Temat: Jedna cecha

Bartosz Kramek:

Artur Kucharski:
Jedna cecha - dojrzałość.

To chyba najbardziej oryginalna (na równi z intuicją) odpowiedź, jaka się tutaj pojawiła. Nijak mi się to nie kojarzy... chyba, że masz na myśli doświadczenie. Czy mógłbyś zdefiniować "dojrzałość"? Jak należy ją rozumieć?Bartosz Kramek edytował(a) ten post dnia 16.04.08 o godzinie 18:49

Bartek, nie ukrywam, że jestem zaskoczony jak dojrzałość (emocjonalna, społeczna) nie kojarzy ci się z dobrym menedżerem, dobrym pracownikiem.

Jednostka (człowiek, pracownik) dojrzała to osoba świadoma, swoich zalet, ograniczeń, celów, obaw, potrzeb etc. Osoba kierunkowa, wie dlaczego, po co, dokąd idzie. Co chce osiągnąć. To osoba elastyczna z powoduj swojej świadomości, gotowa do przegranych, nauki, kompromisów.

Tak o to wyobrażam sobie dojrzałość, do takie stanu będę szedł przez całe swoje życie.

Pozdrawiam

Temat: Jedna cecha

Artur Kucharski:

Bartosz Kramek:

Artur Kucharski:
Jedna cecha - dojrzałość.

To chyba najbardziej oryginalna (na równi z intuicją) odpowiedź, jaka się tutaj pojawiła. Nijak mi się to nie kojarzy... chyba, że masz na myśli doświadczenie. Czy mógłbyś zdefiniować "dojrzałość"? Jak należy ją rozumieć?Bartosz Kramek edytował(a) ten post dnia 16.04.08 o godzinie 18:49

Bartek, nie ukrywam, że jestem zaskoczony jak dojrzałość (emocjonalna, społeczna) nie kojarzy ci się z dobrym menedżerem, dobrym pracownikiem.

Jednostka (człowiek, pracownik) dojrzała to osoba świadoma, swoich zalet, ograniczeń, celów, obaw, potrzeb etc. Osoba kierunkowa, wie dlaczego, po co, dokąd idzie. Co chce osiągnąć. To osoba elastyczna z powoduj swojej świadomości, gotowa do przegranych, nauki, kompromisów.

Tak o to wyobrażam sobie dojrzałość, do takie stanu będę szedł przez całe swoje życie.

Pozdrawiam

Dzięki za odpowiedź.

Już wiem o czym mówisz, ale ja nazywam to samoświadomością. Możemy mówić o świadomości celów , przy czym to również wynika z potrzeby rozwoju, samorealizacji, ambicji. Dojrzałość - może z racji wieku - jest dla mnie dosyć abstrakcyjnym pojęciem, które jeśli już kojarzy mi się pozytywnie, to z racji zakumulowanego doświadczenia, które miałoby być właściwe osobie dojarzałej. O ile nie jest to tzw. złe doświadczenie, przejawiające się powielaniem schematów oraz niewielkimi zdolnościami adaptacyjnymi. Ponadto, dosyć rzadko z używaniem tego pojecia sie spotykałem, jeśli już to chyba u Welcha, w praktyce nie pamiętam.

Gotowość do przegranych? Pogodzenie się z losem? Wypalenie? Brak entuzjazmu? Ograniczone cele? Zadufanie? To mój łańcuch skojarzeń. Trochę bardziej pozytywnie: zrównoważenie, umiar. Cokolwiek to znaczy.

Elastyczności rozumianej jako zdolność przystosowywania i odnajdywania się w nowych sytuacjach bym z dojrzałością nie łączył. Większa gotowość do kompromisów? Kosztem większej gotowości do rezygnacji z własnych / firmowych celów? Z czego to wynika? Z mniejszej woli walki? Większego powabu "świętego spokoju"?

Dojarzałość jako przewidywalność? To pojęcie - w myśl Twojej definicji - jest mi obce również dlatego, że zakłada jakiś powszechny model rozwoju człowieka skorelowany z osiąganiem kolejnych etapów dojarzałości. Brakuje mi tu poprawki na relatywizm i tzw. multispektralnosć, brakuje mi zaakcepttowania faktu, że mogą istnieć różne modele rozwoju i różne drogi osiągania "dojarzałości" :)

Z w/w powodów to pojęcie jest dla mnie mało precyzyjne i nieadekwatne w kontekście prowadzonej dyskusji.

pozdrawiam

Bartek

Temat: Jedna cecha

Twoje rozumienie dojrzałości nazwałbym profesjonalizmem - i myślę, że to jest ta kluczowa cecha.

a propos - weżmy np. dojrzałość społeczną - co ona ma oznaczać? ustabilizowany tryb życia, jako pochodną przebywania w stałym związku? To znaczy, że tacy single są be, bo są nie dojrzali i przez to są gorszymi pracownikami/managerami?

Wiem, że tego nie napisałeś, ale podaję przykład, jak można intepretować dojrzałość, jakie niebezpieczeństwa rodzi to pojecie.

Temat: Jedna cecha

Bartosz Kramek:
Twoje rozumienie dojrzałości nazwałbym profesjonalizmem - i myślę, że to jest ta kluczowa cecha.

Wszystko co pisales to prawda, ale nie lapiac sie za "slowka" popre Artura - dojrzalosc jest szerszym pojeciem obejmujacym bardzo wiele istotnych zagadnien.

a propos - weżmy np. dojrzałość społeczną - co ona ma oznaczać? ustabilizowany tryb życia,

To wbrew pozorom istotniejsze niz wielu moze sie wydawac.

jako pochodną przebywania w stałym związku? To znaczy, że tacy single są be, bo są nie dojrzali i przez to są gorszymi pracownikami/managerami?

To przyklady, ale sugerowane wnioski bledne.

Temat: Jedna cecha

Tak więc kluczem jest dobrać odpowiednich ludzi i zapewnić im

dobre warunki do rozwoju :)

Zgadzam się. Jedni uczą się chętnie i lubią wdrażać nowe
rozwiązania, a drudzy lubią pracować na "starych" warunkach, bo im zmiany nie są potrzebne... Nie są potrzebne zarówno w życiu prywatnym jak i w firmie:)
Dlatego ważnym elementem jest odpowiedni dobór ludzi i zapewnienie właściwych warunków.

Temat: Jedna cecha

Marek Kubiś:

Bartosz Kramek:
Twoje rozumienie dojrzałości nazwałbym profesjonalizmem - i myślę, że to jest ta kluczowa cecha.

Wszystko co pisales to prawda, ale nie lapiac sie za "slowka" popre Artura - dojrzalosc jest szerszym pojeciem obejmujacym bardzo wiele istotnych zagadnien.

a propos - weżmy np. dojrzałość społeczną - co ona ma oznaczać? ustabilizowany tryb życia,

To wbrew pozorom istotniejsze niz wielu moze sie wydawac.

jako pochodną przebywania w stałym związku? To znaczy, że tacy single są be, bo są nie dojrzali i przez to są gorszymi pracownikami/managerami?

To przyklady, ale sugerowane wnioski bledne.

Sądzę, że to jeden z moźliwych wniosków (a mi nasunął się jako pierwszy).

Szczerze mówiąc, to liczyłem też na na polemikę z strony Artura. Temat nienajnowszy, ale (weekendowo odrabiając zaległości) - odświeżam.Bartosz Kramek edytował(a) ten post dnia 27.04.08 o godzinie 19:32