GoldenLine
Zaloguj się
Tomasz R.

Tomasz R. Wyjątki od reguły
stanowią o uroku
życia.

Temat: wyrok TK w sprawie nieodpłatnych świadczeń

Sygn. akt K 7/13

WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Warszawa, dnia 8 lipca 2014 r.

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Wojciech Hermeliński – przewodniczący
Maria Gintowt-Jankowicz
Mirosław Granat
Teresa Liszcz
Małgorzata Pyziak-Szafnicka – sprawozdawca,

protokolant: Grażyna Szałygo,

po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 8 lipca 2014 r., wniosku Prezydenta Konfederacji Lewiatan z siedzibą w Warszawie o zbadanie zgodności:

art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w związku z art. 11 ust. 2-2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, ze zm.) w zakresie, w jakim przewidują opodatkowanie wszelkich świadczeń:

– które pracownik może potencjalnie otrzymać w związku z pozostawaniem w stosunku pracy,
– które są ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez pracodawcę,
– których wartości nie da się obliczyć w zgodzie z metodologią wskazaną w powołanej ustawie,
z art. 2 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

orzeka:

Art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w związku z art. 11 ust. 2-2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, 362, 596, 769, 1278, 1342, 1448, 1529 i 1540, z 2013 r. poz. 888, 1036, 1287, 1304, 1387 i 1717 oraz z 2014 r. poz. 223, 312, 567 i 598), rozumiane w ten sposób, że „inne nieodpłatne świadczenie” oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika, są zgodne z art. 2 w związku z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Link do wypowiedziLink
Daniel Więckowski

Daniel Więckowski doradca podatkowy nr
11861

Temat: wyrok TK w sprawie nieodpłatnych świadczeń

Bardzo dobry wyrok. Wzruszające wręcz odwołanie w komunikacie do podstawowego warunku należytej precyzji i określoności przepisu podatkowego.
Czasami mam wrażenie, że Sędziowie TK żyją na Olimpie.
Link do wypowiedziLink
Adam Bartosiewicz

Adam Bartosiewicz Tax Adviser ;
Solicitor

Temat: wyrok TK w sprawie nieodpłatnych świadczeń

trochę się jednak "pozytywów" z tego wyroku da się wyczytać
jakiś walor interpretacyjny on ma

przykładowo (cytaty z komunikatu):

inne nieodpłatne świadczenia” na rzecz pracownika mogą być uznane za jego dochód w rozumieniu u.p.d.o.f. tylko pod warunkiem, że rzeczywiście spowodowały zaoszczędzenie przez niego wydatków. Ustalenie tej okoliczności zależy od tego, czy pracownik skorzystał ze świadczenia oferowanego przez pracodawcę w pełni dobrowolnie.
(...)
Jednak, gdy nieodpłatne świadczenie zostało przyjęte jako warunek niezbędny do zgodnego z prawem wykonania pracy – po stronie pracownika nie pojawia się korzyść, która mogłaby być objęta podatkiem dochodowym.
(...)
Natomiast - w odniesieniu do innych nieodpłatnych świadczeń - bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez pracownika nie uzyskuje on przychodu. Tym bardziej, bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak podstaw do określenia jego wysokości.

ja z tego czytam, że:
- potencjalne "świadczenie" nie jest przychodem;
- nie można ustalać wartości świadczenia poprzez podzielenie sumy wydatków przez liczbę uczestników
Link do wypowiedziLink
Tadeusz Młochowski

Tadeusz Młochowski radca prawny, Poznań

Temat: wyrok TK w sprawie nieodpłatnych świadczeń

Wyroki wykładniowe w stylu są zgodne, ale....... nie stanowią podstawy do wznowień postępowan podatkowych a w sprawach cywilnych SN uznał, że żaden wyrok wykładniowy nie stanowi podstawy do wznowienia, nawet ten - jest niezgodny w takim rozumieniu, żę .......

Nie wydaje się aby spory ucichły.
Dzisiaj wyczytałem, że impreza integracyjna dla przedstawicieli handlowych ( przedsiębiorcy na samozatrudnieniu) nie stanowi KUP dla organizującego ( WSA Rz 24.06.2014 - podatki.biz) ?!
Link do wypowiedziLink
Mariusz Makowski

Mariusz Makowski doradca podatkowy,
trener, autor
tekstów

Temat: wyrok TK w sprawie nieodpłatnych świadczeń

Adam B.:

ja z tego czytam, że:
- potencjalne "świadczenie" nie jest przychodem;
- nie można ustalać wartości świadczenia poprzez podzielenie sumy wydatków przez liczbę uczestników

