Aleksandra M.:
[...]
A sam maraton - trochę chaosu w strefach; liczba kibelków mnie rozwaliła, wolontariusze/ medycy nie znający języka (ponoć 33% uczestników to byli obcokrajowcy!) ; brak podstawowych rzeczy w punktach med. - tym razem potrzebowałam i 25km leciałam z bólem łydki; bałagan w strefach nawadniania mimo, że pojemniki były - w Japonii ład i porządek; nie było mowy o porozwalanych opakowaniach; tylko na 22km iztonik - nie spotkałam się na żadnym maratonie wcześniej żeby TYLKO na jednym punkcie był; ja nie pije ale myślę o innych dla których to może być ważne; banany w skórkach na punktach = skórki na trasie = wywrotki :)
Kibice...jakoś ich mało było... były miejsca zupełnie puste. No i chyba to było między 21 a 25 km gdzie było wąsko bo kibice wchodzili na trasę.... mnie się to nie podobało nie wiem jak innym.
[...]
To wiele wyjaśnia. Na większość z tych rzeczy w ogóle nie zwróciłem uwagi bo:
1) W trakcie piję tylko wodę (dużo) i bardzo mało lub w ogóle nie jem. Jem wyłącznie to co ze sobą zabrałem - dobrze sprawdzone żele;
2) Startowałem razem z elitą (12 sekund różnicy na linii startu) a tam był wzorowy porządek;
3) Angielski - nie potrafię zliczyć ile razy byłem we Francji więc zdążyłem się do tego przyzwyczaić i nauczyłem skutecznie radzić. Nie oczekuję angielskiego od nikogo, przestałem zwracać uwagę i jeśli ktoś mówi po angielsku to biorę to jako miłą niespodziankę (BTW> u nas nie jest lepiej);
4) Pomoc medyczna - nie skorzystałem więc brak doświadczeń;
5) Kibelki - na trasie nie korzystałem a przed miałem zaszczyt siknąć sobie pod krzaczek w bocznej uliczce ramię w ramię z tzw. elitą - znów nie zwróciłem uwagi. Generalnie faceci mają łatwiej;
6) Strefy nawadniania - gdy biegłem był tam jeszcze porządek - żadnych problemów czy śmieci;
7) Kibice/trasa - nie wiem. Tym razem miałem tak wiele problemów ze zdrowiem, że niemal całkowicie się wyłączyłem. Musiałem się maksymalnie skupić na zarządzaniu organizmem/psyche i utrzymać tę koncentrację żeby w ogóle dać radę to przebiec. Z tych momentów kiedy było najgorzej mam wręcz dziury w pamięci dotyczące otoczenia samego biegu. Potrafię dokładnie odtworzyć chronologię problemów, każdy pojedynczy objaw, opowiedzieć co się ze mną działo i jak sobie z tym poradziłem ale takie rzeczy jak: gdzie to było, co się działo wokół, ile trwało (wieczność?) - czarna dziura. Do dziś nie do końca rozumiem jak to się stało, że ukończyłem ten bieg z tak dobrym skutkiem.
8) Kibice wychodzący na trasę - te fragmenty bardzo dobrze pamiętam i uważam za urocze - lubię bliskość kibiców - pomogła;
9) Expo - potwierdzam, że część handlowa to bieda z nędzą. Choć oczywiście jedną parę kamaszy wyniosłem :P. Ale reszta tzn. łatwość dotarcia/powrotu i sprawność w wydawaniu pakietów bez zarzutu. Z dwojga złego wolę słabą cześć handlową. Dla mnie Expo to drobiazg. BTW> widziałem znacznie gorsze np: w Berlinie.
Jeśli czegoś nie lubię w tej trasie to tunele. Jakoś nikt do tej pory nie wspomniał.
Dzięki :) Ciekawe porównanie z pozoru tego samego biegu. Wystarczy wystartować nieco później + trochę problemów i percepcja zmienia się znacząco.
Ten post został edytowany przez Autora dnia 24.04.14 o godzinie 20:08
пропозиції роботи
