GoldenLine
Zaloguj się
Diana Pogodna

Diana Pogodna wolny zawód

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Róża dzika (Rosa canina)

Wiadomości ogólne
Krzew pospolicie występujący w całym kraju. Rośnie na miedzach, przy drogach, w zaroślach, czasem jest sadzony na żywopłoty. Ma haczykowato zakrzywione kolce, kwiaty pojedyncze, pięciopłatkowe. Kwitnie od maja do lipca.

Surowce lecznicze: owoce, czasem płatki kwiatów.

Substancje lecznicze
Róża jest bogatym źródłem witaminy C, której zawiera kilkanaście razy więcej niż owoce czarnej porzeczki, a ponad sto razy więcej niż jabłko.
Ponadto owoce róży zawierają prowitaminę A, witaminy B1, B2, E i K, flawonoidy, garbniki, kwasy organiczne, olejek eteryczny, sole mineralne, z których najwięcej żelaza.

Zbiór i konserwacja
Owoce róży dojrzewają w końcu sierpnia i we wrześniu, wtedy należy je zbierać i suszyć w suszarniach w temperaturze nie wyższej niż 60°C.

Działanie
+wzmacniające
+moczopędne
+żółciopędne
+poprawia przemianę materii

Owoce róży są dla człowieka bardzo cennym źródłem przede wszystkim witaminy C, która odgrywa ważną rolę w procesach oddychania tkankowego, w syntezie kolagenu tkanki łącznej, co z kolei warunkuje wszystkie procesy naprawcze organizmu, przeciwdziała pękaniu naczyń włosowatych. Witamina ta jest ważna w procesach odporności przeciwwirusowej i przeciwnowotworowej. Ma swój udział w krzepnięciu krwi, a także zmniejsza nasilenie reakcji alergicznych. Ponadto flawonoidy, które występują w owocach róży, chronią witaminę C przed rozkładem.

Róża może być polecana w chorobie przeziębieniowej i w innych infekcjach układu oddechowego. Jest cenna w przypadkach nadmiernej łamliwości naczyń i skłonności do krwawień, także z przewodu pokarmowego. Róża może być lekiem w przypadkach zaburzeń trawienia i w chorobach wątroby, zwiększa bowiem wydzielanie żółci.

Działając moczopędnie, zwiększa eliminację z ustroju szkodliwych produktów przemiany materii. Właściwości rozkurczowe związków zawartych w owocach róży powodują ustąpienie bólów brzucha, kolek, bólów pochodzących z dróg żółciowych i moczowych.

Po zaprzestaniu przyjmowania dużych dawek witaminy C zawartej w róży nie występują nasilone objawy jej niedoboru, ani też nie występuje zwiększenie wydzielania szczawianów, jak to się zdarza, przy spożywaniu dużych dawek syntetycznej witaminy.

Róża jest cennym lekiem dla ludzi o wyniszczonym organizmie, po ciężkich chorobach, kobiet w ciąży, ludzi w podeszłym wieku, ludzi ciężko pracujących, narażonych na stresy, ludzi z chorobą wrzodową żołądka i nieżytami żołądka. Róża może przynieść poprawę w chorobach przyzębia, chorobach skóry ze skłonnością do wybroczyn i wylewów krwi.

(za:Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak)


Obrazek


Witam serdecznie :)
To moj pierwszy post na "zielnikowym" forum - bardzo sie ciesze,ze Was odnalazlam, ze mozna sie dopytac o wskazowki , nowinki, szczegoly.

Proponuje w tym watku umieszczac usystematyzowane,wybrane info
o ziolach/roslinach leczniczych, zastosowaniu .

A moze ktos z Szanownych wie jak zrobic sok-syrop z platkow kwiatow dzikiej rozy?
Bede wdzieczna za podpowiedzi :)


Obrazek
Diana Pogodna edytował(a) ten post dnia 01.11.12 o godzinie 22:17
Link do wypowiedziLink
Diana Pogodna

Diana Pogodna wolny zawód

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Dziewanna wielkokwiatowa (Verbascum thapsiforme)

Wiadomości ogólne
Roślina ta występuje w całym kraju na glebach piaszczystych, na słonecznych wzgórzach, przy drogach. Można ją również uprawiać. W pierwszym roku wyrastają duże rozpostarte przy ziemi liście, w drugim roku wyrasta łodyga, która nierzadko przekracza 1 m wysokości. W tym też roku następuje kwitnienie. Dla potrzeb lecznictwa zbiera się kwiaty tej rośliny.

