Temat: Zakupu związane ze sprzedażą opodatkowaną i...
Tomasz Krywan:
Zasadniczy spór nie toczy się w kwestii jak dzielić, ale czy dzielić.
Wy (zwolennicy niedzielenia) uważacie, że brak przepisów określających sposób podziału prowadzi to wniosku, że nie trzeba dzielić. My (zwolennicy dzielenia) uważamy, że konieczność podziału bezwzględnie wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) i problem sprowadza się do sposobu podziału (kwestii jak dzielić).
A jak według mnie należy dzielić? Uważam, że proporcjonalnie, ale bez użycia proporcji ustalanej na podstawie obrotu (czyli na podstawie ustalonego przez podatnika we własnym zakresie miarodajnego i uzasadnionego klucza podziału pozwalającego na przyporządkowanie zakupów czynnościom podlegającym opodatkowaniu oraz niepodlegającym opodatkowaniu). Dlaczego? Bo art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że prawo do odliczenia przysługuje "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych". A określenie "w zakresie" to tutaj to samo co "w części" czy "w proporcji". A o odliczeniu proporcjonalnym stanowi art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, który według mnie należy stosować w drodze analogii.
Jak dzielić? Czy dzielić? Do jednego to się tak naprawdę sprowadza i zależy tylko od punktu widzenia.
Zwróć uwagę, że zgodnie z art. 86 ust. 2 kwotę podatku naliczonego (o której mowa w art. 86 ust. 1 ) stanowi SUMA KWOT PODATKU. Tak więc pytanie "jak dzielić kwotę podatku naliczonego" (w rozumieniu sumę kwot podatku) jest też pytaniem "czy dzielić 'jednostkową' kwotę VAT naliczonego wynikającą z jednej faktury" (i vice versa). Więc ewentualna dyskusja czy i komu chodzi o sposób dzielenia, czy też w ogóle o niedzielenie, nie ma sensu. Wiadomo o co chodzi.
Tak więc zasadniczy spór dotyczy tak samo problemu "jak dzielić" (kwotę podatku naliczonego w rozumieniu art. 86 ust. 1), jak i problemu "czy dzielić" ("jednostkowe" kwoty podatku naliczonego wynikające z nabycia poszczególnych towarów lub usług, co do których nie da się obiektwnie ustalić, w jakim zakresie są wykorzystyuwane wyłącznie do czynnosci opodatkowanych ).
Nie bardzo rozumiem jednak kolejną kwestię: jak zastosować w drodze analogii art. 90 ust. 2 i nie stosować proporcji ustalanej zgodnie z ust. 3? Art. 90 ust. 2 nie daje innej możliwości ustalenia części podatku do odliczenia niż w oparciu o proporcję z ust. 3. Wynika to jednoznacznie z treści ust. 3, który nie dopuszcza innego sposobu ustalenia proporcji odliczenia z ust. 2 niż ta, którą sam opisuje.
Tomasz Siennicki edytował(a) ten post dnia 26.02.11 o godzinie 16:12