Tomasz
M.
W życiu jak w tańcu
- każdy krok ma
znaczenie, więc
tańcz...
Aneta
S.
trener, doradca
zawodowy, coach
Anna Kalinowska:
kurcze, nie wiem, nie chciałabym oceniać po tej wypowiedzi, ale czy takie zachowanie, że lepiej siebie zadręczać pytaniami czy postapiło sie słusznie, niż stawić czoła dziecku, którego się nie chciało, to czy w jakiś sposób nie jest to tchórzostwo i wygoda??? Bo jak spojrzeć jakby nie było swojemu dziecku, wychowanemu przez obcych ludzi, w oczy i powiedzieć "nie chciałam Cię, bo to nie był odpowiedni moment w moim życiu czy Twój ojciec nie był mężczyzną z którym chciałam mieć dziecko"
konto usunięte
ps 2 aha, żeby nie było niejasności. powyższe to tylko hipotetyczne założenia - aktualnie jestem w zajebiście szczęśliwym związku, za jakąś "chwilę" się pobieramy i gdybym była teraz ciąży to byśmy się oboje posikali ze szczęścia
konto usunięte
Katharina Z.:
Dla mnie sprawa jest jasna.
Stosuję antykoncepcję, to znaczy że nie chcę mieć dziecka. Jeżeli środki zapobiegawcze zawiodły i zachodzę w ciążę - usuwam ją.
Wolę później niejednokrotnie pytać się samej siebie czy postąpiłam słusznie, niż np. po kilkunastu latach tłumaczyć "obcemu" człowiekowi dlaczego go nie chciałam (jeżeli dziecko oddane do Domu Dziecka lub adopcji zapragnie poznać swoją biologiczną "matkę", co wcale nie jest takie rzadkie).
Jeżeli "tatuś" upiera się przy posiadaniu dziecka, być może dam się namówić na donoszenie ciąży (powinien podpisać oświadczenie, że po urodzeniu dziecka zrzeka się wszystkich roszczeń wobec mnie) i przekazanie mu potomka na wyłączne wychowanie, a sama rezerwuję sobie rolę "niedzielnej mamusi".
konto usunięte
Emilia Kupiec:
ps 2 aha, żeby nie było niejasności. powyższe to tylko hipotetyczne założenia - aktualnie jestem w zajebiście szczęśliwym związku, za jakąś "chwilę" się pobieramy i gdybym była teraz ciąży to byśmy się oboje posikali ze szczęścia
Gratki Kasiu....
posikalibyście się ze szczęścia, bo Dziecko jest dla Was kolejnym etapem Waszego uczucia, dopełnieniem, spełnieniem, wyrazem miłości...
gorzej, jak para ludzi, moze nawet kochajacych się, nie widzi się w roli rodzica i dla nich dwie kreski na teście sa tragedią :/
konto usunięte
Paweł N. ;)
konto usunięte
Aneta
S.
trener, doradca
zawodowy, coach
Emilia Kupiec:
ale własnie którym jest Ono niepotrzebne?
ja mam syna, nie planowałam, choć chciałam miec dziecko /po studiach, po uzyskaniu pozycji społecznej....trafiło sie na studiach, przed "wielka Karierą"/, choć dziś nie wyobrażam sobie że nie mogłoby nie być mojego Asiora.....
czy do pełni szczęścia potrzebuje drugiego dziecka????
nie umiem odpowiedziec na to pytanie:/
Paweł N. ;)
konto usunięte
Paweł Niewiadomski:
Emilia, no to empatyczne wobec Piotra "ufff" :-)Paweł Niewiadomski edytował(a) ten post dnia 18.07.08 o godzinie 10:42
Paweł N. ;)
Emilia Kupiec:nie no, ja Piotra nie kocham ;-)
Paweł Niewiadomski:
Emilia, no to empatyczne wobec Piotra "ufff" :-)Paweł Niewiadomski edytował(a) ten post dnia 18.07.08 o godzinie 10:42
To nie empatia Pawełku - to miłość:)
tylko kurka o termin sie spieramy;)
konto usunięte
Ja do pelni szczescia potrzebowalam jednego. Zawsze chcialam miec jedno dziecko. Nie wiem, wydawalo mi sie, ze dwojga nie potrafilabym rownomiernie obdzielic miloscia, ze ktores czuloby sie z tego powodu skrzywdzone. Nigdy nie zalowalam swojej decyzji.
konto usunięte
Paweł Niewiadomski:
Emilia Kupiec:nie no, ja Piotra nie kocham ;-)
Paweł Niewiadomski:
Emilia, no to empatyczne wobec Piotra "ufff" :-)Paweł Niewiadomski edytował(a) ten post dnia 18.07.08 o godzinie 10:42
To nie empatia Pawełku - to miłość:)
tylko kurka o termin sie spieramy;)
konto usunięte
Paweł Niewiadomski:Jak nie kochasz? Mnie nie mozna nie kochac?;)
Emilia Kupiec:nie no, ja Piotra nie kocham ;-)
Paweł Niewiadomski:
Emilia, no to empatyczne wobec Piotra "ufff" :-)Paweł Niewiadomski edytował(a) ten post dnia 18.07.08 o godzinie 10:42
To nie empatia Pawełku - to miłość:)
tylko kurka o termin sie spieramy;)
konto usunięte
Niektórym po prostu nie potrzebne jest dziecko do szczęścia
Paweł N. ;)
konto usunięte
Paweł N. ;)
Emilia Kupiec:Szkoly i tak sie zmienia srednio co 4-5 lat. :-)
Pawełku, zmienisz zdanie co do przeprowadzek, jak zobaczysz, jak cieżko dzieciakom będzie zmieniac szkoły i porzucac przyjaciół....i schowasz ambicje w kieszeń i osiądziesz gdzieś na stałe dla spokojności rodziny...
podróżowac możecie w wakacje ale wracać trzeba miec gdzie:)
Następna dyskusja:
пропозиції роботи
