Temat: przypadek Łągiewki - hipoteza

witam
przyszły mi na myśl takie refleksje...

Można negowac wiarygodnośc pomiarów wykonanych na modelach łągiewki przez AGH i innych . stąd tysiące negatywnych komentarzy...Nie można zignorowac filmu z maluchem uderzającym w przeszkodę ( ok 45 km\h droga hamowania 15-18cm przeciążenie 25g ) . Gdyby za kierownicą siedział Koperfild nie Łągiewka , temat byłby kontrowersyjny . jakieś 12 lat temu rozmawiałem ze znajomym fizykiem z PŚ i zasugerowal on , że przy zamianie energii kinetycznej w kinetyczną obrotową , ( rozpatrywane tylko w oparciu o mechanikę klasyczną ) po drodze możemy miec doczynienia ze zjawiskiem podlegającym prawom mechaniki kwantowej ( mimo iż rozpatrywany obiekt nie jest w skali mikro ) . Dotyczy to pędu , co nie podważa niutonowskiej . Z taką interpretacją spotkalem się tylko dwukrotnie , w 2002\2003 roku jakiś art. i dalej cisza . natomiast praktycznie wszyscy negujący skupili się na pędzie w oparciu o niutonowską . Z podobnym lub tym samym zjawiskiem mamy do czynienia hamując silnikiem , prawdopodobnie też , przy braniu ostrych zakrętów ( tzw przemieszczanie wirtualnej masy pojazdu - wpływa na prowadzenie samochodu , zwłaszcza sportowych ) .

Pal licho jakie ma zastosowanie wynalazek Ł , natomiast może byc ciekawym modelem do zbadania "byc może" zagadnień ruchu z zakresu kwantowej , jak i niutonowskiej . Co do tej drugiej , częśc fizyków nie neguje twierdzenia , że może byc niekompletna.....

Prawdopodobnie ( na filmie i to samo dotyczy windy ) , udało się "oszukac" grawitację . Niewykluczone , że taki model , lub jego idea w innym pochodnym modelu może przyczynic się do wyjaśnienia zagadnień związanych z w\w . Gdyby taką symulację przeprowadzono wirtualnie na komputerze , myślę że nie zauważono by takich anormalnych zjawisk . Moim zdaniem wpływ może również miec masa i gabaryty modelu i jego składowych . Przy określonych proporcjach masy i prędkości w stosunku do 9,81 ( warunki na ziemi ) mogą nie wykazywac anomalii , lub wykazywac w sposób niewyczuwalny dla badacza , a przy delikatnie skorygowanych tak . Może ten wynalazek i te kilka doświadczeń to jak wygrana w totka dla fizyków , P...?

----------------------------------------------------

Mam kilka pytań :

1 Model zderzaka Łągiewki rozpatruje się jako zderzenie 3 obiektow w kategorii mechaniki klasycznej . Czy nie należy rozpatrywac tego jako zderzenia 4 lub 5 cial ? gdzie zalożenia są takie :
- przeszkoda to ( cialo nr 1 )
- cały pojazd to ( cialo nr 2 )
- wirnik to składowa ciała 2 , ale w rzeczywistości ( cialo nr 3 )
- kierowca , jw ( ciało nr 4 ) i występująca anomalia w postaci zmniejszenia przeciążenia na to ciało
- listwa zderzaka jw. ( ewentualnie cialo nr 5 ) ponieważ w trakcie uderzenia jest elementem ruchomym o części masy i prędkości ciała nr 2

2 w trakcie rozpatrywanego zdarzenia zamiany energii kinetycznej liniowej na kinetyczną obrotową , jakąś częśc zjawiska należalo by rozpatrywac zgodnie z teorią mechaniki kwantowej czy tylko klasycznej ?

3 Czy jest prawdopodobne , by zderzenie dwoch ciał w skali makro ( w tym jedno ciało skomplikowane jw. ) zachowywało się jak zderzenie dwóch ciał w skali mikro . Ale tylko w określonych warunkach gdzie m i v są tak przypadkowo dobrane , że spełniają warunki m i v w skali mikro ?
opiszę to szerzej
czy zderzenie dwóch obiektów j.w. w skali makro może miec skutki o dwoistej naturze . Przy pewnej M i c będą się zachowywac zgodnie z mechaniką niutonowską , a przy m i vczęściowo zgodnie z mechaniką niutonowską ale z uzupełnieniem o mechanikę kwantową lub tylko zgodnie z tą pierwszą .Gdzie M to masa pojedynczego atomu ( jakiś od 1 do np 104 ) a c to 2\3 prędkości światła . m to masa wirnika lub całego obiektu ( ciało nr 2 ) ??? v to predkośc punktu na zewnętrznej stronie wirnika Łągiewki potraktowana jak prędkośc liniowa czyli np 6000 obr\min czyli 100 obr\s przy r=0,05m v=2x3,14x0,05x100 v=31,4 m\s czyli rownanie wygląda tak Mc2=mv2 m- to niewiadoma ale gdyby wyszła w okolicach 0,2 do np 850 kg ( zależy czy szukamy masy samego wirnika modelu czy malucha z Łągiweką na pokładzie )
Równanie Mc2=mv2 jest tylko przykładem mojego toku myślenia , w rzeczywistości będzie bardziej skomplikowane jeżeli uwzględnimy punkt 1 hipotezy . Niestety nie potrafię rozwinąc równania . Sugeruję jednak coś takiego : gdyby się okazało że obiekt w skali makro ma przypadkowo cechy obiektu mikro ( m i v ) to może ta hipoteza ma sens . Ponieważ jesteśmy w przypadku badań ograniczeni gabarytami modeli w praktyce , to przy pewnych m i v zajdą anomalia a przy nieco większych nie i odpowiednio , cyklicznie wyżej tak i nie . Rozpatrujemy jednak przypadek gdzie m = 1 to masa atomu wyrażona w kg zmierzająca do nieskończoności v= 2\3 prędkości światła zmierzające do 0 . Moja sugestia jest taka , jeżeli ta hipoteza ma sens , oznacza to , że nie zawsze budowa modelu daje właściwy rezultat , wyczerpujący temat .

Możliwe , że w mojej wypowiedzi tkwi jakiś podstawowy błąd , eliminujący już na wstępie całą . ....D

ps o mechanice niutonowskiej co nieco wiem , ale kwantową znam tylko z nazwy .... D

natomiast poczytałem kilka tematów z forum , i zauważyłem rozbieżności zdań wśród szanownych kolegów . Na dodatek , to co moim zdaniem było pewne w fizyce , po tej lekturze już takie chyba nie jest . Nie zamierzam również wdawac się w dyskusje , ale macie za to jednego obserwatora i czytelnika więcej.....Jacek M. edytował(a) ten post dnia 08.04.12 o godzinie 19:36