Temat: Typowe Lęki i Upośledzenia Kadry Menagerskiej
A widzisz Marcin aleś się wstrzelił w temat znakomicie miałem o tym pisać kiedyś ale skoro wywołałeś wilka z lasu to dobrze pomówić o patologiach związanych z leczeniem się z kompleksów prze kadrę managerską - leczenie poprzez specyficzną terapię zajęciową ;)
W swoim nie długim życiu mogłem to już wielokrotnie obserwować => cechowało się to wykonywaniem szeregu zajęć prze takiego np dyrektora, zajęcia te były całkowicie nie zrozumiałe dla personelu.
Inni tacy np lizy d.... dyrektora twierdzili, że on musi wykonać wile nie zrozumiałych czynności bo tego wymaga biznes i takie np ciemniaki jak ja się nie znają - jednak w ciekawej pozycji pt. "Psychologia kliniczna" znalazłem ciekawy rozdział na temat metody terapeutycznej zwanej popularnie terapia zajęciowa :) ale, że nie chce mi się tego skanować posłużę się cytatem,
http://pl.wikipedia.org/wiki/Terapia_zaj%C4%99ciowa
Poniżej załanczam od razu cały cytat z wikipedi : na ten temat:
=================================================================
Terapia zajęciowa (warsztaty terapii zajęciowej) najogólniej jest to usprawnianie psychiczne, fizyczne i preorientacja zawodowa (przezawodowienie lub przekwalifikowanie).
Formy terapii zajęciowej [edytuj]
* ergoterapia (ang. occupational therapy), właściwa "terapia zajęciowa" - stanowi oddzielną formą rehabilitacji. W ramach jej prowadzi się wiele różnych zajęć m. in.: rzeźbiarstwo, tkactwo, krawiectwo, wikliniarstwo oraz wszelkiego rodzaju prace ręczne. Wykorzystuje się tutaj również wszystkie pozostałe formy terapii zajęciowej.
* arteterapia (ang. art therapy) - terapia wykorzystująca szeroko pojętą sztukę.
* biblioterapia (ang. bibliotherapy, reading therapy) - terapia wykorzystująca książki (np. ostatnio bardzo popularne w księgarniach "Opowiadania, które leczą" przeznaczone dla dzieci różnych grup wiekowych). Właściwy proces biblioterapii powinien przebiegać w następujących etapach: identyfikacja, katharsis, wgląd. Są różne oddziaływania i kierunki biblioterapii: przygotowujące (gdy czytelnik nie miał w ręku książki - podajemy mu pozycje przyjemne i łatwe, sam wybiera odpowiednią), korygujące - gdy za pośrednictwem książki chcemy uzyskać właściwe zmiany w zachowaniu i postawie . Jeśli chodzi o biblioterapię stosowaną u dzieci - to szczególne zastosowanie mają bajki terapeutyczne o różnej treści, ukierunkowane do konkretnego dziecka z konkretnym deficytem, każda bajka ma wartość moralną, kończy się morałem - który należy rozwinąć w rozmowie z dzieckiem. W pracy z człowiekiem starym (brzydko to brzmi) - najbardziej skuteczną jest biofilia - afirmacja życia w okresie dzieciństwa i młodości, skupienie się na wspomnieniach człowieka starszego, na tym co w jego życiu było dobre i przyjemne. Jednak nie wszystkie materiały czytelnicze pozwalają uzyskać wgląd i pomagają rozwiązać indywidualne problemy. Ostrożnie należy sięgać po pozycje zachodnie z optymistycznymi tytułami, można w ten sposób utracić własne nadzieje np. na wyzdrowienie swojego dziecka - nasze realia są całkiem odmienne - i nie zawsze to, co udaje się innym - znajdzie miejsce w naszym życiu
* choreoterapia (gr. choreia - taniec + therapeia = leczenie) - terapia wykorzystująca taniec, można tu także zaliczyć tańce integracyjne - promowane przez Polskie Polskie Stowarzyszenie Pedagogów i Animatorów KLANZA. Jest to proces integrujący jednostkę poprzez odczuwanie pełni cielesności, ekspresji, identyfikacji, samoświadomości. Elementy leczące w choreoterapii to ruch, muzyka, tempo, grupa, rytm, czas, przestrzeń, terapeuta, dotyk. Stosowane techniki to taniec, ćwiczenia muzyczno-ruchowe, improwizacje muzyczno - ruchowe.
