Temat: Emisja bonów połączona z usługą reklamową

Sprawę przybliża stan faktyczny i prawny wskazany w opinii Rzecznika Generalnego (wcześniej się w te fragmenty nie wczytywałem, ale są one - w połączeniu z opinią Rzecznika oraz KE - dosyć pouczające w kontekście rozstrzygnięcia, które ostatecznie zapadło):

8. Sąd krajowy nie podaje szczegółowej regulacji krajowej, gdyż zadane pytania dotyczą wyłącznie interpretacji przepisów Unii. Jednakże z postanowienia odsyłającego i z przedstawionych uwag wynika, co następuje:

9. Ogólnie, w kwestii opodatkowania bonów towarowych pozwalających na nabywanie towarów u sprzedawców detalicznych („retail vouchers”), przepisy Zjednoczonego Królestwa przewidują, że sprzedawca, który wydaje bony i u którego można je zrealizować, zobowiązany jest do naliczania podatku VAT dopiero w chwili, gdy bony te są rzeczywiście zamieniane na towary.

10. Jeśli jednak, tak jak w niniejszej sprawie, bony są sprzedawane przez sprzedawcę pośrednikowi, który odsprzedaje je później osobom trzecim, sprzedawca wydający bony musi również zafakturować podatek VAT pośrednikowi, mimo że podatek ten płaci organom podatkowym dopiero w chwili, gdy bon zostaje zrealizowany. Na wszystkich kolejnych etapach obrotu bonami (od etapu pośrednika) podatek VAT musi być fakturowany i płacony.

(...)

22. Po pierwsze, Komisja jest przeciwna kwalifikowaniu przekazywania bonów towarowych jako świadczenia usług: na takiej kwalifikacji opiera się sąd krajowy w oparciu o obowiązujące przepisy krajowe. Natomiast zdaniem Komisji charakter przekazania bonów zależy od tego, do czego dają prawo te bony: w zależności od przypadku może chodzić o dostawę towaru albo o świadczenie usług.

(...)

29. Argumenty Komisji mnie nie przekonują. W szczególności wydaje mi się, że nie można uważać przekazania bonów towarowych za dostawę towarów nawet w przypadku, gdy bony te są później wykorzystywane w celu nabycia towarów.

30. Rozważmy bowiem sytuację, typową w kontekście niniejszej sprawy, w której bon wykorzystywany jest do nabycia towaru (na przykład ubrania czy zegarka). W tym zakresie należy zauważyć, że przekazanie bonu przez pracodawcę pracownikowi nie daje samo w sobie bezpośredniego prawa do rozporządzania towarem, jak tego wymaga, jako przesłanki dostawy towaru, art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy. Dokładna identyfikacja towaru następuje bowiem z definicji dopiero w chwili wykorzystania bonu, czyli jego wymiany na towar u sprzedawcy.

31. W konsekwencji, z punktu widzenia podatku VAT, przekazanie bonu towarowego, takiego jak w sprawie przed sądem krajowym, nie stanowi dostawy towaru, lecz jedynie przeniesienie przyszłego (i nieokreślonego co do przedmiotu) prawa do towarów i/lub usług. Uważam więc za niezbędne traktowanie przekazania tego rodzaju bonów jako świadczenia usług, ponieważ dla celów podatku VAT każda czynność niebędąca dostawą towaru jest świadczeniem usług.

32. Stanowisko moje znajduje oparcie w orzecznictwie. Chociaż Trybunał jasno wskazał, że na mocy regulacji dotyczących podatku VAT dostawa towarów nie musi łączyć się z formalnym przeniesieniem własności, to jednak podkreślił on konieczność uzyskania przez nabywcę towaru możliwości „faktycznego rozporządzania tym towarem, jakby był jego właścicielem”. Natomiast w przypadku przekazania bonów towarowych przeniesienie bonu z jednego podmiotu na inny nie przyznaje (jeszcze) żadnego prawa do konkretnego towaru.

33. Ponadto przyjęcie stanowiska Komisji oznaczałoby, że przekazanie bonów wymienialnych bądź na towary, bądź na usługi mogłoby być kwalifikowane dla celów podatku VAT jedynie ex post, po dokonaniu wymiany bonów na towar lub usługę. Wydaje mi się jasne, że rozwiązanie takie, dalekie od doskonałości, wiązałoby się z ryzykiem skomplikowania opodatkowania przeniesienia bonów. Mogłoby to w praktyce zniechęcać do stosowania tej szczególnej formy wypłaty wynagrodzenia, która wszakże dla pracowników stanowi pewną korzyść socjalną.

(...)

54. Wreszcie zwracam uwagę, że aby podzielić stanowisko Astry Zeneki, która uznaje wypłatę na rzecz pracowników za pomocą bonów towarowych za formę wynagrodzenia niepodlegającego podatkowi VAT, konieczne jest w praktyce zrównanie bonów i pieniędzy oraz uznanie tych pierwszych za zwykłą „alternatywę” dla gotówki. Moim zdaniem jednak takie zrównanie nie jest możliwe. Po pierwsze bowiem, w odróżnieniu od pieniędzy, bonów towarowych nie można używać wszędzie, lecz tylko u sprzedawców, którzy je wydali. Po drugie, nie można zapomnieć, że ogólnie bony są wydawane w zamian za określoną kwotę pieniężną i mogą, przechodząc przez ręce pośrednika – tak jak ma to miejsce w niniejszej sprawie, w drodze pomiędzy sprzedawcą a Astra Zeneca – generować wartość dodaną oraz (w konsekwencji) wpływy z podatku VAT, co nie zachodzi w przypadku pieniędzy w gotówce.Dawid Milczarek edytował(a) ten post dnia 10.11.11 o godzinie 19:30

Temat: Emisja bonów połączona z usługą reklamową

Dawid Milczarek:
To mam jeszcze dwa pytania, chciałbym poznać Twoją i innych opinię (jakie jest zdanie Adama, to można się domyślić po jego wcześniejszych wypowiedziach):
1. Czy w przypadku sprzedaży biletu kolejowego uznałbyś, że sprzedawca tego biletu wykonuje usługę transportu pasażerów?

