Temat: Świetlisty Chłopiec

Fragment książki Samtena Karmaya "Świetlisty Chłopiec"
przedstawiający założenia Ustnej Tradycji - linii przekazu dzogczen

cały tekst

wiecej : http://dzogczen.medytacja.net/garuda/Biuletyn/Garuda%2...





W ciągu ostatnich lat poczyniono znaczny postęp w badaniach tybetańskiej religijności, choć pewne jej aspekty były bardziej faworyzowane niż inne. Klasztory wielkie niczym miasta wraz z ich licznymi zgromadzeniami mnisimi wywarły silne wrażenie za zachodnich podróżnikach już w XVIII stuleciu, stając się głównym tematem ich prac dotyczących kultury buddyzmu tybetańskiego.
Tybetańscy tłumacze, filozofowie i uczeni skupili na sobie dużą uwagę. Wiele ich biografii studiowano i tłumaczono na różne zachodnie języki. Polityczne zaangażowanie klasztornych elit w wewnętrzne sprawy Tybetu i układy z zagranicznymi potęgami takimi, jak Mongołowie czy Mandżurowie stały się dla specjalistów ulubionym przedmiotem badań. Ta lamaistyczna kultura rzucająca się w oczy i pełna kolorów stała się ofiarą prześladowań i zniszczenia podczas Chińskiej Rewolucji Kulturalnej w latach 60-tych i 70-tych. Mimo tego lamowie aktywnie odtwarzają swoją religijną tradycję w innych krajach. Szczególnie dotyczy to Zachodu gdzie znajduje się wiele ośrodków mających na celu głoszenie nauk, ich studiowanie i praktykowanie. Jednakże ta spektakularna, lamaistyczna tradycja nie była jedynym przejawem życia religijnego w Tybecie. Równolegle lecz z dala od klasztorów i innych religijnych wspólnot podtrzymywana była inna, ukryta duchowa tradycja w której ludzie całkowicie wyrzekali się "świata gwaru" i stawali się samotnikami trzymającymi się z dala od tych ośrodków. Ich ulubionymi siedzibami były jaskinie położone wysoko w górach a jedynym towarzystwem dzikie zwierzęta. Nie były to tylko czasowe, formalne odosobnienia po którym powraca się do świata, lecz trwałe porzucenie doczesnych aktywności. Tybet jest oczywiście znany z pustelników takich jak Milarepa (XI w.) czy mnich podróżnik Siabkarła (XIX w), lecz poza nimi mało znani są inni, których próżno szukać na długiej liście eremitów.
Tradycja anachoretów jest antytezą wspólnot religijnych, klasztornych czy jakichkolwiek innych. Znaleźć ją można zarówno w bonie czy buddyzmie, lecz ci pierwsi przejawiali szczególną skłonność do tego typu praktyk. Rozpoczyna się ona około XI wieku n.e. lecz rzadko można znaleźć cokolwiek na ten temat w książkach dotyczących religijnej kultury Tybetu. W konsekwencji wiedza o tym jak człowiek stawał się anachoretą, jak otrzymywał nauki, w jaki sposób były mu przekazywane, czym owe nauki w ogóle były z rzadka zostawał przedmiotem badań. Mając na uwadze te kwestie uznałem za pożyteczne opisać biografie mistrzów przedstawione w nieprzerwanym ciągu (tzw. linii) poprzez stulecia aż do naszych czasów, jak również nauki które praktykowali. Ponieważ moje badania wynikały z chęci wyjaśnienia tekstowego podłoża wspomnianych wcześniej dwóch obrazów, nie są to studia filologiczne w ścisłym tego słowa znaczeniu. Mimo to zacznę od źródeł tekstowych ujawniających tło, na którym jawią się nam te obrazy.

Księga Ustnej Tradycji Siang Siung

Nauki zawarte w księdze znanej jako "Ustna tradycja z krainy Siang-Siung" (ZhNy) są głównymi wskazówkami dotyczącymi medytacji w religii bon, związanymi z filozoficzną tradycją znaną jako Wielka Doskonałość (dzogczen).
Pewna liczba wczesnych duchowych mistrzów tej tradycji, jak się później przekonamy, urodziła się w kraju Siang-Siung. Ponadto uważa się że na początku nauki te były przekazywane wyłącznie ustnie a dopiero potem zostały spisane. Teksty manuskryptów zebrano razem tworząc tom o tytule: "Ustna tradycja z krainy Siang-Siung".

Fundamentalne tezy tych nauk są związane z pojęciem naturalnej świetlistości umysłu. Ta teoria zajmuje decydujące miejsce w bonie i buddyzmie tybetańskim a szczególnie w naukach Wielkiej Doskonałości. Jest również pożywką dla rozmaitych filozoficznych i religijnych doktryn różnych szkół. Poświadczają to wczesne buddyjskie sutry np. Pradżniaparamita.

...........

cały tekstMarek Górny edytował(a) ten post dnia 09.08.07 o godzinie 00:20