Temat: Jak budować wizerunek/markę urzędu publicznego, centralnego?

Na ten temat odbyła się dzisiaj pod patronatem BRIEF-u bardzo fajna dyskusja w Ministerstwie Skarbu Państwa, którego rzecznik prasowy Pan Paweł Kozyra zaprosił m.i. Pana Pawła Trochimiuka - Prezesa Agencji Partner of Promotion i Prezesa Zarządu Związku Firm Public Relations, Piotra Czarnowskiego - założyciela First Public Relations i wiceprezesa Polskiego Stowarzyszenia Public Relations, Grzegorza Kiszluka - red.naczelnego Magazynu BRIEF, Grzegorza Esza - twórcę marki Heyah oraz rzeczników prasowych wojewody lubelskiego i Giełdy Papierów Wartościowych + Pana Tomasza Bartosiaka - wice dyrektora departamentu promocji Urzędu Marszałkowskiego w Łodzi.

Dyskusja wraz z wnioskami ukaże się w lipcowym numerze BRIEF-u, w dodatku Brief for Poland.

A jak Państwo sądzą.. czy urząd może stosować narzędzia marketingowe do budowania wizerunku, po co ma to robić, dla kogo i jak? :)

Temat: Jak budować wizerunek/markę urzędu publicznego, centralnego?

Porusza Pan bardzo ciekawe zagadnienie, rzadko dyskutowane.
Pozornie wydaje się, że nie ma sensu wdrażać zaawansowanego brandingu w urzędach, bo wszak nie konkurują one o klientów (mamy w tym względzie okropny monopol, co pewnie też kiedyś warto by zmienić..).
Jednak przy bliższym przyjrzeniu się problemowi widać, ze sprawa jest bardziej skomplikowana.
1.Trzeba rozróżnić urzędy – inną specyfikę mają te związane z administracją centralną, a inną związane z samorządami. Te pierwsze mają stały monopol, dlatego mało myślą o swoim wizerunku / marce. W tym drugim przypadku – co prawda monopol jest nadal bardzo silny, jednak możemy mówić o konkurencji między sobą ekip rządzących gminami, których emanacją są urzędy samorządowe. Ludzie nauczyli się dostrzegać tu różnicę w jakości i stylu obsługi petentów „za panowania” tego a tego burmistrza czy prezydenta.. Ludzie czuja zatem, iż stali się klientami – idąc wszak do urzędu „kupujemy” usługę „decyzyjną”. Różnice w „sprzedaży” tej usługi mogą się stać jedną z podstaw preferencji wyborczych. Skutkuje to tym, że to właśnie w urzędach gminnych dokonują się duże zmiany, wprowadzane są procedury ISO i występują elementy budowania marki.
2.Naturalnie, dziedzina ta ze względu na swoją specyfikę (monopol) nie może być objęta pełnym procesem brandingowym, niemniej spokojnie można myśleć o kreacji tożsamości urzędu – tożsamości wizualnej, zorganizowanej komunikacji z klientami (z naciskiem na działania typu PR), kształtowaniu kultury korporacyjnej urzędu czy też reguł corporate behavior (a pewnie I innych elementach tożsamości strategicznej). Moja agencja ma na koncie taką zaawansowaną kreację dla urzędu miasta w Oleśnicy. Nasze działanie polegało na „dobudowaniu” do istniejących zasad ISO elementów tożsamości – w wymienionym powyżej zakresie.
3.Osobną sprawą jest nakładania się dwóch typów wizerunków – wizerunku gminy (miasta) z wizerunkiem urzędu. Urząd jest wszak zawsze gestorem marki gminy. Tożsamość urzędu musi być zatem zawsze jakimś subelementem wizerunku / marki gminy. W naszym przypadku np. elementy identyfikacji urzędu miasta w Oleśnicy, były częścią dużo większego systemu identyfikacji wizualnej miasta Oleśnica. Podobnie było ze strategią marki miasta.
To tyle tytułem rozwinięcia wątku, który Pan zaproponował.

Temat: Jak budować wizerunek/markę urzędu publicznego, centralnego?

Alexander S.:
Porusza Pan bardzo ciekawe zagadnienie, rzadko dyskutowane.
Pozornie wydaje się, że nie ma sensu wdrażać zaawansowanego brandingu w urzędach, bo wszak nie konkurują one o klientów (mamy w tym względzie okropny monopol, co pewnie też kiedyś warto by zmienić..).
Jednak przy bliższym przyjrzeniu się problemowi widać, ze sprawa jest bardziej skomplikowana.
1.Trzeba rozróżnić urzędy – inną specyfikę mają te związane z administracją centralną, a inną związane z samorządami. Te pierwsze mają stały monopol, dlatego mało myślą o swoim wizerunku / marce. W tym drugim przypadku – co prawda monopol jest nadal bardzo silny, jednak możemy mówić o konkurencji między sobą ekip rządzących gminami, których emanacją są urzędy samorządowe. Ludzie nauczyli się dostrzegać tu różnicę w jakości i stylu obsługi petentów „za panowania” tego a tego burmistrza czy prezydenta.. Ludzie czuja zatem, iż stali się klientami – idąc wszak do urzędu „kupujemy” usługę „decyzyjną”. Różnice w „sprzedaży” tej usługi mogą się stać jedną z podstaw preferencji wyborczych. Skutkuje to tym, że to właśnie w urzędach gminnych dokonują się duże zmiany, wprowadzane są procedury ISO i występują elementy budowania marki.
2.Naturalnie, dziedzina ta ze względu na swoją specyfikę (monopol) nie może być objęta pełnym procesem brandingowym, niemniej spokojnie można myśleć o kreacji tożsamości urzędu – tożsamości wizualnej, zorganizowanej komunikacji z klientami (z naciskiem na działania typu PR), kształtowaniu kultury korporacyjnej urzędu czy też reguł corporate behavior (a pewnie I innych elementach tożsamości strategicznej). Moja agencja ma na koncie taką zaawansowaną kreację dla urzędu miasta w Oleśnicy. Nasze działanie polegało na „dobudowaniu” do istniejących zasad ISO elementów tożsamości – w wymienionym powyżej zakresie.
3.Osobną sprawą jest nakładania się dwóch typów wizerunków – wizerunku gminy (miasta) z wizerunkiem urzędu. Urząd jest wszak zawsze gestorem marki gminy. Tożsamość urzędu musi być zatem zawsze jakimś subelementem wizerunku / marki gminy. W naszym przypadku np. elementy identyfikacji urzędu miasta w Oleśnicy, były częścią dużo większego systemu identyfikacji wizualnej miasta Oleśnica. Podobnie było ze strategią marki miasta.
To tyle tytułem rozwinięcia wątku, który Pan zaproponował.

Ciekawy case tej Oleśnicy - może warto byłoby go opisać, jak nie w dodatku do Briefu to chociaż na uruchamianym portalu brief4poland.pl? Co Pan na to?