konto usunięte
Jerzy B.:
konto usunięte
konto usunięte
Beata B.:
To ja mam tylko jeszcze jedno pytanie do Ciebie i to poza tym tematem. Nazywasz siebie doktorem ekonomii i podajesz nawet datę od kiedy zacząłeś (2007-04). A od kiedy ktoś, kto jest dopiero w trakcie robienia doktoratu ma tytuł doktora? Możesz mi to wyjaśnić?
Ja rozumiem, ze kusi mieć ten tytuł, ale `go mieć` nie oznacza `już mieć`.
Spróbuj wybrać sobie dla zabawy w swoich opcjach edukacyjnych, w profilu "doktor" albo "studia doktoranckie". Jak wybierzesz "doktor" to spróbuj ustawić datę rozpoczęcia ;-) :-D
No ok, ale Ty jeszcze sobie dopisujesz to przy swoim opisie.
Marek
Jaros
psycholog -
psychoterapeuta
konto usunięte
Marek Jaros:
Nie, przed trzydziestką raczej nie zdąży. I bardzo dobrze - kiedyś słyszałem jak ktoś twierdził, ze terapeutą można być po czterdziestce:) No coś w tym jest - nie wystarczy być sprytnym, jeszcze przydaje się trochę życiowej mądrości i dojrzałości.
A tak na serio - nie zdąży się certyfikować, co nie znaczy, że nie może pracować (jak napisałem wcześniej).
Teraz w Polsce jest około 3 tysięcy psychoterapeutów. Ceny jakoś nie są zawrotne. Coraz więcej ludzi się uczy zawodu - nowe szkoły powstają jedna za drugą (stąd też ten wątek:) Nie jest wcale tak źle jakby się mogło wydawać. Damy radę:)
konto usunięte
Jerzy B.:
Marek Jaros:
Zatem odpowiedzialny psycholog z dyplomem uczy się, pracuje z pacjentem i często się superwizuje. Dokładnie taki model przewiduje leżąca gdzieś w sejmie ustawa o niektórych zawodach medycznych, wedle której początkujący psychoterapeuta może pracować z pacjentami WARUNKOWO - pod opieką superwizora i ma określony czas od zaczęcia praktyki na ukończenie szkoły psychoterapii i potwierdzenie swoich kwalifikacji zdaniem egzaminu certyfikacyjnego.
Ciekawe, czy jest w stanie to zrobić jeszcze przed trzydziestką ;-)
Swoją drogą ile osób z powołaniem się znajdzie (i z czego będą żyć) żeby gdzieś koło 30. r.ż. zacząć wykonywać wymarzony zawód? :-))) A potem, kogo będzie stać na ich usługi, skoro będzie ich w kraju nie więcej niż kilka tysięcy... za kilka lat ;-))
konto usunięte
Jerzy B.:
Marek Jaros:
Nie, przed trzydziestką raczej nie zdąży. I bardzo dobrze - kiedyś słyszałem jak ktoś twierdził, ze terapeutą można być po czterdziestce:) No coś w tym jest - nie wystarczy być sprytnym, jeszcze przydaje się trochę życiowej mądrości i dojrzałości.
A tak na serio - nie zdąży się certyfikować, co nie znaczy, że nie może pracować (jak napisałem wcześniej).
Teraz w Polsce jest około 3 tysięcy psychoterapeutów. Ceny jakoś nie są zawrotne. Coraz więcej ludzi się uczy zawodu - nowe szkoły powstają jedna za drugą (stąd też ten wątek:) Nie jest wcale tak źle jakby się mogło wydawać. Damy radę:)
3 tysiące terapeutów jest w stanie przyjąć (uśrednijmy i zróbmy to bardzo, bardzo ułomnie) 3000 osób x 250 dni roboczych x 16 półgodzinnych spotkań dziennie = 12 mln godzin.
Zapotrzebowanie to ok. 10% populacji, jakieś 3,6 mln osób.
Zatem w Polsce można mówić o około 3,3 wizyty półgodzinnej rocznie przypadającej na każdą potrzebującą osobę. Za to standard tych wizyt będzie niebywale wysoki a skuteczność takiej terapii porażająca! :-D
Marek
Jaros
psycholog -
psychoterapeuta
Jerzy B.:
Marek Jaros:
Nie, przed trzydziestką raczej nie zdąży. I bardzo dobrze - kiedyś słyszałem jak ktoś twierdził, ze terapeutą można być po czterdziestce:) No coś w tym jest - nie wystarczy być sprytnym, jeszcze przydaje się trochę życiowej mądrości i dojrzałości.
