Magdalena N. opis
konto usunięte
konto usunięte
Aleksandra C.:Jak to? Przecież wszyscy się śmieją.
o tak, to jest coś okropnego zwłaszcza jak przy tym wszystkim opowiada kawały, które nikogo nie śmieszą
Marta
Owczarczyk
VAT Return
Technician
konto usunięte
Grzegorz R.:
Aleksandra C.:Jak to? Przecież wszyscy się śmieją.
o tak, to jest coś okropnego zwłaszcza jak przy tym wszystkim opowiada kawały, które nikogo nie śmieszą
konto usunięte
Aleksandra C.:no jak to...?! jest przeuroczy, a jego szczerość bije na kilometr ;)
Grzegorz R.:
Aleksandra C.:Jak to? Przecież wszyscy się śmieją.
o tak, to jest coś okropnego zwłaszcza jak przy tym wszystkim opowiada kawały, które nikogo nie śmieszą
masz racje ,że sie wszyscy śmieją ale czy słyszysz ten śmiech?
konto usunięte
Wioleta P.:
Aleksandra C.:no jak to...?! jest przeuroczy, a jego szczerość bije na kilometr ;)
Grzegorz R.:
Aleksandra C.:Jak to? Przecież wszyscy się śmieją.
o tak, to jest coś okropnego zwłaszcza jak przy tym wszystkim opowiada kawały, które nikogo nie śmieszą
masz racje ,że sie wszyscy śmieją ale czy słyszysz ten śmiech?
konto usunięte
konto usunięte
Wioleta P.:
a jak myślisz? ale czy jest on w stanie ( z całą swoją otoczką i szeroko pojętą metaforą ) odebrać motywację do pracy? :) oto pytanie...Wioleta Polkowska edytował(a) ten post dnia 16.05.07 o godzinie 10:28
konto usunięte
Aleksandra C.:
Wioleta P.:
a jak myślisz? ale czy jest on w stanie ( z całą swoją otoczką i szeroko pojętą metaforą ) odebrać motywację do pracy? :) oto pytanie...Wioleta Polkowska edytował(a) ten post dnia 16.05.07 o godzinie 10:28
idiotyczne żarty szefa, udawna radośc i sztuczny śmiech czasem potrafi mi odebrać motywacje do pracy, ale jakos sie musze po tym pozbierac i pracowac, nie ma innego wyjscia, terminy sa terminami
Daniel
Dąbrowski
Chief Financial and
Operating Officer
sie sie zdarza zeby spotkac idealnego szefa :)
konto usunięte
konto usunięte
konto usunięte
Aleksander T. dyrektor sprzedaży
konto usunięte
Aleksander T.:
Ja w swoim życiu stanąłem naprzeciwko pewnego dylematu.
Od zawsze bylem wesołkiem w pracy, niekoniecznie w pejoratywnym znaczeniu. Dusza towarzystwa, żartowniś, choć obowiązkowy i rzetelny, wyróżniający sie pracownik. Zawsze czułem, ze osoby, które darze sympatia i szacunkiem, wzajemnie - zabiegają o moje towarzystwo.
Kilka lat temu pracowałem w dziale obsługi klienta dużej formy telekomunikacyjnej. Gdyby nie atmosfera, jaka tworzyli pracujący tam ludzie, byłoby nie do wytrzymania. Tak wiec sie robiło to wszystko, co pomagało przetrwac - niewybredne żarty kolegom, obwijanie biurka papierem toaletowym, zamawianie pizzy, gdy nikt jej nie zamawiał, etc.
Przestałem, gdy zdałem sobie sprawę (nie na skutek jakiegoś konkretnego zdarzenia, po prostu nagle przyszło mi to do głowy), ze istnieje ryzyko iż z uwagi na moje podejście, żaden przełożony nie powierzy mi odpowiedzialnego stanowiska. Ze będę odbierany jako wesołek, ale nic poza tym. Czy mam szanse na awans, skoro ludzie na stanowiskach, które mnie interesowały, są zimni, zachowawczy, czasem chłodni?
Czy sadzicie, ze te dwie rzeczy nie mogą iść w parze? znacie kogoś, kto pozostał sobą, a jednocześnie pnie sie w gore? I czy to wypada pozostać sobą, gdy zaczyna sie w pracy zarządzać ludźmi?
pozdro
Piotr
Sochacki
Kierownik Zespołu
Inżynieryjnej Oceny
Ryzyka
konto usunięte
Następna dyskusja:
пропозиції роботи
