пропозиції роботи
Dawid Milczarek AkademiaVAT.pl
Temat: Wyrok ETS w połączonych sprawach C‑180/10 i C‑181/10...
No i mamy bardzo interesujący i świeżutki wyrok ETS w sprawie sprzedaży działek i tego, czy taka działalność może być uznana za działalność gospodarczą:Dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2006/138/WE z dnia 19 grudnia 2006 r., niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.
Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.
Okoliczność, iż osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.
Coś na zasadzie i Panu Bogu świeczkę, i diabłu ogarek. Z jednej strony w znacznej mierze zaakceptowana została dotychczasowa linia orzecznicza sądów krajowych (sprzedaż majątku prywatnego nie stanowi - co do zasady - działalności gospodarczej), z drugiej strony słuszna okazała się zawarta w pytaniu do ETS sugestia, że w niektórych przypadkach nawet sprzedaż majątku prywatnego może przeistoczyć się w działalność gospodarczą (nieskromnie się przyznam, że jestem autorem tej sugestii ;)).
Argumentacja teraz będzie się też w znacznej mierze koncentrowała wobec odpowiedzi na pytanie, czy Polska skorzystała z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE. MF raczej stoi na stanowisku, że z tej możliwości skorzystaliśmy, ale ja mam co do tego poważne wątpliwości. Gdybyśmy skorzystali, to okoliczności jednorazowej transakcji nie musiałyby wskazywać na zamiar dokonywania jej w sposób częstotliwy (art. 15 ust. 2 u.p.t.u.).
Reasumując, jeśli uznamy, że Polska nie skorzystała z możliwości wskazanej w art. 12 ust. 1 Dyrektywy, to sam fakt sprzedaży nieruchomości nigdy nie będzie przesądzał o statusie dostawcy jako podatnika VAT. I chyba w ten sposób rozumując, to rzeczywiście nie skorzystaliśmy z możliwości wskazanej w art. 12 ust. 1 Dyrektywy. Nie wyklucza to jednak uznania dostawcy nieruchomości za podatnika VAT na podstawie definicji działalności gospodarczej. Można powiedzieć, że zawarty w naszej krajowej definicji działalności gospodarczej fragment "również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy" nie jest wprost oparty na Dyrektywie, ale w jakimś sensie antycypuje stanowisko wyrażone przez ETS w omawianym wyroku :).Dawid Milczarek edytował(a) ten post dnia 15.09.11 o godzinie 17:35