A tak na serio - nie zdąży się certyfikować, co nie znaczy, że nie może pracować (jak napisałem wcześniej).
Teraz w Polsce jest około 3 tysięcy psychoterapeutów. Ceny jakoś nie są zawrotne. Coraz więcej ludzi się uczy zawodu - nowe szkoły powstają jedna za drugą (stąd też ten wątek:) Nie jest wcale tak źle jakby się mogło wydawać. Damy radę:)
3 tysiące terapeutów jest w stanie przyjąć (uśrednijmy i zróbmy to bardzo, bardzo ułomnie) 3000 osób x 250 dni roboczych x 16 półgodzinnych spotkań dziennie = 12 mln godzin.
Zapotrzebowanie to ok. 10% populacji, jakieś 3,6 mln osób.
Zatem w Polsce można mówić o około 3,3 wizyty półgodzinnej rocznie przypadającej na każdą potrzebującą osobę. Za to standard tych wizyt będzie niebywale wysoki a skuteczność takiej terapii porażająca! :-D
konto usunięte
Beata B.:
Jerzy B.:
Marek Jaros:
Nie, przed trzydziestką raczej nie zdąży. I bardzo dobrze - kiedyś słyszałem jak ktoś twierdził, ze terapeutą można być po czterdziestce:) No coś w tym jest - nie wystarczy być sprytnym, jeszcze przydaje się trochę życiowej mądrości i dojrzałości.
A tak na serio - nie zdąży się certyfikować, co nie znaczy, że nie może pracować (jak napisałem wcześniej).
Teraz w Polsce jest około 3 tysięcy psychoterapeutów. Ceny jakoś nie są zawrotne. Coraz więcej ludzi się uczy zawodu - nowe szkoły powstają jedna za drugą (stąd też ten wątek:) Nie jest wcale tak źle jakby się mogło wydawać. Damy radę:)
3 tysiące terapeutów jest w stanie przyjąć (uśrednijmy i zróbmy to bardzo, bardzo ułomnie) 3000 osób x 250 dni roboczych x 16 półgodzinnych spotkań dziennie = 12 mln godzin.
Zapotrzebowanie to ok. 10% populacji, jakieś 3,6 mln osób.
Zatem w Polsce można mówić o około 3,3 wizyty półgodzinnej rocznie przypadającej na każdą potrzebującą osobę. Za to standard tych wizyt będzie niebywale wysoki a skuteczność takiej terapii porażająca! :-D
Jakie pół godziny? Dzisiaj miałam klienta, siedział 2,5 godziny, bo inaczej się nie dało. A dzieci są do 1,5 godziny max.
(Tylko ja nie jestem terapeutą w swoim mniemaniu)
Mam znajomego terapeutę, u którego każdy klient-pacjent (jakby go tam zwać), to minimum godzina. Przyjmuje 3 razy w tygodniu przez 7-8 godzin dziennie, bo na więcej już nie ma siły i wcale się nie dziwię.
Wizyta np. u mediatora to około 1,5 do 2,5 godziny.
Jak Ty to liczysz, ze wyszło ci pół godziny? A gdzie przerwy?Beata B. edytował(a) ten post dnia 24.05.08 o godzinie 20:31
konto usunięte
Jerzy B.:
Ciekawe ile dzieci rodziców alkoholików dzięki "wysokiemu standardowi" jaki lansuje samorząd zawodowy psychologów nigdy nie otrzyma w Polsce pomocy? :-(
konto usunięte
Beata B.:
Jerzy B.:
Ciekawe ile dzieci rodziców alkoholików dzięki "wysokiemu standardowi" jaki lansuje samorząd zawodowy psychologów nigdy nie otrzyma w Polsce pomocy? :-(
dzieciom alkoholików pomagają socjoterapeuci (oraz w poradniach PPP, w szkołach), a tych jest rzeczywiście mało. No i jeszcze dobrze by było, gdyby rodzina w tym uczestniczyła, przynajmniej mama lub tata współuzależniony, więc w tej kwestii jest rzeczywiście klops.