* dramatoterapia (ang. drama therapy, psychodrama) - terapia wykorzystująca elementy teatru i dramy, która polega na przygotowywaniu przez podopiecznych przedstawień teatralnych i udziale w nich. Ważnym elementem jest dyskusja nad tym co się wydarzyło na scenie i jakie towarzyszyły temu uczucia. Dzięki temu problem zostaje przepracowany.
* estetoterapia (gr. aisthesis – wrażenie zmysłowe, doznanie) - terapia wykorzystująca kontakt z pięknym otoczeniem i kontakt z przyrodą, bądź wyjście do galerii, muzeum - które stanowi element arteterapii).
* sylwoterapia (łac. silva – las) - terapia wykorzystująca spacery po lesie. Czynnikiem terapeutycznym jest kontakt z przyrodą. Można odnaleźć tutaj również elementy chromoterapii ponieważ kolor zielony pomimo a może dzięki swojemu konserwatyzmowi/zasadniczości wykazuje działanie uspokajające.
* muzykoterapia (ang. music therapy) - terapia wykorzystująca muzykę - słuchanie, tworzenie, śpiewanie, granie.
* poezjoterapia (ang. poetry therapy) - terapia wykorzystująca poezję, polega na czytaniu, recytowaniu, pisaniu wierszy. Podopieczni mogą także uczestniczyć i organizować wieczorki poetyckie.
* chromoterapia - terapia wykorzystująca kolory (np. w Salach Doświadczania Świata tzw. Snoezelen - sala wykorzystywana w terapii osób z deficytami intelektualnymi, pozwala na polisensoryczne poznawanie otoczenia. Ważna jest atmosfera relaksacji stworzona poprzez odpowiednią muzykę i grę kolorów. Inny przykład wykorzystania chromoterapii to odpowiedni dobór kolorów w pomieszczeniach do pracy, nauki, odpoczynku itd. Znaczenia ma również kolor naszego ubioru.).
* kinezyterapia - terapia ruchem - zaliczana do form rehabilitacji, jednakże szeroko wykorzystywana w pracy terapeutycznej w postaci np. gimnastyki porannej w placówkach terapeutycznych, rozgrywek sportowych, spacerów (sylwoterapia, talasoterapia), tańca (choreoterapia) itp.
* ludoterapia (ang. play therapy) - terapia wykorzystująca gry i zabawy, w których uczestniczą podopieczni. Stanowi ważny element szczególnie w terapii dzieci jako, że jest naturalna aktywnością przejawianą przez nie. Wyzwala wiele emocji i uczuć. Podejmowana zazwyczaj dobrowolnie może stanowić doskonały punkt wyjścia do wspólnej pracy terapeuty z podopiecznym.
* talasoterapia (gr. thalassa – morze) - terapia wykorzystująca spacery brzegiem morza. Czynnikiem terapeutyczny jest kontakt z przyrodą. Pojawiają się tutaj również elementy muzykoterapii - szum morza, śpiew ptaków, granie wiatru, szum w muszlach. Także polisensoryczne doświadczanie świata - piasek (dotyk), woda (smak, dotyk), kamienie (dotyk, smak), wiatr (węch).
* zajęcia relaksacyjne - stanowiące formę psychoterapii, ich celem jest odprężenie, rozładowanie stanu napięcia psychofizycznego i mięśniowego - rozluźnienie (w ciągu dnia) bądź wyciszenie, świadome obniżenie aktywności myślowej (zazwyczaj wieczorem). Jest to ważny element radzenia sobie ze stresem. Wykorzystuje się tutaj elementy muzykoterapii, poezjoterapii.
Do najpopularniejszych zajęć i metod relaksacyjnych należą trening autogenny Schulza, trening Jacobsona, relaksacja Maxwella Maltza, Richarda Lazarusa, a także joga i metody terapii wschodniej.
==================================================================
Wniosek
Wynika z tego Marcinie, że ludzie pracujący umysłowo są bardzo narażeni na choroby nazwijmy je umownie psychiczne i niema się co dziwić, że fixują bardzo często, często też wydaje im się że mają zainteresowania lepsze niż inni a oni tylko odreagowują stres ;))
na budowie jednak takie cuda nie istnieją ;))