Temat: Wydłużanie szyi

Początkowo deformacja ta była związana z tradycją mającą na celu zapobiegać cudzołożnictwu plemiennych kobiet plemion Karenów.
Zgodnie z tradycją od piątego toku życia zakładano dziewczynkom na szyje pierścienie. Co roku dodawano jeden lub dwa okręgi więcej, jednak kobieta nie miała ich zazwyczaj więcej niż dwadzieścia.
Pierścienie ściśle przylegając do siebie sięgają od ramion aż po podbródek dając wrażenie wydłużonej szyi. Przyczyną optycznego wydłużenia szyi jest obniżenie obojczyków i górnych żeber pod ciężarem pierścieni.
Ta forma modyfikacji ciała jest nieodwracalna, gdyż dodawanie pierścieni osłabia mięśnie szyi do tego stopnia, że nie są w stanie po zdjęciu ich utrzymać ciężaru głowy. Ten fakt wykorzystywały plemiona do ukarania kobiet które dopuściły się zdrady małżeńskiej. Oskarżona o cudzołożnictwo miała zdejmowane pierścienie i resztę życia musiała spędzić na leżąco.
Oprócz tej tradycji ilość pierścieni był wyznacznikiem bogactwa, a przede wszystkim kobiety o łabędzich szyjach były wyznacznikiem specyficznego kanonu piękna.
Obecnie niewielu entuzjastów stosuje tą metodę zmiany wyglądu ciała, ale biura turystyczne płacą ludności rejonów zamieszkiwanych kiedyś przez długoszyje plemiona za noszenie pierścieni w celach turystycznych.