No bo kto chce pracować w tej działce za takie marne pieniadze, mało osób. sama mam zrobioną socjoterapię i nie pracuję z takimi dziećmi w jakiejś placówce państwowejBeata B. edytował(a) ten post dnia 24.05.08 o godzinie 23:40
konto usunięte
Jerzy B.:
No i tu się pojawiają przynajmniej trzy kwestie:
1. Czy przypadkiem socjoterapia nie korzysta z części zastrzeżonych metod psychologicznych. Moim zdaniem są to tak bliskie dziedziny a socjoterapia tak młoda, że de facto zgodnie z ustawą o zaw. psych. nie można jej wykonywać ;-)
konto usunięte
Beata B.:
Jerzy B.:
No i tu się pojawiają przynajmniej trzy kwestie:
1. Czy przypadkiem socjoterapia nie korzysta z części zastrzeżonych metod psychologicznych. Moim zdaniem są to tak bliskie dziedziny a socjoterapia tak młoda, że de facto zgodnie z ustawą o zaw. psych. nie można jej wykonywać ;-)
ale ja jestem po psychologii z dodatkowo wykupioną specjalizacją z socjoterapii, bo dwie tylko mozna było mieć w ramach studiów. No to jak nie można? Oczywiście, ze można. Uczą Cię socjoterapeuci i psycholodzy, ale tacy, którzy prowadzą socjoterapię w realu i mają o tym pojęcie (przynajmniej tak jest w SWPS).
I co, zapłaciłam za to sama dodatkowo, nawet chciałam pracować w tym. Nawet na praktyki ciężko jest się dostać gdziekolwiek na socjoterapii.
Ale jeszcze mało, tu też jeszcze tzeba mieć te pedagogiczne (podobnie jak na mojej drugiej specjalizacji). No to już mi się nie chce, mam dość dokładania do tego interesu. Rozumiesz teraz czemu jest tak mało socjoterapeutów? Bo metodyki nam brakuje, a nikt nie wpadnie na pomysł, zeby metodykę dołożyć do programu albo poinformować studentów zapisanych na moduł, ze pedagogika będzie potrzeba. Tego juz się dowiadujesz w trakcie modułu.
Młodzi ludzie robią pedagogiczne dodatkowo za 3300, ale mi się już to nie opłaca.
Poza tym sorry, ale nie stać mnie na pracę za 700 złotych miesięcznie. A tyle właśnie zarabia początkujacy socjoterapeuta. No chyba, ze napisze jakiś swój program i prowadzi szkolenia z pieniędzy gminy/szkoły, to wtedy zarabia więcej.
Na szczęście wiedza z socjoterapii przydaje mi się do innych rzeczy w pracy i ciągle ją wykorzystuję, więc tu jestem zadowolona, że to zrobiłam.Beata B. edytował(a) ten post dnia 25.05.08 o godzinie 00:09
konto usunięte
Jerzy B.:
Doprawdy nie widzisz absurdalności Twojego toku myślenia?
Ja dokładnie tak samo widzę sytuację pedagogów, którzy chcą zrobić podyplomówkę z psychologii a im nie wolno... bo jakiś dureń jedne z drugim wymyślił sobie, że trzeba 5 lata jednolitych studiów magisterskich, żeby zostać psychologiem.
Dyskutuję tutaj, wiem, że to mój błąd. Ale po piwku wieczorem mogę sobie pozwolić na popisanie... prace studentów prawie sprawdzone.
Zastanowił się jeden nawidzony psycholog od ustawy z drugim, jakim psychopatą w tym zawodzie trzeba byłoby być, żeby zabić 48-52 osoby? Tyle wiezie kierowca autobusu po 3 miesięcznym kursie i egzaminie.
Stąd ja się śmieje, jak mi ktoś mówi, że zawód psychologa powinien być uczony przez 5 lat i niesie za sobą jakąś wybitną odpowiedzialność... ta odpowiedzialność w normalnym kraju wynika po prostu z istnienia niezależnych biegłych i efektywnego sądownictwa a nie tworzenia wirtualnego systemu szkolenia i certyfikacji.
konto usunięte
Jerzy B.:
Doprawdy nie widzisz absurdalności Twojego toku myślenia? Ja dokładnie tak samo widzę sytuację pedagogów, którzy chcą zrobić podyplomówkę z psychologii a im nie wolno... bo jakiś dureń jedne z drugim wymyślił sobie, że trzeba 5 lata jednolitych studiów magisterskich, żeby zostać psychologiem.
Stąd ja się śmieje, jak mi ktoś mówi, że zawód psychologa powinien być uczony przez 5 lat i niesie za sobą jakąś wybitną odpowiedzialność... ta odpowiedzialność w normalnym kraju wynika po prostu z istnienia niezależnych biegłych i efektywnego sądownictwa a nie tworzenia wirtualnego systemu szkolenia i certyfikacji.
konto usunięte
Andrzej Śliwerski:
Jerzy B.:
Doprawdy nie widzisz absurdalności Twojego toku myślenia? Ja dokładnie tak samo widzę sytuację pedagogów, którzy chcą zrobić podyplomówkę z psychologii a im nie wolno... bo jakiś dureń jedne z drugim wymyślił sobie, że trzeba 5 lata jednolitych studiów magisterskich, żeby zostać psychologiem.
