Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Elżbieta J.:
To jest kwestia tego po nam partner w życiu. I to nie w ogólnym pojęciu tylko po co nam konkretnie TEN partner. Może postawię pytanie odwrotnie. Chciałabyś miec partnera ktory Twierdzi "czy się ną opiekujesz, dbasz o mnie, kochasz...czy jestes, czy cię nie ma bo odeszłaś, umarłas... to jestem tak samo szczęśliwy" ???

Ja bym takiego partnera nie chciała.

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Jacek K.:

Bożena P.:
Mm opiekuna, jest fajnie, nie mam opiekuna jest... no właśnie, jak jest?

I tu jest Twój błąd myślowy. Troskliwego partnera mylisz z opiekunem.
I dorosłych ludzi, którzy cieszą się z posiadania takiego partnera, za ułomnych.
A za nasz szczęście i dobre samopoczucie, w wielu przypadkach, odpowiada także środowisko w jakim żyjemy, pracujemy.

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Witold S.:
Dla własnego zdrowia psychicznego taki stan jest idealny. Wpaść w samouwielbienie i nikt już nam do szczęścia nie jest potrzebny.

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Bożena P.:

Elżbieta J.:

Bożena P.:

Elżbieta J.:

Bożena P.:

A żebyś wiedział Vlad, że jeśli nie zajmiemy się sobą, to NIKT - choćby stanął na głowie - się nami nie zajmie ;-)

Bzdura. Ja tam mam takiego który o mnie dba i się mną zajmuje. :))

To bardzo miłe oczywiście :-)
Ale gdyby nagle zniknął, co wtedy? Co jeśli nagle nikt się mną nie zajmuje?
Mm opiekuna, jest fajnie, nie mam opiekuna jest... no właśnie, jak jest?

Źle . I co z tego wynika ?

Staram się przetrwać, aż następny się pojawi?
To kwestia szerszego pytania: kto odpowiada za nasze dobre samopoczucie, za nasze szczęście? Według mnie: my sami.

To jest kwestia tego po nam partner w życiu. I to nie w ogólnym pojęciu tylko po co nam konkretnie TEN partner. Może postawię pytanie odwrotnie. Chciałabyś miec partnera ktory Twierdzi "czy się ną opiekujesz, dbasz o mnie, kochasz...czy jestes, czy cię nie ma bo odeszłaś, umarłas... to jestem tak samo szczęśliwy" ???

Ja bym takiego partnera nie chciała.

Nie, nie chciałabym - i na szczęście takiego nie mam :-)

Ale też nie chciałabym czuć, że partnera szczęście na mnie "wisi", że to ja jestem odpowiedzialna za to, jak się czuje (i vice versa). I że jesteśmy sobie do opieki potrzebni i od tego zależy jakoś uczucia między nami.

Zwłaszcza że w przypadku osób, które nie czują się ukochane wewnętrznie, mają poczucie niskiej wartości, nie doceniają się etc. (czyli nie kochają siebie) - i tak nie uwierzą, że partner je kocha, choćby całe swoje życie na tę opiekę poświęcił).

I nie muszę zakładać, że partner się powinien mną opiekować, troszczyć o mnie, uważać mnie za ważną w swoim życiu itd., bo to się w związku, o jakim piszę, po prostu dzieje :-)

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Bożena P.:
Dziękuję, Beatko :-)
Przez dość długą chwilę czułam się jak kosmitka (ciekawe uczucie skądinąd)...

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Beata B.:

Witold S.:
Dla własnego zdrowia psychicznego taki stan jest idealny. Wpaść w samouwielbienie i nikt już nam do szczęścia nie jest potrzebny.

Nie wiem dlaczego na tej akurat grupie zawsze tego typu tematy są nierozumiane?

A gdyby Autora wątku nie napisała o "kochaniu siebie", tylko o byciu "trzeźwo myślącym człowiekiem, który wie czego chce"??

Czy wtedy by się dyskutowało z taką tezą?
Wątpię!:))

A to jest jedno i to samo.

