Temat: Jeden z istotnych wniosków z nauki Buddy "należy...
Pierwszy tydzień Wielkigo Postu 2014 - DHARMA-DANA-PARAMITA*: "Najwyższe duchowe schronienie!"
Pewien oświecony Mistrz budyjski medytował wraz ze swoim uczniem nad rzeką.
W pewnym momencie Mistrz otworzył oczy i zobaczył zbliżającego się do niewielkiej lecz stromej skarpy skorpiona, który w upalny dzień chciał się napić wody.
Nim Mistrz zdążył w jaki kolwiek sposób zaregowac na tą sytuacje skorpion wpadł juz ze skarpy do wody i zaczął sie topić ,
Mistrz natychmiast powstał , podbiegł do skarpy i w osatnim momencie złapał za grzbiet tonacego skorpiona i wyciągnał go nad powierzchnię wody, ratując mu życie. Ten jednak natychmiast gdy tylko znalazł sie w powietrzu ,zaczął próbować odginać odwłok z śmiercionosnym jadem ,próbując ukąsić w rękę swojego wybawcy.
Mistrz natychmiast więc upuścił z powrotem do wody skorpiona, i ten ponownie zaczął tonąć. Mistrz ponownie więc złapał go za grzbiet i wyciągnął z wody , a ten ponownie bedąc już w powietrzu zaczał opróbowac odginc odwłok by ukasić swojego wybawcę.
Sytuacja ta powtórzyła sie wielokrotnie.
W tym czasie przerwał medytacje równeiż uczeń Mia i podszedł do niego przypatrzywszy się sytuacji zawołał :
Mistrzu ! Co robisz? Przecież w każdej chwili możesz zginąć od ukaszenia jadu skorpiona !
Mistrz na to:
Obaj postępujemy zgodnie ze swoją Dharmą! Jego dahrmą ( naturą) w tym wcielniu jest kąsać! Moją Dharmą jest naczać , współczuć i pomagać w rozwoju wszystkim istotom!
-------------------------------------------------------------
Dharma*- natura , duchowość, praktyka duchawa
Paramita**(skt pāramitā पारमिता; chiń. boluomi(duo) 婆羅蜜(多); kor. paramil(t'a) 바라밀(타); jap. harami(ta); wiet. ba-la-mật(-đa)) – w buddyzmie "przekroczenie" – praktyka, albo cnota, pozwalająca na osiągnięcie oświecenia i przejście do nirwany.
Sześć paramita
Sześć paramit (skr.; tyb. Pha Rol Tu Phjin Pa) oznacza dosłownie "wyjście poza", "to co osiąga drugi brzeg", jest tłumaczone na język polski również jako sześć doskonałości lub sześć wyzwalających aktywności.
Sześć paramit:
Paramita dawania, szczodrości (Dana-paramita)
Paramita wskazań, dyscypliny, właściwego postępowania (Śila-paramita)
Paramita cierpliwości (Kszanti-paramita)
Paramita zapału, odwagi, entuzjazmu, zdecydowanego wysiłku (Wirja-paramita)
Paramita medytacji, koncentracji (Djana-paramita)
Paramita mądrości (Pradźńaparamita)
Sześć Paramit umożliwia podział nauk buddyzmu na trzy fundamentalne praktyki:
moralną dyscyplinę, poprzez Paramitę dawania, Paramitę wskazań, Paramitę zapału
medytacyjne zrównoważenie, poprzez Paramitę medytacji
doskonałą mądrość, poprzez Paramitę mądrości
Dana***
Dana (skr., pali) – dar, jałmużna, ofiara.
Trzy rodzaje szczodrości (dawania):
Materialna
Przykładowo może być to ofiarowanie pożywienia lub pieniędzy ludziom, zwierzętom, głodnym duchom czy innym istotom. Bardzo ważna jest przy tym czystość intencji dającego, czyli nie myślenie o swoich korzyściach, lecz pragnienie wsparcia wszystkich istot. Mówi się wręcz o tym, że jeśli trafi się nam posiadanie jakichś rzeczy, zatrzymywanie ich dla siebie jest objawem chorobliwym. W tym życiu nie na wiele się przydadzą, w przyszłym – wcale. Jeśli mamy co jeść i w co się ubrać – powinniśmy się tym również podzielić. Bezgraniczne dawanie oznacza również oddanie swojego życia, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Duchowa
Dawanie na poziomie duchowym oznacza przekazywanie, nauczanie Dharmy. Co jest jednak istotne, takie dawanie może i powinno być wykonywane jedynie przez osoby urzeczywistnione, posiadające już wgląd w iluzoryczną – pustą naturę swojego "ja".
Zapewnianie bezpieczeństwa, dawanie ukojenia
Dawanie na tym poziomie oznacza wszystkie działania, które wyzwalają istoty od lęku i śmierci.
Przykładowo może być to chronienie tych, którzy się boją, są zagubieni, odkupywanie zwierząt skazanych na rzeź, uwalnianie ryb, tonących owadów, robaków itp.