Stąd ja się śmieje, jak mi ktoś mówi, że zawód psychologa powinien być uczony przez 5 lat i niesie za sobą jakąś wybitną odpowiedzialność... ta odpowiedzialność w normalnym kraju wynika po prostu z istnienia niezależnych biegłych i efektywnego sądownictwa a nie tworzenia wirtualnego systemu szkolenia i certyfikacji.
O! Nareszcie napisałeś coś z czym się zgadzam! A już zaczynałem w Ciebie wątpić. Oczywiście, że system sądownictwa powinien stać na straży dobrze wykonywanego zawodu. W USA przed każdym gabinetem terapeutycznym stoi osoba, która rozdaje ulotki kancelarii prawnych! Ja zajmuję się osobami z tendencjami samobójczymi i już na kursie terapii dowiedziałem się, że trzeba kolekcjonować wszystkie dokumenty dotyczące takiego pacjenta, bo pozwy w takich sprawach to norma (oczywiście zajęcia prowadził terapeuta z USA). I dobrze. Wprawdzie to dodatkowy stres i obciążenie, ale każdy kto chce wykonywać ten zawód powinien się z tym liczyć. Martwi mnie jednak to, że jeśli ktoś pójdzie do terapeuty-wróżki (która terapeutą jest tylko z szyldu, która od dziecka interesowała się psychologią a pomaganie to jej drugie imię), już drugi raz po źle udzielonej pomocy nie zgłosi się do nikogo.
Może to dla Ciebie jest dziwne, ale prowadzę zajęcia z diagnozy i z rozmowy i wywiadu psychologicznego. Nawet nie wiesz jak ciężko jest "wyplenić" pewne nasze "naturalne" tendencje do pomagania. To udzielanie rad, operowanie na swoich domysłach a nie ich weryfikowanie. Ciężko nawet jest to tutaj opisać, bo to trzeba byłoby zobaczyć. A czubkiem góry lodowej jest pomoc osobom w kryzysie, którym zagłusza się emocje, u których wzmacnia się poczucie bezradności, którym mówi się "już nie płacz, zobaczysz za rok będziesz się z tego śmiać"! To są nasze tendencje, których uczymy się poprzez obserwację, a których NIE WOLNO robić. Ja wiem, że zaraz napiszesz, że przecież każdego można tego nauczyć. Ale według mnie trzeba zrobić rozróżnienie na : terapeutę czyli osobę, która jest psychologiem albo psychiatrą; i counselora czy jak zwał, tak zwał, czyli pedagogów i wszystkich, którzy urodzili się z darem pomagania. Taki podział pokazuje klientom wyraźnie do kogo się zgłaszają! Wiedzą wtedy, że idąc do counselora mogą otrzymać pomoc (bo przecież jak mi felczer nogę przyszyje czy życie uratuje pod nieobecność lekarza to się będę cieszyć), ale ta pomoc może być udzielona w sposób nieprofesjonalny. Wtedy też nie będziesz musiał wyliczać tych wszystkich godzin. To jest podział, który wg. mnie jest najlepszym rozwiązaniem.
konto usunięte
konto usunięte
Jerzy B.:
Piszesz banały z pozycji kogoś, kto uczy głupszego. Problem w tym, że to wszystko, co tu odkrywasz i opisujesz z pozycji fascynata, który może rok uczy się terapii to rzeczy dla mnie osobiście historyczne. Stąd tak idiotycznie nam się "rozmawia". Z podziwem patrzę jak Tobie się wydaje, że dyplom stanowi podstawę do mądrzenia się :-D
Pogadamy za dziesięć lat ;-)
konto usunięte
Jerzy B.:
Beato, Ty rzeczywiście nie rozumiesz w czym rzecz.
Psycholog może zostać pedagogiem po 1,5 rocznym kursie. Psycholog może wykonywać zawód socjoterapeuty w zasadzie bez kursu czy wyższego wykształcenia kierunkowego.
W drugą stronę ta zależność nie działa, bowiem ktoś kiedyś wymyślił sobie, że psycholog to zawód zaufania społecznego, którym może być uczony tylko w systemie 5-letnim a każdy psycholog ma podlegać samorządowi i wewnętrznej ocenie.
konto usunięte
Następna dyskusja:
пропозиції роботи
