Temat: Definicja marketingu miejsc
Celem marketingu narodowego jest zbudowanie konkurencyjnej, wyrazistej, mocnej i nowoczesnej marki kraju. Umożliwia on poprawę wizerunku, reputacji i autorytetu państwa, zwiększa konkurencyjność rodzinnych firm i produktów, a w rezultacie konkurencyjność i atrakcyjność gospodarki jako całości.
Nie istnieje ścisła definicja marketingu narodowego. W opracowaniach zagra-nicznych częściej można się spotkać z określeniem brandingu narodowego (W. Olins, S. Anholt), który opisuje zjawisko marki narodowej. W Polsce próby definicji marketingu narodowego podjęła się Fundacja Promocja Polska –Instytut Marki Polskiej, według której jest to „proces społeczny i zarządczy, dzięki któremu Polska (kraj, państwo, naród) może próbować uzyskać na rynku światowym to, czego potrzebuje, do czego aspiruje, co pragnie osiągnąć– poprzez tworzenie, oferowanie i wymianę posiadających wartość towarów” . Powyższa definicja jest jednak zbyt wąska, gdyż ogranicza się tylko do aspektów gospodarczych, pomijając turystyczne czy kulturowe.
Bardziej trafną jest definicja narodowej promocji gospodarczej, sformułowana przez tych samych autorów: „Narodowa promocja gospodarcza to zespół długoterminowych, spójnych i profesjonalnie zaplanowanych działań komunikacyjnych, których rezultatem jest systematyczny wzrost konkurencyjności gospodarczej i atrakcyjności gospodarki kraju, tzn. jego produktów, usług, firm, kapitału, regionu, miast, miejsc, wydarzeń, ludzi, a w rezultacie stałe zwiększanie potencjału promocyjnego oraz kapitału marki narodowej. Narodowa promocja gospodarcza to budowanie pozytywnego wizerunku kraju, jego znajomości, popularności, reputacji i autorytetu, lansowanie atutów kraju, prezento-wanie i popularyzowanie jego przewag konkurencyjnych oraz unikalności.” Ta definicja uwzględnia wspomnianą teorię, według której świat można traktować jako globalny rynek, a kraj – jak megaprzedsiębiorstwo, rywalizujące na tym globalnym rynku z innymi krajami. Taka uproszczona analogia pozwala na stosowanie narzędzia strategicznego zarządzania marketingowego do projektowania strategii rozwoju krajów, podobnie jak firmy projektują swój rozwój rynkowy.
(Mirosław A. Boruc, Marek Kłoczko- fragmenty opracowania wykonanego w ramach programu „Marka Markom”, zaakceptowane 18 kwietnia 2002r. przez prezesa KIG Andrzeja Arendarskiego oraz ministra gospodarki Jacka Piechotę, zaktualizowane w listopadzie 2003r.; część programu badawczego Instytutu Marki Polskiej: Studium Wstępne Programu Marketingu Narodowego Polski.)
Tak napisałam w pracy mgr.
Z "marketing places" Kotlera przydało mi się właściwie tylko to: „Pragniemy przyjąć, że naród można traktować tak samo jak przedsiębiorstwo, a co za tym idzie – założyć, że może on czerpać korzyści z zastosowania strategicznego zarządzania rynkowego.”
Więcej znalazłam w jego "Marketingu"
A Szromnik dużo pisał o wizerunku i tożsamości miejsc.