nie został wskazany w podstawach kasacyjnych, Naczelny Sąd Administracyjny powinien zastosować bezpośrednio przepisy art. 190 ust. 1 i 4 Konstytucji RP i uwzględnić wyrok Trybunału nie będąc związanym treścią art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)”. tak więc nawet jeżeli nie podniesiono zarzutu to i tak powinni uchylić wyrok, a tego NSA nie zrobił
-
Ja już o paru słyszałem postanowieniach o wznowieniu postępowania, natomiast z tego co mi wiadomo brak jest jeszcze decyzji wznowieniowych
-
najważniejszym pytaniem jest, czy w ramach podstaw kasacyjnych wskazywano na niekonstytucyjność przepisów (mimo, że jeszcze w momencie składania skargi nie było wyroku TK). jeżeli nie wskazywano, to jeszcze te wyroki NSA mają jakiś sens (NSA z urzędu bierze pod uwagę nieważność postępowania, w pozostałym zakresie jest związany granicami skargi kasacyjnej). Natomiast jeżeli w skargach kas. był podniesiony zarzut niekonstytucyjności a NSA wydal takie orzeczenie jakie wydał, to już nie wiem co myśleć ...
-
niech szanowny kolega dokona analizy językowej całego przepisu art. 245 & 1 Ordynacji podatkowej - poprzez pkt 1, pkt i pkt 3 z lit. a i b, strukturę tego przepisu, brzmienie pkt 1 i pkt 3, to że w 1ej sytuacji ustawodawca wskazuje na dwie możliwości organu - wydanie decyzji co do istoty sprawy lub umorzenie postępowania, w kolejnych w pkt 3 mówi już tylko i wyłącznie o wydaniu decyzji co do istoty sprawy, to kolega uznaje za "nie wyjaśnienie bliżej zasadności swojej interpretacji"? Struktura tego przepisu i jego brzmienie to za mało dla kolegi? Najważniejsze w tym wszystkim jest jednak to, że już stosunkowo niedługo się przekonamy jaka wykładnia tego przepisu się przyjmie. Ja w moich sprawach (a idzie mi tu o sprawy, w których nie można wznawiać postępowania sądowoadministracyjnego, bo go po prostu nie było) będę reprezentował, co oczywiste, wykładnię korzystną dla podatnika. Podejrzewam, że w niedługim już czasie pojawią się pierwsze orzeczenia sądów również w tym zakresie, biorąc pod uwagę terminy procesowe - już na początku przyszłego roku
-
mnie uczono, w zakresie prawa podatkowego, że wykładnia prawa podatkowego opiera się przede wszystkim na wykładni językowej - w omawianym przypadku wykładnia gramatyczna poparta wykładnią systemowa wewnętrzną (ulokowanie w strukturze przepisu poszczególnych sytuacji) przemawia za wykładnią reprezentowaną przeze mnie. Sięganie do bliżej niesprecyzowanej wykładni prokonstytucyjnej (gdzie mamy niekonstytucyjność wykładni reprezentowanej przeze mnie? czy możliwość uchylenia w ramach postępowania nadzwyczajnego decyzji wydanej bez podstawy prawnej uznajemy za niekonstytucyjną?), funkcjonalnej (hmm, czym innym jest odpowiedzialność odszkodowawcza a czym innym przepisy dotyczące usunięcia z obrotu prawnego decyzji niezgodnej z prawem), systemowej ale jak rozumiem nie systemowej wewnętrznej to już troszeczkę zbyt naciągane jak dla mnie. Ale dla niektórych sędziów sądów administracyjnych pewnie nie
-
Już na zakończenie. Niech kolega dokona analizy 245 par 1 pkt 3 lit a i b. Z konstrukcji przepisów wynika, że lit. a i b są skorelowane. Z lit a wynika, brak uchylenia decyzji jeżeli przesłanka wznowieniowa nie spowodowała obowiązku zmiany decyzji rozstrzygającej co do istoty. Z lit. b wynika, że (a contrario do a) przesłanka wznowieniowa spowodowała konieczność zmiany rozstrzygającej co do istoty, ale ta nowa decyzja nie może już być wydana. Wszystko jednak odnosi się do sytuacji konieczności zmiany lub nie decyzji rozstrzygającej co do istoty. Nie zaś do sytuacji braku podstaw do orzekania a więc bezprzedmiotowości postępowania
-
Tyle, że w art. 245 par. 1 pkt 3 lit b nie może chodzić o hipotetyczny stan - musi więc chodzić o sytuację, w której organ powinien wydać decyzję co do istoty sprawy. Mam nadzieję, że to powinno być dla kolegi jasne. Przepisy te odnoszą się do procedury i są stosowane w konkretnym postępowaniu. Organ każdorazowo bada co w związku z daną przesłanką wznowieniową (a jest ich kilka przecież), co w wyniku zmiany stanu faktycznego lub prawnego powinien zrobić, jak to mu wpływa na rozstrzygniętą poprzednio sprawę. Przesłanka odmawiająca uchylenia decyzji, jeżeli nie można wydać decyzji co do istoty sprawy (biorąc pod uwagę brzmienie art. 245 par. 1 pkt 1) w sposób jasny odnosi się do sytuacji, w której przesłanka wznowieniowa powodowałaby konieczność wydania nowej decyzji ustalającej lub określającej wysokość zobowiązania podatkowego w innej wysokości. A to nie u w naszym przypadku. Ale koniec z mojej strony, rozumiem że materia ta jak każda prawnicza może mieć co najmniej trzy różne wykładnie, z których znając życie wszystkie trzy będą w razie czego reprezentowane w orzecznictwie
-
Ok. Mamy w art. 245 par. 1 dwa przepisy:
- pkt 1 - na jego podstawie organ ma uchylić decyzję i orzec do istoty sprawy lub umorzyć postępowanie,
pkt. 3 lit b - na jego podstawie organ odmawia jeżeli nie mógłby wydać nowej decyzji co do istoty sprawy.
