Temat: co biblia mówi o rozwodach (małżeństwo rozwód...
Czy Mt 5:31-32 i Łk 16:18 sobie przeczą?
Każdy, kto studiuje i czyta Biblie zdaje sobie sprawę, iż często informacje podane są w różnych miejscach i się uzupełniają. Ponieważ Księga ta stanowi jedną całość, można te informację traktować jako kontekst (tematyczny).
Np. W prawie był zapis , że nikt w sabat nie ma pracować (Kpł 23:3). Z kolei w innym miejscu zostały podane szczegóły do tego prawa: kapłani mieli usługiwać w Świątyni. Wyjaśnił to również Jezus:
Mt 12:5: Albo czy nie czytaliście w Prawie, że w sabaty kapłani w świątyni tak traktują sabat, jak gdyby nie był święty, a pozostają niewinni”
Takich przykładów jest więcej.
Dlatego możnemu uznać, że Łukasz podał prawo o rozwodzie, a Mateusz podał szczegóły dotyczące tego prawa.
Równie istotny jest kontekst:
Mateusz zanotował słowa Jezusa: „każdy, kto się rozwodzi ze swą żoną — jeśli nie na podstawie rozpusty — naraża ją na cudzołóstwo, a ktokolwiek poślubia rozwiedzioną, popełnia cudzołóstwo” (Mt 5:32, podobnie w Mt 19:9: „Mówię wam, że kto się rozwodzi ze swą żoną — jeśli nie z powodu rozpusty - i poślubia inną, popełnia cudzołóstwo”). Jezus wskazał , że jeżeli mąż rozwodzi się z żoną z innej przyczyny niż jej „rozpusta” (porneía), wystawia ją na niebezpieczeństwo popełnienia w przyszłości cudzołóstwa. Tego rodzaju rozwód nie rozwiązuje małżeństwa w dopuszczalny sposób, toteż taka kobieta nie może poślubić innego mężczyzny i z nim współżyć. Kiedy Jezus oznajmił, że „ktokolwiek poślubia rozwiedzioną, popełnia cudzołóstwo”, mówił o kobiecie rozwiedzionej z innego powodu niż „na podstawie rozpusty” (porneía).
Marek, przytoczył słowa Jezusa w brzmieniu: „Kto się rozwodzi ze swą żoną i poślubia inną, popełnia przeciwko niej cudzołóstwo, a gdyby kobieta, rozwiódłszy się ze swym mężem, wyszła za innego, popełniłaby cudzołóstwo” (Mk 10:11, 12). Analogiczną wypowiedź można znaleźć w Łukasza 16:18: „Każdy, kto się rozwodzi ze swą żoną i poślubia inną, popełnia cudzołóstwo, a kto poślubia tę, która się ozwiodła z mężem, popełnia cudzołóstwo”. Wersety te, ROZPATRYWANE OSOBNO, na pozór zabraniają rozwodów, a przynajmniej sugerują, że osoba rozwiedziona nie może nikogo poślubić aż do śmierci pierwszego współmałżonka (bo w tym przypadku wchodzi wyjątek/zasada z 1 Kor 7:39).
Jednakże sprawozdania Marka i Łukasza należy rozpatrywać w świetle relacji Mateusza. Występuje w niej sformułowanie: „jeśli nie z powodu rozpusty” (Mt 19:9; zob. też Mt 5:32), które świadczy o tym, że słowa Jezusa przytoczone przez Marka i Łukasza odnoszą się do rozwodu przeprowadzonego z innej przyczyny niż „rozpusta” (porneía) niewiernego partnera.
Ps.
kontekst: Małżeństwo bez mocy prawnej.
Jeśli nawet uznalibyśmy, że zwrot „rozpusta” w Mt 5:31-32 należy odnieść do zawarcia małżeństwa, które nie ma mocy prawnej. To zapis z Łk 16:18 nie daje nam takiej możliwości (domniemywać by można wówczas, że jeśli doszło do stosunku to nie daje nam zapis w Łukasza możliwości odstąpienia od niego na żadnej podstawie).
------------------------------------------------------------
Czy zapis w Mt 5:31-32 dotyczy małżeństwa, które nie mam mocy prawnej?
Zawarcie małżeństwa w Izraelu.
Prawo Mojżeszowe nie wymagało, by para zamierzająca się pobrać otrzymywała od kapłanów zezwolenie lub akt ślubu ani też by kapłan swoją obecnością nadawał małżeństwu moc prawną. Niczego takiego nie przewidywało również w odniesieniu do przedstawicieli władzy świeckiej Izraela. Dopóki trzymano się Prawa Bożego, dopóty małżeństwo uznawano za prawomocne i czcigodne w obrębie społeczności, w której żyła zaślubiona para.
