Temat: Bolesław Wieniawa-Długoszowski − poezja, szabla i wódka

Generał „były pułkownik” Bolesław Wieniawa-Długoszowski kojarzony jest zazwyczaj z burzliwym życiem salonów Warszawy, niezliczonymi litrami wypitego alkoholu i częstymi wizytami w Adrii. Anegdoty przekazują obraz wesołego dżentelmena, niestroniącego od szalonych zabaw. Jest to jednak obraz zdecydowanie niepełny.

http://www.wykop.pl/ramka/1097871/boleslaw-wieniawa-dl...

Temat: Bolesław Wieniawa-Długoszowski − poezja, szabla i wódka

Zanim pokochał koniak z uporem stronił od alkoholu, zdobył wykształcenie jako lekarz, ale czuł się bardziej artystą, aż do poznania Józefa Pilsudskiego. Wtedy poczuł się żołnierzem. Wrażliwy, kochliwy, zdolny, potrafił rozweselić prawie wszystkich.Prawie - bo nie ulegli jego urokowi Wladysław Sikorski i Leon Berbecki. Jego fantazja i talent poetycki budziły radość , ale i zażenowanie(stosował wulgaryzmy, mnie sie one podobają). Tłumaczył moje ulubione "Kwiaty zła".Bardzo aktywny w walce, rasowy kawalerzysta pełen brawury, człowiek honoru. Mocno wstrząsnęła nim śmierć Marszałka, któremu towarzyszył w ostatnich chwilach. Sprawy alkowy czyniły go ulubieńcem dam, ale najpiękniej jego temperament skwitował Antoni Słonimski;"Wieniawa to siła wyższa",(romans z nim był nobilitacją towarzyską). Nominacja na ambasadora w Rzymie to nowy rozdział w jego życiu, najpierw jest porawnym mężem , ojcem, ale i politykiem. Roszady dyplomatyczne stawiają Wieniawę po drugiej stronie tej układanki...Wreszcie zakpiono z niego proponując ambasadę na Kubie. Wybrał własną drogę na drugą stronę,1 lipca 1942 roku w Nowym Jorku.Kiedyś napisał;

A przeto jestem gotów, kiedy chłodną nocą
Zapuka do mych okien zwiędły klonu liść,
Nie zapytam o nic, dlaczego i po co,
Lecz zrozumiem, że mówi;"no , czas bracie iść".

Można o nim pisać długo i mniej chaotycznie, ale ja widzę nie postać historyczną, ale niezwykłego mężczyznę.

Temat: Bolesław Wieniawa-Długoszowski − poezja, szabla i wódka

Anna K.:
Można o nim pisać długo i mniej chaotycznie, ale ja widzę nie postać historyczną, ale niezwykłego mężczyznę.

Faktycznie - można.
Według mojej wiedzy Wieniawa na kimś się wzorował. Konkretnie - na jednym z napoleońskich "les beaux sabreurs", tzn na generale Antoine-Charlesie de Lasalle. Podobieństw w ich życiu można znaleźć bardzo wiele :)Ten post został edytowany przez Autora dnia 04.07.13 o godzinie 13:08

Temat: Bolesław Wieniawa-Długoszowski − poezja, szabla i wódka

Interesująca postać. Rzadko ktoś budzi tak wiele pozytywnych emocji. On budził, nawet powściągliwy Cat-Mackiewicz wspominał go ciepło "Piłsudski nie tylko lubił Wieniawę bo lubili go wszyscy ale kochał go jak syna" "Wśród wojskowych był największym liberałem. Wprowadzał do życia wesołość, dowcip, pozytywny styl i szczyptę zauważalnej szlachetności".

Słonimski w emigracyjnym poemacie:
"Dzwoniąc szablą od progu idzie piękny Bolek,
Ulubieniec Cezara i bożyszcze Polek"

Temat: Bolesław Wieniawa-Długoszowski − poezja, szabla i wódka

Dawid C.:

Anna K.:
Można o nim pisać długo i mniej chaotycznie, ale ja widzę nie postać historyczną, ale niezwykłego mężczyznę.

Faktycznie - można.
Według mojej wiedzy Wieniawa na kimś się wzorował. Konkretnie - na jednym z napoleońskich "les beaux sabreurs", tzn na generale Antoine-Charlesie de Lasalle. Podobieństw w ich życiu można znaleźć bardzo wiele :)

To wiedza poparta jakimiś wyznaniami Wieniawy?

Temat: Bolesław Wieniawa-Długoszowski − poezja, szabla i wódka

Wieniawa kiedyś opowiadał w towarzystwie, jak to Alejami Ujazdowskimi szedł z Piłsudskim w kierunku Belwederu. Minęły ich dwie panie i jedna z nich powiedziała do drugiej : "Słuchaj, kim jest ten starszy pan, który szedł z Wieniawą? :):)