Zakładając, że bilety na metro to "bilety kolejowe" - to ja nawet takie bilety sprzedaję... :-)
Jakie było onegdaj moje zdziwienie, a następnie duma, gdy (po pkwiu) zorientowałem się, że... wożę ludzi metrem! ;-)

2. Jeśli tak, to czy dla sprzedawcy moment wydania biletu jest równoznaczny z wykonaniem usługi transportowej?

Jeśli uznamy, że sprzedawca biletów świadczy usługi transportowe i potrzebujemy określić dzień wykonania usługi (choćby na potrzeby art.19.13.2), to nie ma innej opcji - nie ma innego momentu, niż moment wydania biletu, którego można by się uchwycić...

Temat: Emisja bonów połączona z usługą reklamową

Marek G.:
Jeśli uznamy, że sprzedawca biletów świadczy usługi transportowe i potrzebujemy określić dzień wykonania usługi (choćby na potrzeby art.19.13.2), to nie ma innej opcji - nie ma innego momentu, niż moment wydania biletu, którego można by się uchwycić...

Podziękował ;)

Temat: Emisja bonów połączona z usługą reklamową

Ja bym powiedział, że raczej świadczy usługę pośrednictwa przy sprzedaży biletów.

Temat: Emisja bonów połączona z usługą reklamową

Piotr W.:
Ja bym powiedział, że raczej świadczy usługę pośrednictwa przy sprzedaży biletów.

Usługę pośrednictwa, to świadczy ewentualnie na rzecz MPK (w zamian za ewentualną prowizję od sprzedaży). Jeżeli jednak sprzedaje bilety podróżnym we własnym imieniu, to ma dodatkowo sprzedaż na rzecz podróżnych usług transportowych.

Temat: Emisja bonów połączona z usługą reklamową

Piotr W.:
Ja bym powiedział, że raczej świadczy usługę pośrednictwa przy sprzedaży biletów.

Pewnie są też takie przypadki, Piotrze.
Ale w większości przypadków, przedsiębiorcy kupują i sprzedają bilety na rachunek własny...

Temat: Emisja bonów połączona z usługą reklamową

Dawid Milczarek:
1. Czy w przypadku sprzedaży biletu kolejowego uznałbyś, że sprzedawca tego biletu wykonuje usługę transportu pasażerów?

Sam z siebie pewnie nigdy bym na coś podobnego nie wpadł... :-)
Uznałbym raczej (po zastanowieniu), że sprzedaję - dopuszczone do obrotu - PRAWO do skorzystania z usług transportowych.

Warto na marginesie wyjaśnić, że niezależnie od skomplikowanego charakteru łańcucha podatku VAT w niniejszej sprawie, który był źródłem debaty podczas rozprawy, zapłata podatku odbywa się jednak tylko raz. Podatek VAT od towarów lub usług nabytych od sprzedawcy zawarty jest w wartości bonu; w chwili gdy sprzedawca otrzymuje bon, wydając w zamian towary lub usługi, dokonuje on „zamknięcia koła” i wpłaca organom podatkowym, po ewentualnym odliczeniu zapłaconego przez siebie podatku naliczonego, podatek VAT pobrany przy zbyciu bonu pośrednikowi.

Ciekawy jestem jak to "zamknięcie koła" wygląda w deklaracji sprzedawcy - wykazuje sprzedaż usług, czy jednak dostawę towarów?
IMO - podatek należny z tytułu sprzedaży PRAWA jest odroczony nieprzypadkowo (prawdopodobnie ostateczną datą jest dzień upływu ważności bonów).
Sprzedawca realizuje PRAWO okaziciela bonu, dokonując przyrzeczonej dostawy towarów - w deklaracji wykazuje dostawę towarów. Po upływie terminu ważności bonów - wykazuje obrót i podatek z tytułu sprzedaży usług (wszak wypatrywał właściciela PRAWA przez wiele dni ;-)) lub przekwalifikowuje kwoty uzyskane ze sprzedaży niezrealizowanych bonów jako niepodlegające daninie vat.
Sprzedawane PRAWO byłoby tu efemerydą, niezdefiniowaną czynnością opodatkowaną, która po pewnym czasie wykształca się w dostawę towarów, świadczenie usług lub czynność spoza zakresu vat.

BTW - w UK jest jedna stawka vat i trochę zwolnień (nie ma więc ewentualnych dylematów związanych z różnymi stawkami vat).

IMO - warto byłoby poznać szczegóły rozliczania bonów w UK, ponieważ rozwiązania tam przyjęte mogą być inspirujące przy próbie kompleksowego rozpracowania tematu bonów na gruncie polskim. Widać gołym okiem, że wszystkich bonów (w tym biletów, znaczków, żetonów) nie da się spakować do jednego worka z napisem "bony" i traktować jednakowo na gruncie daniny vat. Konieczne jest jakieś pogrupowanie bonów z uwagi na istotne cechy, korespondujące z regulacjami ustawy vat. Przykładowo - bardzo istotnym wydaje mi się rozróżnienie na bony (prawa), które mogą być przedmiotem obrotu i bony (prawa), które nie mogą być (lub nie są co do zasady) przedmiotem obrotu.