Tomasz Siennicki Doradca podatkowy
Temat: Przemieszczenie towarów jako WNT
Art. 12 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy stanowi, że nie stanowi WNT przemieszczenie towarów własnych które:(Pkt 4)
mają być przedmiotem czynności odpowiadającej eksportowi towarów dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane na terytorium kraju, pod warunkiem że:
a) od momentu, w którym towary przemieszczono na terytorium kraju, do momentu opuszczenia przez te towary terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu czynności odpowiadającej eksportowi towarów, upłynęło nie więcej niż 90 dni,
b) towary na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane, zostały, w związku z czynnością odpowiadającą eksportowi towarów, objęte procedurą wywozu na podstawie przepisów celnych;
(Pkt 5)
mają być przedmiotem czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane na terytorium kraju, pod warunkiem że od momentu, w którym towary przemieszczono na terytorium kraju, do momentu opuszczenia przez te towary terytorium kraju, w wykonaniu czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, nie upłynęło więcej niż 90 dni.
Warunki w postaci 90 dniowego terminu wywozu oraz – przy eksporcie – rozpoczęcie procedury wywozu poza terytorium RP, nie są przewidziane przez dyrektywę. Mają też być zniesione (vide projekt zmian do ustawy).
Przewiduje się jednak nadal, że wyłączenie z WNT będzie możliwe tylko w przypadkach, w których towary są przedmiotem czynności odpowiadającej czynności WDT lub eksportu na terytorium tego państwa UE, z którego są przemieszczane.
Moim zdaniem warunek ten jest spełniony wówczas, gdy miejscem WDT lub eksportu jest terytorium tego innego państwa członkowskiego (zgodnie z przepisami dotyczącymi miejsca opodatkowania dostaw).
Przykład:
Firma A z Niemiec dokonuje dostawy towarów na rzecz firmy B z Litwy. Towary są transportowane przez terytorium Polski, gdzie są przeładowywane. Chwilowo jednak są przechowywane w magazynie na terytorium Polski.
A co jeżeli w momencie rozpoczęcia transportu nie są spełnione warunki do uznania, że transport towarów następuje w wyniku dostawy? Np. z tego powodu, że w momencie rozpoczęcia transportu towarów w Niemczech nie są ustalone żadne warunki transakcji (np. brak konkretnego nabywcy z innego państwa niż Polska).
Tu mogą być różne kombinacje, np.:
- wiadomo że dany towar na pewno wyjedzie do innego państwa UE niż Polska, ale dokładnie nie wiadomo kiedy i na rzecz jakiego kontrahenta;
- wiadomo, że prawdopodobnie wyjedzie do określonego kontrahenta, ale jego przemieszczenie do Polski nie jest związane z konkretną dostawą na rzecz tego kontrahenta;
- wiadomo na 100%, że towar wyjedzie do określonego kontrahenta, ale dostawy do polskiego magazynu są realizowane na podstawie dosyć ogólnych planów zakupu przez tego konkretnego kontrahenta przewidzianych na dany rok; tzn. dostawca Niemiecki przewiduje, że kontrahent zakupi np. 1000 sztuk towaru w miesiącu, wiec w taką ilość towarów zaopatruje magazyn; konkretne dostawy są jednak realizowane już z magazynu polskiego na podstawie konkretnych zamówień kontrahenta.
Wydaje się, że w sytuacji, w której towar wyjeżdża z Niemiec do magazynu w Polsce już konkretnym przeznaczeniem (określona dostawa do określonego kontrahenta, realizowana np. na podstawie konkretnego zamówienia), to działa powołane wyłączenie. Jeżeli jednak towar wyjeżdża z Niemiec do polskiego magazynu, ale w momencie rozpoczęcia transportu nie można ustalić podstawowych parametrów transakcji dostawy, a w konsekwencji do tego konkretnego transportu przypisać konkretnej dostawy, to wyłączenie nie działa.
Co wy na to?