Inne nazwy: dziewanna, dziewanna podobna, dziewanna lekarska, dziewizna, gorzygrot, kędzierzawica leśna, kędzierzawica polna, szabla.

Surowce lecznicze: kwiaty, korony kwiatowe, czasem owoce (nasiona).

Substancje lecznicze
Kwiaty dziewanny zawierają saponiny, substancje śluzowe, flawonoidy, karotenoidy, substancje żywiczne, kumarynę i niewielkie ilości olejku eterycznego.

Zbiór i konserwacja
Korony kwiatowe zbieramy w lipcu i sierpniu delikatnie wyskubując w dni słoneczne żółte płatki (bez kielicha). Po zbiorze należy je szybko suszyć ułożone cienką warstwą w miejscach ocienionych, przewiewnych. Wysuszone mają zapach miodu.

Przechowywać w szczelnie zamkniętych pudełkach, gdyż łatwo wchłaniają wilgoć, a wtedy ciemnieją i tracą właściwości.

Działanie
+wykrztuśne
+przeciwskurczowe
+osłaniające
+przeciwcukrzycowe
+łagodnie przeczyszczające
+dezynfekujące
Dziewanna zwiększa wytwarzanie śluzu w drogach oddechowych i ułatwia jego odkrztuszanie, może więc być polecana w przypadkach przeziębień przebiegających z chrypką, w katarze, w przypadkach uporczywego kaszlu, astmy.

W kolce jelitowej i wątrobowej wyciągi z dziewanny przynoszą ulgę, bowiem znoszą skurcze mięśni gładkich.

Zewnętrznie stosowane odwary dziewanny mogą być przydatne i pomocne w leczeniu ran, owrzodzeń, oparzeń, odleżyn, a także w takich chorobach skóry, jak wyprysk, oraz w przypadkach łupieżu i łysienia. Dziewanny możemy również używać w przypadkach stanów zapalnych żylaków odbytu.

Alkoholowe wyciągi z dziewanny mogą być stosowane do nacierań w przypadkach bólów korzonkowych i stawowych.

Medycyna ludowa poleca liście dziewanny gotowane w mleku przykładać na miejsca oparzone.

(za:Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak)


Obrazek



Obrazek
Link do wypowiedziLink
Diana Pogodna

Diana Pogodna wolny zawód

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Kalina koralowa (Viburnum opulus)


Obrazek


Wiadomości ogólne
Kalina jest krzewem występującym na całym obszarze kraju, osiągającym nawet 5 m wysokości. Jest popularna w Ameryce Północnej i w Europie, na Kaukazie i w Zachodniej Syberii. Może być uprawiana jako roślina ozdobna. Rośnie w miejscach wilgotnych, wzdłuż rzek, na łąkach i na glebach próchniczych.

Liście ma duże, trójklapowe, jasnozielone z drobnymi przylistkami. Korę jasnoszarą. Kwiaty pięciopłatkowe dwóch typów, brzeżne - białe i środkowe różowobiałe. Owoce jednopestkowe koralowoczerwone, wewnątrz znajduje się płaskie ziarno. Owoce najpierw są zielone, potem koralowoczerwone, a dojrzałe szkarłatnoczerwone.

Surowce lecznicze: owoce i kora.

Substancje lecznicze
Owoce zawierają dużo pektyn, cukry, kwasy organiczne, garbniki, karoten, dużo witaminy C i P oraz substancję gorzką i pochodne kumaryny.

Kora zawiera kwasy organiczne, garbniki, żywice, substancje gorzkie i związki kumarynowe.

Zbiór i konserwacja
Korę zbiera się wczesną wiosną w marcu i kwietniu zdejmując ją z 2-3-letnich gałązek o średnicy do 2 cm. Suszyć można w miejscach słonecznych lub w suszarniach w temp. do 4O°C, rozkładając cienką warstwą.

