Temat: MASAŻ DŹWIĘKIEM A TEORIA BIOELEKTRONIKI
Fragment pracy magisterskiej Obronionej w 2008 r na Wydziale Muzykoterapii w Lublinie
================================================================
Udział dźwięku w procesach kwantowych na podstawie rozważań bioelektroniki Ks. prof. Kazimierza Sedlaka
Bioelektronika prof. Sedlaka (sformułowana już w 1967r.) daje naukowe podstawy do badań nad naturalnymi metodami leczenia stosowanymi od tysiącleci, ponieważ nie posiadają one podstaw biochemicznych, ale energetyczne. Podstawy bioelektroniki wzbogacają naukę i medycynę o nowy elektroniczny opis życia. Dzięki falowemu opisowi życia, świat nauki oraz medycyna zyskują niespodziewane perspektywy.
Bioelektronika przenika współcześnie każdą dziedzinę nauki o życiu. Rozwija się w różnych kierunkach, których zgłębianie wymaga integracji nauk.
Ks. prof. Kazimierz Sedlak konstatował, że obecna biologia i medycyna skupiła się wyłącznie na spojrzeniu biochemicznym. W świetle nowych faktów opis ten jest niepełny. Prof. zauważa, że metody wykorzystywane w fizyce i elektronice , mogą być stosowane w odniesieniu do medycyny i biologii. Organizm ludzki należy traktować jako zespół elektroniczny sprzężony z procesami metabolizmu, ponieważ aby zaszły jakiekolwiek procesy biochemiczne, musi dojść do wymiany energetycznej (do wymiany elektronów w reakcji redox: utleniania-redukcji oraz zmian energetycznych atomów) . Zjawiska biochemiczne są pod kontrolą zjawisk energetycznych. Układ biologiczny, jakim jest człowiek istnieje na dwóch poziomach – chemicznym i elektronicznym jednocześnie. Spojenie tych obu procesów prof. Sedlak w nazywa kwantowym szwem życia, a zerwanie tego sprzężenia jest równoznaczne ze śmiercią.
Wg prof. Sedlaka pośród wszystkich nauk, jedynie biologia i medycyna ( będąca wg profesora „biologia praktyczna” są obecnie swoistym ewenementem gdyż nie zostały oparte na dokładnym sprecyzowaniu i rozważeniu swoich podstawowych definicji i aksjomatów. A przecież nazwa BIOLOGIA powstała ze złożenia słów BIOS+ życie oraz LOGOS = nauka. Z definicji biologia jest więc nauka o życiu .Współcześnie jednak ani Biologia ani medycyna nie tłumacza i nie obejmują swoimi badaniami podstawowego zjawiska, jakim jest życie, zdrowie, omijają znaczenie tak istotnego problemu. Nauka nie tłumaczy czym jest życie, nie potrafi wyjaśnić czym istotnym różni się organizm żywy od organizmu tuż po śmierci. Prof. Sedlak twierdzi, że nauki te nie są w stanie wyjaśnić tych pojęć, ponieważ odpowiedź leży nie na poziomie biochemicznym, lecz elektroniczno- energetycznym. Odpowiedzi tych udziela bioelektronika.
Wszystkie ciała według definicji stosowanych w fizyce i elektronice można podzielić na przewodniki ( ciała o dużej przewodności ), izolatory ( nie przewodzące prądu elektrycznego ) i półprzewodniki ( ciała o zmiennej przewodności w zależności od warunków zewnętrznych i wewnętrznych panujących w i wokół przewodnika w zakresie mniejszym niż przewodniki a większym niż izolatory ).
Według wielu badań, organizm ludzki ma właściwości półprzewodnika .Dowodem na to jest choćby od dawna uznane i stosowane przez medycynę akademicką badania pracy serca i mózgu elektronicznymi urządzeniami (z zastosowaniem elektrod przykładanych do skóry ) EEG i EKG. Przewodności jakie wskazują te badania i choćby wymienione urządzenia wskazują jednoznacznie na to ze organizm ludzki posiada on znacznie większą przewodność niż izolator, a znacznie mniejszą niż metale-przewodniki.