Korelacja wydaje się prosta. Jeżeli w wyniku wznowionego postępowania musiałbym wydać decyzję co do istoty sprawy, to muszę patrzeć czy mogę ją wydać. Jeżeli nie mogę, to odmawiam. Natomiast w przypadku umorzenia postępowania nie orzekam sprawy co do istoty, stwierdzam jej bezprzedmiotowość. Jeżeli coś nie podlega opodatkowaniu, to nie ma decyzji w zakresie danego podatku, tylko umarza się sprawę. Tutaj w wyniku wyroku TK brak jest podstaw do opodatkowania dochodów z nieujawnionych źródeł, tak więc te dochody są poza podatkiem dochodowym. I dlatego sąd w Białymstoku wydał wyrok, w którym wskazał na konieczność umorzenia postępowania w sprawie. Upadła podstawa do wydania decyzji w tym zakresie, więc postępowanie stało się bezprzedmiotowe. -
Szanowni Koledzy,
Tak się zastanawiałem nad tym co tu piszecie i dokonałem analizy art. 245 Ordynacji podatkowej. Wydaje mi się, że po wyroku TK SK 18/09 organy podatkowe nie będą mogły odmówić uchylenia decyzji ostatecznej i umorzenia postępowania w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieujawnionych źródeł przychodów. Wynika to wprost a art. 245 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej - organ podatkowy po przeprowadzeniu postępowania w sprawie przesłanek wznowieniowych i rozstrzygnięcia sprawy co do istoty uchyla w całości lub w części decyzję dotychczasową, jeżeli stwierdzi istnienie przesłanek określonych w art. 240 § 1, i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy lub umarza postępowanie w sprawie. Czyli po ustaleniu że są przesłanki wznowieniowe może:
- orzec co do istoty sprawy (tutaj patrz przesłanka negatywna z art. 245 par. 1 pkt 3),
- umorzyć postępowanie w sprawie (sytuacja nasza).
Kiedy organ orzeka co do istoty sprawy? Wtedy kiedy ustala wysokość zobowiązania podatkowego w innej kwocie niż wynikająca z pierwotnej decyzji. W naszych sprawach nie ma to miejsca. Przytoczone przez Was wyroki NSA również są nieadekwatne. Dotyczą one decyzji w zakresie podatku od spadków i darowizn, w których zaistniały przesłanki wznowieniowe przemawiające za ustaleniem podatku w innej, mniejszej wysokości.
W naszej sprawie nie ma to miejsca ponieważ u nas postępowania w zakresie nieujawnionych źródeł przychodów stały się bezprzedmiotowe. Kiedy bowiem organ umarza postępowanie? Umorzenie postępowania nie rozstrzyga sprawy co do istoty, uznaje się bowiem bezprzedmiotowość postępowania (art. 208 Ordynacji podatkowej). W naszych sprawach to własnie będzie miało miejsce. Skoro bowiem upadła podstawa do określenia podstawy opodatkowania (art. 20 ust. 3), to organ nie ustali podatku w nowej wysokości - nawet w wysokosci 0 zł, a jedynie może orzec o bezprzedmiotowości danego postępowania jako nieobjętego możliwością orzekania w ogóle.
Co wy na to?
Dołącz do GoldenLine
Oferty pracy
Sprawdź aktualne oferty pracy
Aplikuj w łatwy sposób
Aplikuj jednym kliknięciem
