пропозиції роботи
Piotr Maczuga maczuga.com.pl
Temat: Dlaczego webcast uznawany jest za formę e-learningu?
Pytanie postawione w temacie jest nieco przewrotne. Czy mało jest istotnych różnić między e-learningiem a webcastem? W końcu e-learning to kontakt "człowiek-maszyna", a w przypadku webcastu - będę się upierał - to jednak "człowiek-człowiek", podobnie jak w tradycyjnym szkoleniu.To trochę tak jakby przed ponad 100 laty kino porównywać do fotografii, bo opiera się na technologii (podobnie jak fotografia), choć to przecież teatr jest mu znacznie bliższy.
Czy - waszym zdaniem - takie postrzeganie webcastu nie ogranicza znacząco jego potencjału? Prawdopodobnie jest tak, że webcast mieści się gdzieś pośrodku, czyli "człowiek-maszyna-człowiek". Jak więc skutecznie balansować między zwolennikami szkoleń tradycyjnych i e-learningu. Oczywiście webcast ma swoją niszę, pozwala szkolić na odległość ludzi oddalonych od siebie, przy zachowaniu względnie dwustronnej komunikacji. Nie mamy więc sytuacji, gdy szkolony zostaje postawiony naprzeciw ekranów z kursem i tyle... Wiadomo przy tym, że nie da się zachować tu takiego poziomu interakcji jak przy tradycyjnym spotkaniu, jednak coraz więcej firm działa na szerokim (geograficznie) polu, gdzie bardziej istotne jest to, że pracownikom trudno się fizycznie spotkać, więc webcast jest idealny dla nich.
Jednocześnie webcast cierpi na charakterystyczne dla e-learningu niezrozumienie ze strony potencjalnych użytkowników. HR-owcy w wielu firmach wyznają zasadę, że wystarczy kupić oprogramowanie, dać trenerom login i hasło do odpowiedniego systemu, a reszta stanie się sama. To tak jakby myśleć, że wystarczy dać im klucze do sali seminaryjnej. Wiele osób rozczarowało się w ostatnich latach e-learningiem, zbyt wiele oczekując, a niewiele od siebie dając. Teraz te same obawy przenoszą na webcasting.
Zachęcam do dyskusji.