W ciele człowieka podobnie jak w półprzewodnikach mogą występować znane są dwa rodzaje przewodzenia: przewodzenie wolnych elektronów i przewodzenie cięższych ładunków dodatnich ( tak zwany efekt dziur elektronowych ), a także przewodzenie jonowe jonów dodatnich i ujemnych w zjonizowanych płynach fizjologicznych o stężeniu 1,9% jonów NaCl w wodzie oznaczanym w medycynie jako stężenie „roztworu fizjologicznego” . W przeciwieństwie do właściwości metali, gdzie przewodność jest duża i stała, przewodność półprzewodników jest zmienna. Może ona zależeć na przykład od przyłożonego poprzecznego napięcia prądu, od rodzaju i wartości występowania ładunków na powierzchni ciała (a także na powierzchniach poszczególnych tkanek wewnątrz organizmu), a także od temperatury ciała i otoczenia oraz od oddziaływania światła , a także dźwięku na energetykę elektronów na powierzchni ciała człowieka . Tak więc bioelektronika potwierdza że przewodność półprzewodników może się zmieniać przy działaniu odpowiednich dźwięków, ponieważ dźwięk podnosi energię w elektronach. A więc przewodność organizmu w polu dźwiękowym może ulec wzmocnieniu. Prof Sedlak na podstawie występowania powyższych zjawisk w przewodności półprzewodników i poprzez rozciągnięcie ich na działanie organizmów żywych jako złożonych z „swoistych półprzewodników białkowych i krzemowych” doszedł do wniosku że medycyna XXI wieku będzie medycyna bioelektroniczna oddziałująca na żywe komórki nie biochemicznie lecz energetycznie na poziomie kwantowym poprzez elektrony, fotony i fonony ( kwanty dźwięku – czyli drgań atomowych).
Dlatego tez już w 1967 roku prof. Sedlak mógł sformułować „bioelektroniczną definicje życia”. Według niej :
„ORGANIZM ŻYWY TO UKŁAD ENERGETYCZNY Z POWIERZCHNIOWYM ZAGĘSZCZENIEM ELEKTRONÓW CZYLI ELEKTROSTAZĄ (DO KTÓREJ MOŻNA ODNOSIĆ ANALOGICZNE WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE I ELEKTRYCZNE JAK DO „PLAZMY ELEKTRONOWEJ CIAŁA STAŁEGO I GAZÓW- BIOPLAZMA)”.
Wobec powyższego rozważając oddziaływanie dźwięku na organizm żywy można również przyjąć że układ żywy funkcjonuje na analogicznej zasadzie podstawowego układu elektrycznego CRL, który działa na zasadzie drgającej struny. Żywy układ jest samo-wzbudzający się, jego działanie organizmu można odnieść do przepływu prądu w obwodzie. Układ żywy objawia się jako system akustyczno-dynamiczny. Jest to układ oscylujący, działający analogicznie do drgań dźwiękowych. To nowe podejście stwarza możliwości pogłębienia płaszczyzny badań procesów życiowych o kolejny szczebel i dojścia do leżących u podstaw wszelkich procesów naturalnych zjawisk fizycznych i akustycznych. Życie ma naturę falową.
W obrębie układu drgającego, jakim jest człowiek, wszelkie procesy są związane ze środowiskiem zewnętrznym. Wszystkie tkanki u człowieka są piezoelektryczne, więc aktywne elektrycznie i mechanicznie. Dzięki temu możliwe jest działanie dźwiękiem nie tylko poprzez umysł i narząd słuchu, ale również bezpośrednio. Dźwięk jest uważany za synchronizatora rytmów. Zmienia on stan elektroniczny organizmów, wpływając na ich rytmikę wewnętrzną. Rytmika biologiczna organizmu żywego jest bardzo wrażliwa na działanie czynników synchronizujących takich jak dźwięk, ciśnienie czy światło. Zjawiska elektryczne w organizmie są możliwie ze względu na warstwowość ciała człowieka. Narządy i tkanki bowiem na przemian są naładowane dodatnio i ujemnie. Energia ruchu posiada dobroczynne działanie, gdyż podnosząc przewodność, wpływa na osiągnięcie homeostazy – równowagi wewnętrznej organizmu żywego.
Siły elektryczne działające na poziomie kwantowym to: wolny elektron – ładunek ujemny, foton – kwant światła i fonon – kwant dźwięku - słaba siła mechaniczna, która nie ma masy, gdyż ma naturę falową ( jest drganiem ). Jest to tak zwana triada kwantowa, której obecność w środowisku związków organicznych daje całą energetykę generującą życie.