Owoce zbieramy po dojrzeniu, jesienią, we wrześniu i październiku. Suszymy w miejscach przewiewnych i ocienionych lub w suszarniach w temperaturze 60°C.

Działanie
+rozkurczowe
+uspokajające
Główne działanie wyciągów z owoców kaliny koralowej polega na zmniejszeniu napięcia mięśni gładkich, szczególnie macicy i jelit, stąd jej korzystne działanie w skurczach macicy i bolesnym miesiączkowaniu oraz w przypadkach dolegliwości związanych z okresem przekwitania.

Owoce kaliny mają właściwości przeciwkrwotoczne i łagodnie ściągające, co może być wykorzystane w przypadkach skłonności do poronień, w poronieniu zagrażającym, a także w przedwczesnych porodach oraz w zapaleniach żołądka i jelit.

Kalina może być używana w przypadkach bólów łydek u kobiet w ciąży, w przypadkach ostrych bólów pleców i lędźwi, które promieniują do dołu i umiejscawiają się na przedniej stronie ud oraz w neuralgiach.

Medycyna ludowa poleca sok lub odwar z owoców kaliny z miodem w przeziębieniach, biegunkach, a także w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, żylakach odbytu, a zewnętrznie na okłady w przypadkach chorób skóry, takich jak trądzik i owrzodzenia. Owoce z cukrem w nadciśnieniu tętniczym. Odwar z kwiatów jako lek poprawiający trawienie, znoszący kolki i skurcze jelit.

Kora kaliny ma działanie przeciwskurczowe.

(Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak)


Obrazek



Obrazek


cdn :)
Link do wypowiedziLink
Agnieszka Sztąpka

Agnieszka Sztąpka Slawistyka i
farmacja. Szukam
ciekawych wyzwań...

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Diana Pogodna:
.

A moze ktos z Szanownych wie jak zrobic sok-syrop z platkow kwiatow dzikiej rozy?
Bede wdzieczna za podpowiedzi :)


Obrazek
Diana Pogodna edytował(a) ten post dnia 23.03.10 o godzinie 11:34

Utrzeć zebrane płatki z cukrem (najlepiej w moździeżu), zalać wodą trochę ponad poziom mieszaniny i często mieszając odparowywać na małym ogniu do uzyskania żądanej konsystencji (syrop). Można dodać trochę cukru żelującego wtedy mamy powidła ;)
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Diana, w jakim celu przepisujesz książkę?

Jeśli już, to postaraj się z tych opisów wyciągnąć najistotniejsze informacje.Przemysław F. edytował(a) ten post dnia 23.03.10 o godzinie 13:48
Link do wypowiedziLink
Diana Pogodna

Diana Pogodna wolny zawód

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Przemysław F.:
Diana, w jakim celu przepisujesz książkę?

Jeśli już, to postaraj się z tych opisów wyciągnąć najistotniejsze informacje.Przemysław F. edytował(a) ten post dnia 23.03.10 o godzinie 13:48


Nie przepisuje, cytuje.
Wydawalo mi sie, ze zebranie najistotniejszych info o wielu ziolach moze byc pomocne.

Jezeli w jakikolwiek sposob moje wpisy zaklocily funkcjonowanie forum-sorry.
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

nie zakłóciły, bo tu nie ma czego zakłócać, no chyba że ciszę :)
Link do wypowiedziLink
Agnieszka S.

Agnieszka S. W pracy inspektor, z
zamiłowania
fotografik

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Diana,
Nic się nie zmarnuje. Ja mam mnóstwo książek o ziołach, a ciągle nic o nich nie wiem. Z przyjemnością przeczytałam i obejrzałam to, co umieściłaś. szczególnie zdjęcia są cenne, bo w wielu starszych książkach jakość zdjęć, a czasami są to tylko ryciny, nie pozwala ustalić, czy się dane zioło zna czy też nie. No i sposób pozyskiwania ziół jest istotny, a nie wszędzie się taką informację umieszcza, wiec czasami wahałam się czy coś zastosować, choć miałam świeże w ogródku.
Link do wypowiedziLink
Diana Pogodna

Diana Pogodna wolny zawód

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Porzeczka czarna (Ribes nigrum)

Wiadomości ogólne
Krzew ten występuje w stanie naturalnym w całym kraju. Rośnie w lasach wilgotnych liściastych i nad brzegami rzek, ale zbiór surowca z krzewów dziko rosnących jest zabroniony. Porzeczka czarna występuje w całej Europie. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Jest popularnym krzewem hodowanym w ogrodach.

