пропозиції роботи
konto usunięte
Temat: sześć wersów wadżry
Chociaż pojawiające się zjawiska ukazują się jako różnorodność, jednak ta różnorodność jest niedualna.I z całej wielorakości pojedynczych rzeczy, które istnieją, żadnej nie można zamknąć w ograniczonym pojęciu.
Gdy nie wpadamy w pułapkę stwierdzeń: "to jest to" lub "jak tamto",
staje się jasne, że wszystkie przejawione formy są aspektami nieskończonej bezforemności; i, będąc od niej nieoddzielne, są same w sobie doskonałe.
Widząc, że od samego początku wszystko jest samo w sobie doskonałe, choroba dążenia do osiągnięcia czegokolwiek, sama dobiega swego kresu, pozostając po prostu w naturalnym stanie takim, jakim on jest, obecność niedualnej kontemplacji bezustannie powstaje w spontaniczny sposób.
Sześć wersów wadżry - uważane są za najbardziej podstawowy ze wszystkich tekstów dzogczen, zostały wprowadzone do Tybetu przez mistrza dzogczen Wajroczanę. Wairoczana nazwał ten tekst:
"Kukułka przynosząca szczęście niedualnej świadomości".
Kiedy śpiewa kukułka, zaczyna się wiosna i cała przyroda budzi się do życia. Podobnie te wersy, stanowią zwiastun nadchodzącego duchowego przebudzenia. Kiedy wersy te po raz pierwszy wprowadzono do Tybetu, wszystkie czujące istoty, które zainteresowały się tymi naukami, dzięki nim przebudziły się.
