Temat: Relacje

Hinduski święty, który odwiedzał rzekę Ganges, biorąc kąpiel zobaczył na brzegu krzyczącą na siebie w złości rodzinę. Zwrócił się do swych uczniów, uśmiechnął i zapytał:

"Dlaczego ludzie w gniewie krzyczą na siebie?"

Uczniowie myśleli i jeden z nich powiedział: "Krzyczymy, bo tracimy spokój."

"Ale dlaczego należy krzyczeć, gdy druga osoba jest tuż obok nas? Możesz również powiedzieć, co masz do powiedzenia w łagodny sposób. " zapytał święty.

Uczniowie dali jakieś inne odpowiedzi, ale żadna nie zaspokoiła świętego.
Wreszcie święty wyjaśnił.

"Kiedy dwoje ludzi jest złych na siebie, ich serca oddalają się od siebie. Aby odległe od siebie serca mogły się usłyszeć, potrzebują krzyczeć. Im bardziej ludzie się złoszczą, tym dalej są ich serca i tym głośniej muszą krzyczeć, aby pokonać tę wielką odległość."

"A co się dzieje, gdy dwoje ludzi się kocha? Nie krzyczą na siebie, tylko mówią cicho, ponieważ ich serca są bardzo blisko. Odległość między nimi jest albo nieistniejąca lub bardzo mała... "

Święty kontynuował: " Co się dzieje, gdy kochamy się jeszcze bardziej? Oni nie mówią, tylko szepczą, bo ich serca są tak blisko siebie. Wreszcie, nawet nie muszą szeptać, tylko patrzą na siebie i to wszystko. Tak blisko są ludzie, którzy się kochają. "

Spojrzał na swoich uczniów i powiedział:
"Więc, gdy się kłócisz nie pozwól, aby wasze serca oddalały się. Nie używaj słów, które zwiększą odległość, bo może przyjść dzień, gdy odległość będzie tak wielka, że serce nie będzie mogło znaleźć drogi, aby wrócić."