Temat: "Quien la sigue, la consigue."

To zgrabne, rymujące się wyrażenie znaczy: kto wytrwale dąży do celu, osiągnie go. Użycie proste, bez konieczności odmieniania czegokolwiek przez cokolwiek; stosowne do użycia tego powiedzenia sytuacje też łatwo sobie wyobrazić (ja w tej chwili przypominam sobie np. sprawozdawcę piłkarskiego, który zawsze tak mówił, gdy któryś obrońca uparcie gonił za piłką będącą w posiadaniu rywali i w końcu ją im odbierał).

Jest jedna rzecz, nad którą warto się nieco głębiej zastanowić: to nieco dziwne użycie zaimka osobowego la. Czyżby powiedzenie wzięło swój początek od uganiania się faceta za kobietą? Otóż nie, la nie zastępuje tu domyślnie kobiety: mamy do czynienia z jednym z przypadków występowania ciekawego zjawiska zwanego femenino de indeterminación, charakteryzującego się właśnie użyciem rodzaju żeńskiego tam, gdzie bardziej logiczne byłoby użycie zaimka neutralnego. Nie miejsce tu na szersze omawianie tematu (zainteresowanych zachęcam do wrzucenia w gugla hasła "femenino de indeterminación"), ale pozwolę sobie podać kilka innych, dość często spotykanych przykładów tego zjawiska:

- No la tenemos fácil.
- Me la vas a pagar.
- no tenerlas todas consigo
- por las buenas
- arreglárselas


A na koniec inne powiedzenie, też użyteczne w rozmowie po hiszpańsku, które patrzy na sprawę z przeciwnego końca:
El que espera, desespera.