Temat: Taijiquan - poziomy aspiracji

W taijiquan jak w wielu podobnych systemach gdzie praktyka i teoria, doświadczenie i wiedza sa ścieżka do rozwoju i osiagania trwałych rezultatów wyższej jakości bytu, że tak filozoficznie to okreslę, zachodza typowe i nieuniknione procesy dewaluacji i rozproszenia.
Odbywa się to wg schematu coraz wiekszych kregów otaczajacych mniejsze wewnątrz nich.

Jest krąg rzeczywistej wiedzy popartej własciwym rozumieniem zasad, praktyką i doswiadczeniem. Rezultaty sa wyrazne i rzeczywiste. Mistrzowie sztuki są niekwestionowanymi mistrzami praktycznego funkcjonowania i stosowania jej zasad. Ponieważ w tym kręgu efekty osiąga się nie tylko własciwym rozumieniem, ale co ważniejsze, wielka determinacja i pełna wyrzeczen i bólu praktyka, to oczywiste, ze nie każdy jest w stanie podjac taki wysiłek i tworzy się krag osób z porównywalna wiedza i rozumieniem, ale nie angażujących sie juz z takim poswieceniem w wyczerpujace treningi, przez co ich praktyczne rezultaty sa mniejsze. Taki mistrz potrafi swobodnie objasnić wszelkie zawiłości i znaczenie nauczanych zasad, ale może nie mieć już takich mozliwosci praktycznego zastosowania ich jak ci z pierwszego kregu.
Ten krag tworzy się wokół pierwszego kregu i wciąż osoby z tego zewnetrznego, mogą do niego dołączać.

Rozproszenie wiedzy i praktyki jest nieuniknione, więc ten drugi krąg osob z mniejszym doswiadczeniem z praktyki stopniowo traci ostrosc rozumienia zasad, które nie poparte praktycznym doswiadczeniem zaczynaja być interpretowane i tworzą się meandry oraz podziały akcentujace rożne interpretacje. Praktyka również jest coraz mniej wymagajaca i rezultaty coraz mniejsze. To już dosc szeroki krag adeptów nie majacych wielkich aspiracji i determinacji zgłebiania sztuki, ale wciąż sztuka zachowuje swoje główne zasady i metody.
Pojawiaja się jednak róznice interpretacji pewnych aspektów, trening jest tez coraz mniej wymagajacy.

Te trzy kregi, tworzone wg zasady; kolejny wokół poprzedniego, sa w pewnym sensie ze soba połaczone i zachowuja mozliwosc komunikacji i przechodzenia do wyzszych poziomow poprzez zwiekszony wysiłek i zaangazowanie w praktykę.

Jest jeszcze czwarty krąg najliczniejszy, tworzony poza tymi trzema. Tworzony przez osoby które miały jakis krotkotrwały lub niepełny kontakt, przewaznie z kims z trzeciego kregu, lub mogły słyszec o osobach lub zdarzeniach zwiazanych z pierwszym lub drugiem kregiem. Zaczynaja nasladowac zasady i sposoby praktyki, ale bez rozumienia istoty. Tworza więc własne interpretacje i metody. Powstaje sztuka bedąca tylko mirażem pewnych zewnetrznych aspektów pierwowzoru. Reultaty sa praktycznie żadne w odniesieniu do tych które osiagaja adepci pierwszego lub nawet drugiego kregu. Rozwija się to i szerzy wg własnych kryteriow i zasad. Sa mistrzowie, uczniowie, stowarzyszenia i szkoły, ale praktycznie nie ma szans na osiagniecie rezultatu, gdyz z załozenia prawie wszystko jest tylko nasladowaniem bez prawdziwej wiedzy. Nawet ciezka i długotrwała praktyka tego faktu nie zmieni. Rezultaty będą znikome.

Jeśli mamy szczescie trafiamy na nauczyciela zwiazanego z ktoryms z trzech pierwszych kregow i mamy szanse przy wielkich aspiracjach osiagnac jakis rezultat.
Czwarty krag tez spełania wazna role, propagując idee, oraz jako najliczniejszy, tworzy mozliwosc szerszego zaistnienia danej dziedziny w swiadomosci ludzi.
Zawsze, nawet gdy tylko nasladuje się powierzchownie pewne zewnetrzne aspekty sztuki, sa jakies odniesienia i wzmianki, czy to w tekstach, czy ideach, do pierwotnej sztuki i osoby majace aspiracje zaczna weryfikować rezultaty i rozpoczna poszukiwania. A kto szuka, ten znajdzie.