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Bożena P.:

Troska, jeśli dwoje ludzi się kocha, wzajemna troska jest czymś normalnym, naturalnym i pojawia się samoistnie nie jako coś obowiązkowego, warunkującego miłość, tylko coś, co z miłości po prostu wypływa.

Cóż, widzisz, różnica między nami polega na tym, że ja nie mylę miłości z posiadaniem. Dlatego nigdy bym nie powiedziała, że posiadam partnera. Tym się - w moim odczuciu - różni podejście podmiotowe od przedmiotowego.

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Bożena P.:
Elu, przepraszam, ale czuję agresję z Twojej strony i nie chcę w to wchodzić.

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Bożena P.:

Przesyłam wiosenne pozdrowienia i uśmiechy wszystkim niezwiązanym w związkach :-)

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Bożena P.:
Otóż właśnie ja nie mylę :-)

Troska, jeśli dwoje ludzi się kocha, wzajemna troska jest czymś normalnym, naturalnym i pojawia się samoistnie nie jako coś obowiązkowego, warunkującego miłość, tylko coś, co z miłości po prostu wypływa.

Cóż, widzisz, różnica między nami polega na tym, że ja nie mylę miłości z posiadaniem. Dlatego nigdy bym nie powiedziała, że posiadam partnera. Tym się - w moim odczuciu - różni podejście podmiotowe od przedmiotowego.

I nikogo nie uważam za ułomnego.
Ale tak, uważam, że życie w gąszczu uzależnień różnego rodzaju, jest czymś okropnym. I podtrzymuję, że za nasze szczęście odpowiadamy my sami - i nie mamy prawa na nikogo tej odpowiedzialności zrzucać. Tym bardziej na osobę, którą kochamy. Zawsze warto zaczynać od przyjrzenia się sobie.

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Beata B.:

Witold S.:
Dla własnego zdrowia psychicznego taki stan jest idealny. Wpaść w samouwielbienie i nikt już nam do szczęścia nie jest potrzebny.

Nie wiem dlaczego na tej akurat grupie zawsze tego typu tematy są nierozumiane?

A gdyby Autora wątku nie napisała o "kochaniu siebie", tylko o byciu "trzeźwo myślącym człowiekiem, który wie czego chce"??

Czy wtedy by się dyskutowało z taką tezą?
Wątpię!:))

A to jest jedno i to samo.

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Witold S.:

Może się mylę, ale samouwielbienie i trzeźwe myślenie nie są tożsame.

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Witold S.:

A to jest jedno i to samo.

Może się mylę, ale samouwielbienie i trzeźwe myślenie nie są tożsame.

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Jacek K.:

Witold S.:
Może się mylę, ale samouwielbienie i trzeźwe myślenie nie są tożsame.

Witek, o ile znam Beatę, to ona nawet tak nie pomyślała ale to szczegół.

Mnie osobiście denerwują te dzisiejsze teorie o miłości, szacunku, szczęściu - do siebie albo bycie z sobą.
Bo to się kiedyś nazywało samoakceptacją.

I jeżeli ktoś siebie nie akceptuje, to faktycznie trudno z nim być w związku. Bo będzie sie wiecznym terapeutą.

Ale od akceptacji do miłości siebie, według mnie, jest daleka droga.

A co do powiedzenia : kochaj bliźniego jak siebie samego.....
Cóż. Jest nadużywane, przez wyznawców, właśnie tych teorii.
Bo w wersji jaka znamy z religii, chodzi o rozpowszechnianie miłości, poprzez przekazywanie Chrystusa, innym ludziom. Bo Chrystus jest miłością.

Ale oczywiście, kiedy ktoś siebie akceptuje w pełni, to potrafi zaakceptować innych i przez to, przekazać im miłość, szacunek.

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Elżbieta J.:
To nie jest to samo. Mozna wiedziec czego się chce i mieć niskie poczucie własnej wartości (nie kochac siebie)

Link do wypowiedzi

Temat: ... trzeba zająć się przede wszystkim sobą :-)

Witold S.:
Może się mylę, ale samouwielbienie i trzeźwe myślenie nie są tożsame.

Link do wypowiedzi