Temat: Pierwsze zasiedlenie - stan obiektywny, czy faktyczny
Zaraz, zaraz.
Chyba nie mówimy o tej samej dyrektywie.
Art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112 stanowi, że państwa członkowskie zwalniają od podatku:
j) dostawy budynków lub ich części oraz związanego z nimi gruntu, inne niż dostawy, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. a);
Jednocześnie, zgodnie z art. 137 ust. 1 lit. b) dyrektywy 112 opcja opodatkowania dotyczy:
b) dostaw budynków lub ich części oraz związanego z nimi gruntu innych niż dostawy, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. a).
Przepis art. 137 ust. 2 dyrektywy stanowi zaś, że państwa członkowskie określają szczegółowe zasady korzystania z prawa opodatkowania. Państwa członkowskie mogą ograniczyć zakres tego prawa wyboru.
W art. 12 ust. 1 lit. a) dyrektywy 112 - do którego wielokrotnie odsyła się - stanowi się zaś, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, w szczególności dostawy budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem.
Państwa członkowskie mogą zastosować kryteria inne niż kryterium pierwszego zasiedlenia, takie jak okres upływający między datą ukończenia budynku a datą pierwszej dostawy pod warunkiem że okres ten nie przekracza dwóch lat.
Z powyższego wynika zatem, że państwa członkowskie zwalniają każdą dostawę nieruchomości za wyjątkiem tej, która dokonywana jest w PODMIOTOWYCH i PRZEDMIOTOWYCH okolicznościach art. 12 ust. 1 dyrektywy 112. Dostawa dokonywana przez tego okazjonalnego podatnika ma być zawsze opodatkowana.
I tak samo - państwa członkowskie mogą przyznać prawo do wyboru opodatkowania względem zwolnionych od VAT transakcji dostawy nieruchomości. Przy czym nie dotyczy to dostawy nieruchomości dokonywanej przez okazjonalnego podatnika. Ona ma być zawsze opodatkowana.
Polska NIE SKORZYSTAŁA z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy 112.
W związku z tym, że nie skorzystała z tej opcji zachowuje - wynikającą z art. 137 ust. 1 dyrektywy 112 - swobodę w zakresie ustalenia tego, jakie dostawy nieruchomości są opodatkowane (nie zwolnione).
Określenie tych warunków zostało dokonane (poza tym, że nonsensownie z punktu widzenia systemu VAT) jeszcze niefortunnie poprzez włożenie tam pojęcia pierwszego zasiedlenia.
Sytuacja (zespół warunków) uprawniający do zwolnienia został nazwany "pierwszym zasiedleniem". Definicja ta jest niezgodna z prawem wspólnotowym. Ale ponieważ ta definicja jest wykorzystywana dla celów innych niż w dyrektywie (w dyrektywie - dla celów określenia kiedy dostawa wykonana przez okazjonalnego podatnika jest opodatkowana; w Polsce - do określenia, kiedy jest zwolnienie dla każdej dostawy), to ja nie widzę tutaj takiej niezgodności z dyrektywą, która uzasadniałaby możliwość niestosowania polskich przepisów.