Śila
Śila (skr.) – zobowiązania, przykazania, dyscyplina
Praktykowanie dyscypliny oznacza:
Nieczynienie zła. Przede wszystkim oznacza to porzucenie dziesięciu negatywnych działań i zaniechanie czynienia zła ciałem, mową i umysłem.
Czynienie dobra i przynoszenie pożytku innym. Co oznacza praktykowanie dobrych działań przy każdej, nawet najdrobniejszej okazji.
Kśanti
Kśanti (skr.; pali: khanti) – cierpliwość
Trzy aspekty cierpliwości:
Cierpliwość w znoszeniu nienawiści, krzywd i niewdzięczności innych istot[edytuj | edytuj kod]
Ta forma cierpliwości polega na służeniu innym z oddaniem i miłością, bez niechęci i złości, nawet jeśli w zamian spotyka nas tylko niewdzięczność.
Szantidewa na początku szóstego rozdziału swojego dzieła "Bodhisattwaczariaawatara" poświeconego właśnie paramicie cierpliwości pisze:
"Jakiekolwiek zasługi zgromadzilibyśmy przez tysiące kalp /.../ nagły wybuch gniewu może to wszystko zniweczyć. Nie ma zła gorszego niż nienawiść i nie ma ofiary większej niż cierpliwość. Dlatego pilnie ćwicz się w cierpliwości, korzystając z wszelakich sposobów." [1]
Mówi się też o tym, że należy szanować tych, którzy nam szkodzą, ponieważ gdyby ich nie było nie mielibyśmy nawet możliwości ćwiczyć się w cierpliwości.
Cierpliwość w znoszeniu przeciwności na ścieżce Dharmy[edytuj | edytuj kod]
Dla Dharmy powinno się cierpliwie znosić gorąco, zimno oraz inne niewygody. Nie należy zajmować się organizowaniem sobie komfortu codziennego życia, lecz raczej skupić się na samej praktyce.
Cierpliwość w zgłębianiu trudnych zagadnień nauk buddyjskich[edytuj | edytuj kod]
Należy mieć zaufanie do głębokich nauk i starać się uchwycić ich znaczenie.
Wirja
Wirja (skr.; pali: wirija); siła woli, energia
Wirja jest identyczna z szóstym członem Szlachetnej ośmiorakiej ścieżki
Odwaga podobna zbroi[edytuj | edytuj kod]
To entuzjazm do praktyki, oddanie dharmie całego siebie.
Odwaga wprowadzona w czyn
Oznacza rozpoczęcie praktyki natychmiast, bez ociągania się i kontynuowanie jej cały czas.
Odwaga, która nie zna zaspokojenia
To ciągłe poczucie niedosytu, które motywuje do dalszego wysiłku.
Dhjana
Dhjana (skr.; pali: dźhana; chin. channa lub chan; jap. zenna lub zen) – medytacja
Kolejne stopnie medytacji to:
Wyzbycie się pożądań i przywiązania do spraw światowych; niechęć do samsary, determinacja aby się wyzwolić oraz współczucie. To jest wstęp do dalszej praktyki.
Wewnętrzny spokój, skupienie na obiekcie medytacji. Stan ten cechuje też przywiązanie do doświadczeń płynących z głębokiej koncentracji – do błogości, radości i przejrzystości umysłu.
Kiedy wspomniane wyżej lgnięcie ustaje, pozostaje jeszcze subtelne przywiązanie do pustki. Koncentracja zwana jest wówczas "jasno rozróżniającą".
Doskonałość medytacji osiągamy gdy tylko spoczywamy w rzeczywistości takiej, jaka jest, bez tworzenia czegokolwiek.
Pradźńa
Pradźńa (skr.; pali: pańńa; jap. hannya) – mądrość
Pradźńa w najgłębszym sensie oznacza mąrość nie intelektualną, intuicyjną, pochodzącą z doświadczenia wglądu w naturę umysłu. Uzyskuje się ją poprzez studiowanie Dharmy, rozważanie jej i praktykę medytacji. Polega na zrozumieniu, że wszystkie przedmioty postrzegane przez nasze zmysły są pustymi formami, to znaczy są pozbawione niezależnego substancjalnego istnienia, przejawiając się w sposób uwarunkowany i zależny od psychofizycznych agregatów obserwatora.
Na głębszym poziomie zrozumienia dostrzega się, iż w każdej z sześciu paramit zawierają się wszystkie pozostałe.
Dziesięć paramit
W buddyzmie tybetańskim wyróżniane jest 10 paramit. Są to:
szczodrość
dyscyplina moralna
cierpliwość
determinacja
kontemplacja
moc
współczucie
modlitwa
metoda
mądrość
Bibliografia
Patrul Rinpocze "Słowa Mistrza Samatabhadry", Wydawnictwo Mandala, Warszawa 1996
"Encyklopedia Mądrości Wschodu", Warszawski Dom Wydawniczy, Warszawa 1997
Siantidewa, "Bodhiczaria-awatara"
Mistrz Jin-szun, "Droga do Stanu Buddy", Pracownia Autorska DOMY POLSKIE, Warszawa 2000
"The Sutra on Upasaka Precepts", Numata Center for Buddhist Translation and Research, USA 1994
пропозиції роботи
