Temat: Wykop - absurdy socjalizmu

„…Biada ludom, co własne mordują proroki… -jak powiadał poeta.
Długa jest lista zmuszonych do przedwczesnego zejścia z tego świata w literaturze rosyjskiej – od Lermontowa i Puszkina, poprzez Jesienina i Majakowskiego do Gumilowa i Cwietajewej. Niektórym się udało przeżyć - jak Achmatowej czy Płatonowowi.
Przeżyli, owszem – w ostracyzmie, poniżeniu, niedostatku i lęku.
Nieugięci.
Z przenikliwością proroka i beznamiętnością chirurga dokonującego wiwisekcji opisuje Płatonow zachodzące na porewolucyjnej rosyjskiej wsi procesy kolektywizacji.
Wrażenia – jak na obrazach Breugla, Boscha czy Goi.
Nie ma piękna - jest brutalny real.
I za to Autora wyklęto za życia.
Nie znajdziecie Państwo u Płatonowa modnych, salonowych błyskotek słownych. Jego proza jest siermiężna i bliska ziemi, po której stąpał, nie dając się zwieść sztucznie zaszczepionej na rosyjski grunt ideologii. Czarne perły językowe tylko podkreślają unikalność jego stylu.

Marcin Jakubiak
Krosno

http://www.psychoskok.pl/produkt/wykop-2/