Jakie wymagania należało spełnić ?
Większa część wymagań jest opisana w księdze kapłańskiej rozdziały 18 i 20. Np.: Kpł 18:8: „‚Nie wolno ci odsłonić nagości żony twego ojca. Jest to nagość twego ojca.”
Czyli zgodnie z tym zapisem takie małżeństwo było by nie uznane prawnie.
Zwyczajem było również: Zanin zawarto małżeństwo odbywały się zaręczyny. Wśród Hebrajczyków narzeczeni byli traktowani jak małżeństwo, choć do chwili dopełnienia obrzędów weselnych nie współżyli ze sobą (Rdz 19:8, 14; Sdz 14:15, 16, 20. Mt 1:18-19). Zobacz również:
http://www.biblia.start24.eu/445-Gdzie-dochodzilo-do-p...
Co w przypadku, gdy uprawiano seks w ramach małżeństwa bez „mocy prawnej”?
Jeśli w rzeczywistości nie dochodziło do zawarcia małżeństwa, to osoby uprawiające seks w takim związku dopuszczały się rozpusty (inne tłumaczenia: nierządu). Jest to zgodne z definicją tych terminów (podaje poniżej).
Przejdźmy do meritum:
Czy „rozpustę” / „nierząd” należy rozumieć jako dopuszczenie się „małżeństwa bez mocy prawnej”?
Ani definicje tych terminów, ani opisy sytuacyjne w Biblii (kontekst), nie sugerują takiego poglądu.
1. Przykład wersetów ze słowem „nierząd” w Pismach Hebrajskich (ST).
Koniecznie proszę sprawdź tutaj:
http://www.biblia.start24.eu/442-Pwt-22-20-21-definiuj... – proszę zwrócić uwagę na kwestię braku wymagań prawnych (w Prawie Mojżeszowym) dotyczących dziewictwa.
Warto też zajrzeć tutaj:
http://www.biblia.start24.eu/459-Czy-w-1-Kor-5-1-rozpu...
2 . Definicje:
Słownik jęz. polskiego, tak definiuje te terminy:
rozpusta - niemoralność w zakresie spraw seksualnych, rozwiązłość, wyuzdanie,
nierząd – rozpusta, zwłaszcza uprawiana dla materialnych korzyści
Inne przykładowe leksykony, słowniki:
Nierządnica - Określenie stosowane na ogół do kobiety, która uprawia stosunki pozamałżeńskie, zwłaszcza jeśli pobiera za to jakąś zapłatę. Greckie słowo pòrne („prostytutka; rozpustnica; nierządnica; sprzedajna dziewka”) pochodzi od rdzenia oznaczającego: „sprzedać”. Hebrajski termin zonáh („nierządnica”) wywodzi się od rdzenia czasownikowego zanáh: „zachowywać się jak nierządnica; uprawiać nierząd; dopuszczać się rozpusty
Słownik grecko-polski pod red. Z. Abramowiczówny (Warszawa 1962, t. III, s. 602) porneía to „nierząd, prostytucja (...) og[ólnie] nieczystość, rozpusta, cudzołóstwo”
Słownik grecko-niemiecki podaje taką definicję: „Nierząd, prostytucja, wszelkie niedozwolone stosunki płciowe” (W. Bauer )
Jaki pogląd ma na rozwód Bóg
Co bardzo istotne, taki pogląd na rozwód (rozpusta podstawą do rozwodu) jest zgodny z POSTĘPOWANIEM BOGA. Symbolicznie: jego małżonką był Izrael (np. Iz 54:5, Jer 3;14, Jer 31: 32, etc. ), ale Bóg z powodu jego nierządu, cudzołóstwa, rozpusty (np. Sdz 2:17) – rozwiódł się z nim (Jer 3:8). Zatem jest to też zgodne powodem do rozwodu, jaki podał Jezus.
Mt 5:31-32 wyraźnie daje podstawę tę samą do rozwodu – rozpusta/nierząd współmałżonka.
Dodatkowe informacje:
http://www.biblia.start24.eu/457-Rozwod-Boga-z-Izraeli...
Zatem co następuje:
Słowa Jezusa zanotowane w Mt 5:31-32 dają Biblijną podstawę do rozwodu. Jest nią rozpusta, nierząd.
ps. Jeśli małżeństwo było niezgodne ze stanem prawnym – to nie potrzebna jest informacja o dopuszczalnym rozwiązaniu małżeństwa i powodzie do jego rozwiązania. Małżeństwo nie było bowiem zawarte.
пропозиції роботи