Inne nazwy: smrodzina, smrodzinki, smrodyńki, smrodynia.

Surowce lecznicze: liście i owoce porzeczki czarnej.

Substancje lecznicze
Liście - garbniki, olejek eteryczny, flawonoidy i sole mineralne (m.in. związki boru i magnezu).

Owoce są bogate w cukry, antocyjany, kwasy organiczne, witaminy C, P, A, zawierają sole potasu i żelaza.

Zbiór i konserwacja
Liście zbiera się w okresie kwitnienia, zrywając nic więcej niż 1/3 liści z krzewu. Suszymy rozkładając cienką warstwą w miejscach przewiewnych, ocienionych.
Przechowywać należy w szczelnie zamkniętych pudełkach.

Owoce należy zbierać dojrzale i suszyć w suszarniach w podwyższonej temperaturze.

Działanie:
moczopędne
przeciwzapalne
Liście porzeczki zwiększają wydzielanie moczu, a z nim szkodliwych produktów przemiany materii, w tym przede wszystkim kwasu moczowego. Mogą być używane
w leczeniu obrzęków pochodzenia sercowego i nerkowego.

Dzięki zawartości garbników, liście porzeczki są stosowane jako lek przeciwbiegunkowy, przeciwzapalny i ściągający. Garbniki te mają własności hamowania rozwoju bakterii w przewodzie pokarmowym. Mogą być używane do płukania i przemywania skóry i błon śluzowych w przypadku zakażeń jamy ustnej i gardła, angin, a także oparzeń, wysypek, uszkodzeń naskórka.

Owoce czarnej porzeczki należą do najbogatszych pod względem zawartości witaminy C roślin(...)"

(za:Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak,)


Obrazek



Obrazek
Diana Pogodna edytował(a) ten post dnia 01.11.12 o godzinie 22:12
Link do wypowiedziLink
Diana Pogodna

Diana Pogodna wolny zawód

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Sosna zwyczajna (Pinus sylvestris)


Obrazek


Wiadomości ogólne
To najpopularniejsze chyba w naszym kraju drzewo. Rośnie w całej strefie umiarkowanej na półkuli północnej. Może osiągać 40 m wysokości. Pojedynczo rosnące okazy owocują w 25 roku życia, w drzewostanach zaczynają owocować w 35 roku. Co 3-4 lata owocują szczególnie obficie.

Inna nazwy: choina.

Surowce lecznicze: pączki, młode pędy, pędy uiglone, korę i żywicę.

Substancje lecznicze
Pączki sosny zawierają olejek eteryczny, substancje gorzkie, garbniki, witaminę C, flawonoidy i sole mineralne. Młode pędy sosny - olejek eteryczny.

Dziegieć sosnowy - gwajakol, krezol, pirokatechol, węglowodory t aromatyczne i kwasy żywiczne.

Zbiór i konserwacja

Pączki zbiera się wyłącznie z drzew ściętych w porze zimowej między listopadem a kwietniem. Najcenniejsze są pączki zbierane z samego szczytu młodych, wycinanych podczas zabiegów pielęgnacyjnych, drzew. Nie wolno zrywać pączków z drzew rosnących. Do suszenia pączki rozkładamy cienką warstwą w pomieszczeniach przewiewnych lub w suszarniach, w temp. nie wyższej niż 25°C. Wysuszone gładkie pączki o zamkniętych łuskach powleczone są żywicą, mają zapach balsamiczny.

Młode pędy sosny zbiera się z drzew ściętych wczesną wiosną, kiedy rozwiną się z pączków, osiągną długość 5 cm i są okryte łuskami. Z pędów tych uzyskuje się olejek.