Na najsubtelniejszym poziomie przemiany energetyczne kontrolują zmiany biochemiczne. Wszystkie reakcje biochemiczne przebiegają w środowisku wstrząsanym mechanicznie. Kwant dźwięku jako najmniejsza porcja energii mechanicznej, można technicznie rozumieć jako kwantowy rozrusznik życia. Kwantowy rozrusznik procesów biochemicznych może być wzbudzony z zewnątrz poprzez rezonans elektromechaniczny oraz rezonans z kwantowym szwem życia, który pracuje na własnej częstotliwości. Szew życia jest najsubtelniejszym detektorem zmian energetycznych środowiska i posiada określoną częstotliwość. Detektor ten absorbuje fale, które znajdują się z nim w rezonansie. Kwantowe sprzężenie życia na poziomie wewnątrzatomowym jest podatne na wzbudzanie nawet przy użyciu minimalnych mocy.
Równowaga w działaniu szwu życia gwarantuje biologiczną i psychiczną „homeostazę” organizmu.
Dla człowieka bardzo ważne jest utrzymanie równowagi energetycznej. Układ małej mocy łatwo ulega zakłóceniom i rozstrojeniu pod wpływem czynników zewnętrznych. Procesy energetyczne można stymulować między innymi procesami akustycznymi. Obok tradycyjnego chemicznego i elektronicznego sposobu „wejścia” w organizm ludzki idee prof. Sedlak otwierają teoretyczne podstawy do wytłumaczenia możliwości oddziaływania na organizm w sposób czysto mechaniczny poprzez dźwięk. Poprzez działanie fal akustycznych, medycyna zyskuje nowy sposób ingerencji w ciało ludzkie. To nowe podejście do życia poszerza warsztat pracy przedstawicieli wielu dziedzin naukowych.
Zasadę rezonansu można stosować w przypadku zaniku informacji wewnętrznej, w odniesieniu do molekuły, komórki, tkanki, narządu, całego organizmu. Rozróżniany jest rezonans stymulujący, który jest używany w słabnących procesach życiowych, jak też inhibicyjny. Pod wpływem długotrwałego bądź zbyt silnego działania fali, każdy układ może ulec prze-energetyzowaniu.
Pomiędzy poszczególnymi poziomami istnienia człowieka:
I anatomicznym, II komórkowym, III molekularnym i IV submolekularnym istnieją korelacje dzięki falowemu systemowi informacyjnemu. Informacja biologiczna to taka, która jest elementem regulująco – stymulującym procesy życiowe. Fale akustyczne w organizmie żywym funkcjonują jako łączniki synchronizujące pracę obu podukładów: chemicznego i elektronicznego. Fale te mogą służyć jako kanały informacyjne zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz układu żywego. Być może są również synchronizatorami drgań pomiędzy organizmami.
W każdej masie ożywionej drgające elektrony emitują kwantowe efekty akustyczne – fonony. Jest to tak zwany krzyk życia, dosłownie molekularny krzyk, który określa cytat z materiałów sympozjum bioelektroniki: Aminokwasy oraz białka, kwasy nukleinowe, wreszcie galaktoza, celuloza, a nawet wszystkie tkanki (…) w zmiennym polu elektrycznym emitują fonony. Życie posiada więc uniwersalny język kwantowy, po prostu emituje fale akustyczną.
Teoria bioelektroniki stwierdza, że w IV przybliżeniu – na poziomie kwantowym informacja jest kodowana w odpowiedniej częstotliwości i jest przekazywana na fali nośnej. Na poziomie wewnątrzatomowym posiadamy organy nadawczo – odbiorcze fali akustycznej. Informacja oraz koordynacja wewnątrz układu żywego mają naturę falową. Fononowe drgania sieci molekularnej są systemem informacyjnym w bioplazmie czyli materii ożywionej. Na tym poziomie odbywa się swego rodzaju biotelekomunikacja. Jedna fala nośna zawiera jednocześnie wiele informacji, które są odbierane poprzez właściwe detektory częstotliwości rezonansowej. Częstotliwość rezonansowa organizmu człowieka przedstawia szerokie pasma częstotliwości. Na tym poziomie odbywają się zjawiska biernej i czynnej akustyki czyli nadawanie i odbiór fal akustycznych w organizmie. Układ żywy jest to układ bioakustyczny, który jest stanem energetycznym.
пропозиції роботи