Co do pierwszego zgoda. Co do drugiego obawiam się, że to jednak Twoje "pobożne życzenie" :) Druga uchwała NSA w sprawie pakietów medycznych (jak to brzmi!:)) stwierdza wprost, że można dzielić odpłatność przez liczbę uprawnionych do świadczenia.
Link do wypowiedziLink
Adam Bartosiewicz

Adam Bartosiewicz Tax Adviser ;
Solicitor

Temat: wyrok TK w sprawie nieodpłatnych świadczeń

wiem, że uchwała tak stwierdza

niemniej jednak z ustnego uzasadnienia wynika, że "skonkretyzowane i indywidualnie przypisane" świadczenie jest przychodem. tylko w tym rozumieniu przepis jest zgodny z Konstytucją...
zobaczymy, jak to pisemnie rozwiną....

swoją drogą mieliśmy kiedyś taki pomysł na interpretację; albo od razu wniosek o nadpłatę...

pracownik pisze:
"była w firmie impreza... na uczestnika była przydziałowo: piwo, bułka, kiełbaska.... kiełbaski nie zjadłem, bo się spóźniłem.... ale ustalili mi z tego tytułu przychód... więc teraz, czy mam nadpłatę...."
Link do wypowiedziLink
Mariusz Makowski

Mariusz Makowski doradca podatkowy,
trener, autor
tekstów

Temat: wyrok TK w sprawie nieodpłatnych świadczeń

Pytanie organu: co się stało z niezjedzoną kiełbasą?
:)
Link do wypowiedziLink
Adam Bartosiewicz

Adam Bartosiewicz Tax Adviser ;
Solicitor

Temat: wyrok TK w sprawie nieodpłatnych świadczeń

pies zeżarł....

[pies służbowy oczywiście]
Link do wypowiedziLink
Adam Bartosiewicz

Adam Bartosiewicz Tax Adviser ;
Solicitor

Temat: wyrok TK w sprawie nieodpłatnych świadczeń

update:
jest pisemne; stosowny fragment:

