Temat: Życie w grupie, idealizm, seks i pytanie kim jestem -...

Pomimo, że na razie wydają mi się odległe problemy z którymi borykają się rodzice nastolatków, jest to okres w rozwoju dziecka, który już teraz wzbudza u mnie duże zainteresowanie. Żaden rodzic przecież nie chce, aby jego dziecko zostało przedwczesnym rodzicem, uzależniło się od LSD czy popadło w konflikt z prawem. Wszyscy marzymy aby nasze dzieci osiągały dobre wyniki w nauce, rozwijały swoje zdolności emocjonalne i społeczne oraz umiały znajdować harmonię i szczęście.
Szczególnie nastolatkowie mogą być narażeni na destrukcyjny wpływ grupy, wabienie przez sekty czy zarażenie się wirusem HIV. Z drugiej strony w tym okresie nawiązuje się trwałe przyjaźnie, eksperymentuje ze stałymi związkami oraz z zaangażowaniem uczestniczy w akcji "Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy". Sięgając wstecz moją pamięcią przypominam sobie, że poszukując więzi z interesującą mnie grupą rówieśników zapaliłem pierwsze Marlboro. Długo trwało zanim ostatecznie pożegnałem się z tym osłabiającym kondycję nałogiem. Prawdopodobnie mając wówczas większe kompetencje społeczne wybrałbym inną drogę. Dzisiaj, słuchając wspólnie rocka czy biorąc udział w techno party, nastolatek sięga czasami po ecstasy, a szukając euforii po crack i kokainę...
Okres nastoletni to także walka o uczynienie świata lepszym i bardziej kolorowym, a idealizm i gniew bywają motorem działania. W tej grupie wiekowej możemy znaleźć wolontariuszy, którzy pomagają niepełnosprawnym czy dzieciom w nauce. Z mojego okresu nastoletniego pamiętam walki rówieśników z milicją w miesięcznice wprowadzenia stanu wojennego przez generała Jaruzelskiego. Pomimo ich ekscytujących mnie wówczas opowieści sam byłem zbyt ostrożny, aby pakować się w takie awantury.

Jeśli ktoś ma jakieś doświadczenia z osłabieniem kontroli nad swoimi kilkunastolatkami lub wie jak sobie poradzić w przypadku problemów albo ma pozytywne skojarzenia - może zechce podzielić się nimi z innymi rodzicami.

Temat: Życie w grupie, idealizm, seks i pytanie kim jestem -...

Osłabiłam kontrolę, bo ja w porę dojrzałam, aby być mamą nastolatki. Kocham Ją i szanuję, ufam, ale potrafię ocenić, kiedy kłamie :) Do Jej potknięć nie przywiązuję większej wagi, chyba, że trzeba, to pomagam Jej wstać. Nie poniżam, słucham, znajduję dla Niej czas, najczęściej sama czerpiąc z niego wielką przyjemność. Nie ma dla mnie tematów tabu, i Ona już to rozumie. Wie, że w KAŻDEJ sprawie może się do mnie zwrócić, jeśli tego potrzebuje. Kiedy o czymś bardzo ważnym decyduję, to informuję Ją, że ta decyzja należy do moich kompetencji w domu, i nie wchodzę w pertraktacje. Ale też szanuję Jej prawo do decyzji w większości spraw. Jakoś tak nam przyjemnie upływa wspólny czas nastoletni naszej córki. Czasami razem śmiejemy się, że podobno każdy nadchodzący rok ma być najtrudniejszy, a córka skończyła 16 lat i każdego minionego tak byśmy nie nazwały.
Myślę, że najczęściej w okresie nastoletnim zbieramy żniwo tego co posialiśmy wcześniej. Zachęcam rodziców do szczerych rozmów z dziećmi, nazywania swoich błędów i nie uciekania od odpowiedzialności za nie. Wtedy, nastolatki nam zaufają i nie będą czuły potrzeby uciekania z domu. Wyjdą z niego, gdy będą gotowe.

Temat: Życie w grupie, idealizm, seks i pytanie kim jestem -...

bardzo fajny artykuł o nastolatkach

wszyscy rodzice powinni przeczytać :)))

http://www.polityka.pl/bez-oleju-i-bez-gwarancji/Lead3...