Tomasz
Nierobisz
Radca prawny,
doradca podatkowy
Temat: Uchylenie decyzji, a wznowienie postępowania
Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 2008 roku, I FSK 163/07.Podatnik domaga się wznowienia postępowania w kwestii ostatecznej decyzji dotyczącej rozliczenia podatku od towarów i usług za listopad 1999 r., wskazując, że u jej podstaw stała decyzja za lipiec 1999 r., określająca kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, która ostatecznie została uchylona i postępowanie umorzono.
W uzasadnieniu Sąd formułuje ogólny wniosek, iż " Jak wyżej powiedziano, ustawodawca w art. 240 § 1 pkt 7 Ordynacji podatkowej wymieniając inną decyzję lub orzeczenie sądu miał na uwadze akt administracyjny lub sądowy, który stanowił podstawę prawną, a nie faktyczną wydania decyzji podatkowej. Zdaniem Sądu, w świetle tego przepisu, nie stanowi szeroko rozumianej podstawy prawnej do wydania decyzji o podatku od towarów i usług za określony miesiąc, decyzja o tym podatku, wydana za miesiąc poprzedni (por. wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2003 r. sygn. akt IIISA 1933/01, "Orzecznictwo Podatkowe – Przegląd", 2003, nr 5, str. 58). Przyjęta przez ustawodawcę konstrukcja podatku od towarów i usług określony miesiąc kalendarzowy czyni okresem rozliczeniowym i powoduje, że wydana przez organ podatkowy decyzja w sprawie określenia kwoty zobowiązania podatkowego jest "samodzielnym" aktem administracyjnym, który po jego prawidłowym doręczeniu, wywołuje określone w nim skutki prawne (tamże)".
Dalej NSA stwierdza, że : (...) Jeżeli zatem w swojej treści art. 10 ust. 2 ustawy o VAT z 1993 roku nie nawiązywał do końca 2000 r. do ustanowionej w art. 21 ust. 1 ustawy instytucji przeniesienia na następne okresy rozliczeniowe nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, to nie mógł być on podstawą dla organu podatkowego do określenia w formie decyzji za dany okres rozliczeniowy tej nadwyżki w innej wysokości niż uczynił to podatnik w swojej deklaracji. Nie oznacza to, że organ podatkowy nie mógł badać prawidłowości określenia przez podatnika tej nadwyżki w deklaracji. Organ mógł i powinien to czynić, dokonując w tym zakresie ustaleń, które jako materiał dowodowy powinny mu posłużyć przy badaniu prawidłowości rozliczenia za następne okresy rozliczeniowe, w których wystąpią przesłanki do zastosowania art. 10 ust. 2 ustawy, to znaczy gdy powstanie u podatnika zobowiązanie podatkowe lub wystąpi kwota zwrotu różnicy podatku. Wówczas nadwyżka podatku naliczonego nad należnym ujawniona zostać powinna w decyzji za pierwszy z następnych okresów rozliczeniowych, w którym zaistniało u podatnika zobowiązanie podatkowe lub kwota zwrotu różnicy podatku. Tak też nastąpiło to w wydanej przez organy podatkowe decyzji określającej zobowiązanie podatkowe strony skarżącej w podatku od towarów i usług za listopad 1999 r."
Innymi słowy do obecnie obowiązujacego stanu prawnego wyrok ten nie za bardzo przystaje.
Jezeli bowiem mamy np. taki case:
Wszczęto postępowanie za okres styczeń 2011 - czerwiec 2011 w VAT. Dopatrzono się nieprawidłowości w zakresie odliczenia VAT w styczniu, lutym, marcu, kwietniu i maju. Konwekwencją jest określenie nadwyżki naliczonego nad należnym w innej wysokości niż wynikająca z deklaracji. Nie dopatrzono się nieprawidłowści w odliczeniach w czerwcu 2011. Wydano jednak decyzję w której określono kwotę zwrotu różnicy podatku w innej wysokości niż wynikająca z deklaracji. Jest to jednak wyłącznie rezultatem tego, że wydano decyzję za maj 2011, w której kwota do przeniesienia na czerwiec jest inna niż wynikajaca z deklaracji majowej.
Zakłądając, że umorzy się ostatecznie postępowanie za okres styczeń - maj 2011, to nie będzie przeszkód do wznowienia postępowania za czerwiec właśnie w oparciu o 240 par. 1 pkt 7 OP? Obecnie z uwagi na art 99. 12 ustawy o VAT organy podatkowe mają kompetencje do okreslania kwoty nadwyżki naliczonego nad należnym do przeniesienia w drodze decyzji, a zatem decyzja za poprzednie miesiące stanowi podstawę prawną decyzji za następne miesiące.