Uiglone gałązki sosny, tzw. cetynę, zbiera się z drzew ściętych wiosną lub jesienią. Wybierać należy pędy długości ok. 30 cm, pokryte świeżymi igłami.

Z drzewa sosnowego drogą suchej destylacji otrzymuje się dziegieć sosnowy.

Żywicę sosnową możemy uzyskać przez nacięcie pnia sosny i zbiór skapującego soku do specjalnych pojemników. Z żywicy i karpiny drogą destylacji z parą wodną otrzymujemy olejek terpenowy (terpentynę).

Działanie
wykrztuśne
dezynfekujące
moczopędne
żółciopędne
rozskurczowe
przeciwbiegunkowe
bakteriobójcze

(za:Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak)


Obrazek
Link do wypowiedziLink
Diana Pogodna

Diana Pogodna wolny zawód

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Świetlik łąkowy Euphrasia rostkoviana


Obrazek


Roślina roczna, występuje w całym kraju w stanie naturalnym. Rośnie na wilgotnych łąkach i torfowiskach oraz na brzegach lasów. Kwitnie od maja do października. Żyje półpasożytniczo na korzeniach innych roślin łąkowych. Kwiaty na tle zieleni, przypominają świeczki. Świetlik występuje w całej Europie.

Inne nazwy: świetlik lekarski, ptasie oczka, złodziej mleczny.

Substancje lecznicze:

Ziele świetlika zawiera glikozyd - aukubinę, garbniki, kwasy fenolowe, olejek eteryczny, pochodne kumaryny, sole mineralne, szczególnie związki miedzi i manganu.

Zbiór i konserwacja:

Ziele świetlika ścina się w pełnym rozkwicie i suszy rozłożone cienką warstwą w miejscach ocienionych lub w suszarniach w temp. nie wyższej niż 40°C. Przechowywać w szczelnie zamkniętych naczyniach, inaczej łatwo wilgotnieje i traci swoje właściwości.

Działanie:

przeciwzapalne,
dezynfekujące

Świetlik był od dawna stosowany w leczeniu alergicznych i bakteryjnych zapaleń spojówek oczu, ponieważ zawiera on aukubinę która hamuje wydzielanie histaminy, co zmniejsza reakcje alergiczne. Ponadto garbniki i kwasy polifenolowe zawarte w świetliku mają właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne, niszczą wiele szczepów bakterii, m.in. gronkowce i paciorkowce. Uszczelniają naczynia krwionośne oczu, zapobiegają także krwawieniom z naczyń siatkówki.

Świetlik może być stosowany w zapaleniach spojówek oczu i brzegów powiek, w wiosennym zapaleniu spojówek, przypadkach "jęczmieni", a także w przypadkach zmęczenia oczu pracą przy sztucznym świetle, czy długim oglądaniem telewizji. Jest on również cenny dla ludzi, których oczy są nadwrażliwe na promienie słoneczne. Może być polecany do przemywania oczu w przypadkach katarów przebiegających z ostrym łzawieniem. Powinni o nim pamiętać ludzie narażeni na pyły i dymy przemysłowe.

Odwar z ziela świetlika może być stosowany wewnętrznie w chorobach żołądka i wątroby, w zaburzeniach trawienia i w kolce żółciowej, u ludzi z obniżonym ciśnieniem tętniczym.

Medycyna ludowa polecała stosowanie świetlika przy bólach głowy i bezsenności.


Obrazek


(za: Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak)
Link do wypowiedziLink
Michał R.

Michał R. dr n.
farmaceutycznych

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Dla uzupełnienia informacji na temat stosowania świetlika, należy koniecznie przestrzegać zasady (tak jak i w innych przetworach uzyskanych z roślin) aby stosować wyłącznie świeżo przygotowane napary w stanach zapalnych spojówek. W innym przypadku będziemy mieli dodatkowo zakażenie.... Kompresy też najlepiej z opatrunków jałowych :)
Link do wypowiedziLink
Adam Pernal

Adam Pernal medycyna sportowa

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

http://zielnik.herbs2000.com/ziola/koniczyna_c.htm
Link do wypowiedziLink
Paweł T.