4.3.2. Trybunał przyznaje, że gdyby traktować jako przychód pracownika jego udział w organizowanych przez pracodawcę imprezach zbiorowych, adresowanych do wszystkich pracowników, wówczas rzeczywiście nie można byłoby ustalić podstawy opodatkowania indywidualnych osób (podatników). Całkowicie nieadekwatny okazałby się wtedy wskazany w art. 12 ust. 3 w związku z art. 11 ust. 2-2b u.p.d.o.f. sposób określania podstawy opodatkowania.
Jeśli jednak, jak to wynika z wyżej dokonanych ustaleń, przychodem pracownika jest tylko takie nieodpłatne świadczenie pracodawcy, na które pracownik wyraził zgodę, które zostało spełnione w jego interesie i oznacza realne przysporzenie mu korzyści, problem ustalenia podstawy opodatkowania w zasadzie ulega rozwiązaniu. Przykładowo, gdy pracodawca proponuje pracownikom zorganizowanie dowozu do pracy, zbiera listę chętnych do skorzystania i zna odległości, które każdy będzie pokonywał, jest w stanie precyzyjnie określić wartość świadczenia przypadającą indywidualnie na każdego przewożonego. Zdaniem Trybunału, dopiero ta wartość może być podstawą podjęcia racjonalnych decyzji przez pracowników. Podobnie rzecz się ma, gdy pracodawca proponuje pracownikom kurs języka angielskiego czy zakup pakietów medycznych lub ubezpieczenia. Cena usługi zakupionej przez pracodawcę, podzielona przez liczbę osób zainteresowanych (kilometrów w razie przewozu, rodzaju pakietu), daje wartość podlegającego opodatkowaniu przychodu pracownika.
4.3.3. Taką właśnie metodę ustalania podstawy opodatkowania stosuje NSA, który – m.in. w uchwale pełnego składu z 24 października 2011 r., sygn. akt II FPS 7/10 – stwierdził: „(…) prawo i gwarantowana przez nie możliwość wykorzystania świadczeń medycznych stanowi dla uprawnionych z tytułu zakupu pakietu nieodpłatne świadczenie posiadające co do zasady wymierną wartość finansową. Ustalanie tej wartości w relacji do jednostkowego uprawnionego winno dokonywać się, zgodnie z art. 12 ust. 3 u.p.d.o.f., na podstawie rozważonej regulacji prawnej art. 11 ust. 2a pkt 2 u.p.d.o.f., czyli w odniesieniu do ceny zakupu danego pakietu usług medycznych. Cena ta, jako punkt odniesienia – wyjścia dla określenia wartości świadczenia w relacji do poszczególnego uprawnionego, może zostać podzielona na równe części odpowiadające indywidualnym jednostkom z całości zbioru uprawnionych z pakietu, albowiem każdy z nich posiada takie samo, wynikające z niego, prawo, gwarantujące możliwość skorzystania ze wszystkich usług objętych pakietem, adekwatnie do odpowiednich potrzeb”. Pracownik uzyskuje więc skonkretyzowane co do wartości przysporzenie wynikające z wyręczenia go z ponoszenia świadczenia na ubezpieczenie. Wartość przysporzenia może też wynikać wprost z zawartej przez pracodawcę z podmiotem zewnętrznym umowy o dostarczenie pracownikom usług (świadczeń), w której określono opłatę ryczałtową przypadającą na jednego pracownika.
4.3.4. Trybunał stwierdza, że choć art. 11 ust. 2a pkt 2 u.p.d.o.f. nie przewiduje wprost uprawnienia pracodawcy do rozbicia ogólnej (zbiorczej) ceny zakupu między pracowników, to przedstawiony przez NSA sposób ustalenia podstawy opodatkowania narzuca się jako logiczna konsekwencja nabywania przez pracodawcę, w drodze jednej czynności prawnej, pewnych dóbr dla większej liczby osób. W takiej sytuacji proste działanie matematyczne prowadzi do ustalenia przychodu przypadającego na każdą z nich. W ocenie Trybunału, dla określenia obowiązku podatkowego nie ma znaczenia, podkreślana przez wnioskodawcę, różnica między ceną zapłaconą przez pracodawcę a wartością przysporzenia po stronie pracownika. Jak słusznie stwierdził w powołanej wyżej uchwale pełnej Izby Finansowej NSA „(...) wartość nieodpłatnych świadczeń, o których w przepisie tym mowa [art. 11 ust. 2a pkt 2 u.p.d.o.f.], nie stanowi cena zakupu, w szczególności cena – w rozumieniu (cyt.) ustawy o cenach – ale ustala się ją (dopiero) według cen zakupu, to jest: odpowiednio, stosownie do cen zakupu, zależnie od cen zakupu, kierując się cenami zakupu. Cena zakupu usługi stanowi w regulacji prawnej art. 11 ust. 2a pkt 2 u.p.d.o.f. punkt odniesienia do ustalenia wartości nieodpłatnego świadczenia; w tym obszarze wartością nieodpłatnego świadczenia może być wartość ustalona jako przyjęcie danej ceny zakupu, jak również inne wartości ustalane w pozytywnym odniesieniu do cen zakupu. Ustawowe sformułowanie «według cen zakupu», posiada więc szersze znaczenie prawne, aniżeli miałby samodzielnie użyty termin «cena zakupu»”. Za takim stanowiskiem przemawia także okoliczność, że w art. 11 ust. 2b u.p.d.o.f. ustawodawca przewidział możliwość ustalania przychodu pracownika w przypadku świadczeń częściowo odpłatnych, a zatem dopuścił dokonanie przez pracodawcę indywidualnej oceny wartości świadczenia.

czyli trzeba będzie jednak zapytać o kiełbasę....
Link do wypowiedziLink
Grzegorz S.

Grzegorz S. Poznań; "TAX"
Podatki, Finanse,
Księgowość

Temat: wyrok TK w sprawie nieodpłatnych świadczeń

A miało być tak pięknie...

Ten fragment jest niezły: Na marginesie Trybunał zauważa, że przepisy podatkowe – niezależnie od konieczności realizacji obowiązku ustalonego w art. 84 Konstytucji – nie mogą prowadzić do takiego ukształtowania pozycji pracowników, aby pozostawanie w stosunku pracy w nadmierny sposób obciążało strony tego stosunku w porównaniu do samozatrudnienia bądź pracy na czarno. Wprowadzanie dodatkowych utrudnień w rozliczeniach między pracownikami i pracodawcami a fiskusem prowadzi – jak uczy doświadczenie życiowe – do nieracjonalnego podniesienia pozapłacowych obciążeń pracy i ucieczki ze sfery legalnego zatrudnienia, co nie sprzyja ochronie pracy jako obowiązku Rzeczypospolitej (art. 24 Konstytucji).

edit: może nie będzie tak źle?
Nie będę wklejał całego punktu, ale pkt 3.4. uzasadnienia mówi o tym, jakie nieodpłatne świadczenia stanowi przychód pracowników.
edit 2: nie będzie źle w przypadku imprez integracyjnych...Ten post został edytowany przez Autora dnia 25.07.14 o godzinie 10:18
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz

Podobne tematy


Następna dyskusja:

Rozporządzenie w sprawie KPIR




Wyślij zaproszenie do
Anuluj