Temat: ALIPINIŚCI

Tysiące ludzi każdego roku bierze udział w wyprawach górskich na ekstremalnych wysokościach. Wyprawa wymaga zarówno długich przygotowań oraz sporych nakładów finansowych. Uczestnicy wypraw na co dzień żyjący w warunkach nizinnych muszą spędzać tygodnie w obozach aklimatyzacyjnych w ciężkich hypobarycznych i hypoksycznych warunkach ,którym będą musieli stawić czoła podczas wędrówki na szczyt. Pomimo czasu spędzonego na przygotowaniach, ryzyko ostrej choroby wysokościowej (AMS- Acute Mountain Sicknes) pozostaje dla nich dużym zagrożeniem. W przybliżeniu setki tysiące turystów odwiedza wysokie góry jeżdżąc na nartach lub uprawiając inne sporty. Zarówno Ci którzy są w dobrej kondycji fizycznej jak i pozostali są nierzadko narażeni na chorobę wysokościową i inne negatywne objawy które mogą zepsuć ich wakacje.
Reakcja, organizmu ludzkiego na wysokości jest mocno zależna od genów. Niektórzy ludzie są klika razy bardziej predysponowani do choroby wysokościowej od innych. Jednakże badania pokazują że u 80% ludzi wspinających się na wysokość 4000m . i wyżej , wystąpią objawy choroby wysokościowej (ból głowy, mdłości, bezsenność) do pewnego stopnia. Ryzyko wystąpienia objawów ostrej choroby wysokościowej nie może być całkowicie wyeliminowane ale można je przewidzieć , kontrolować i znacząca obniżyć. Śpiąc progresywnie zwiększając poziom hipoksji w warunkach normo barycznych oraz trenując w hipoksji przed rozpoczęciem ekspedycji alpiniści mogą wstępnie zaaklimatyzować się i przygotować się na ekspozycje ekstremalnych wysokości. Podobnie turyści którzy na co dzień żyją na nizinach mogą skorzystać z prostego interwałowego treningu hipoksyjnego na 4 tygodnie przed wyjazdem . Efektem będzie odpowiednie przygotowanie do warunków panujących w górach zapewniając przyjemniejsze wakacje. Dzięki stymulacji erytropoetyny i pozostałych ,wcześniej wymienionych , fizjologicznych efektów, stosując program przed-aklimatyzacyjny mogą spodziewać się następujących korzyści :
-mniejsze wystąpienie objawów ostrej choroby wysokościowej
-oszczędność pieniędzy dzięki skróconemu czasu przebywania w obozach
aklimatyzacyjnych na miejscu
-zwiększenie prawdopodobieństwa osiągnięcia sukcesu w dotarciu na szczyt
-zwiększenie mocy i wytrzymałości
-zmniejszenie zmęczenia
Zmniejszenie czasu rekonwalescencji po wysiłku aerobowym i anaerobowym


Karol Huzarski edytował(a) ten post dnia 01.04.12 o godzinie 12:15