Paweł T. .

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Diana Pogodna:


Obrazek
Diana, super robota... jasne, wszystko można znaleźć w necie albo w książkach ale Ty zestawiasz nam to tu razem. Miło poczytać.
Tyle, że jako leśniczy muszę się wtrącić. Kwiaty kaliny, której zdjęcie wstawiłaś, są płone, nie zawiążą w owoce. Takie są ładne w ogrodzie, owszem, ale trzeba szukać takich "normalnych" które mają płone kwiatki tylko na kawałku kwiatostanu. Do tych jesienią można wracać, bo będą miały owoce ;)

Obrazek
Link do wypowiedziLink
Diana Pogodna

Diana Pogodna wolny zawód

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Bardzo dziękuję za praktyczne podpowiedzi :)
Bardzo je sobie cenię.
Link do wypowiedziLink
Diana Pogodna

Diana Pogodna wolny zawód

Temat: Herbarium- kolekcja ułożonych systematycznie roślin, z...

Wierzba biała Salix alba


Obrazek

Pospolite w naszym kraju drzewo, od setek lat dostarcza surowców leczniczych.
Rośnie nad brzegami wód, w wilgotnych lasach i przy drogach. Kwitnie w kwietniu i maju.

Spośród gatunków wierzby występujących w Polsce znaczenie dla lecznictwa poza wierzbą białą (Salix alba) mają: wierzba krucha (Salix fragilis), wierzba wiciowa (Salix viminalis), wierzba purpurowa (Salix purpurea), wierzba pięciopręcikowa (Salix pentandra).

Inne nazwy: wierzba pospolita, wierzba srebrna, wierzbina.

Surowce lecznicze: kora wierzby.

Zbiór i konserwacja
Korę wierzby zbierać należy wiosną, kiedy ruszają soki drzewa. Ścina się 2-3-letnie pędy i z nich zdejmuje korę. Najlepszego surowca dla celów leczniczych dostarcza wierzba purpurowa (wiklina). Korę wierzby można suszyć nawet w jasnych pomieszczeniach lub w suszarniach w temp. do 40°C.

Działanie

przeciwzapalne
ściągające
przeciwgorączkowe

Salicyna w soku żołądkowym rozkłada się do alkoholu salicylowego, którego pochodne łatwo wnikają do organizmu. Mają działanie przeciwgorączkowe i przeciwzapalne oraz przeciwbólowe.

Chociaż dawka salicylanów jest w odwarach z kory wierzbowej niewielka w porównaniu z zawartością kwasu acetylosalicylowego w tabletce aspiryny, to aktywność biologiczna tych związków jest duża, gdyż zachodzi tu synergizm salicylanów, flawonoidów i garbników.

Również działania uboczne, jakie występują przy długotrwałym stosowaniu dość dużych dawek aspiryny, nie występują przy stosowaniu wyciągów z wierzby. Jest to szczególnie ważne u ludzi z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, którzy nie powinni używać aspiryny.

Ponadto związki czynne zawarte w korze wierzby uszczelniają naczynia włosowate i jednocześnie przeciwdziałają nadmiernej krzepliwości krwi. Zwiększają ilość wydalanego moczu i poprawiają przebieg reakcji oksydoredukcyjnych.

Kora wierzby może być stosowana w: przypadkach przeziębień przebiegających z gorączką, gośćcu przewlekłym postępującym, gorączce reumatycznej, nieżytach błon śluzowych przewodu pokarmowego, niezbyt nasilonych biegunkach.

Kora wierzby może być używana w leczeniu miażdżycy ze wzmożoną krzepliwością krwi, zapaleniach żył, a także w przypadkach nadmiernego pocenia się.

Medycyna ludowa używała kory wierzbowej jako środka uspokajającego i ułatwiającego zasypianie, a także w przypadkach nerwobólów, bólów kostnych i stawowych.

Uwaga!
Nie powinny jej stosować osoby chore na astmę, uczulone na salicylany, z chorobą wrzodową.


Obrazek
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz



Wyślij zaproszenie do
Anuluj