Temat: Obowiązki pracodawny po ustaniu stosunku pracy
Piotr Górny:
Sama nazwa stanowiska to stanowczo zbyt mało aby wyznaczała zakres obowiązków (przykład: specjalista, koordynator, sekretarz)
"Specjalista" napisać nie można, ale "specjalista ds zakupów" już tak.
Rodzaj pracy musi być określony, a wiec nie może to być zbiór otwarty wszystkich możliwych prac. zastrzeżenie "oraz wykonywanie innych poleceń służbowych" otwiera zakres obowiązków do nieskończoności, co nie jest zgodne z istotą prawa pracy. W sensie prawnym ww zastrzeżenie nie jest skuteczne tzn pracownik ma prawo odmówić wykonania polecenia służbowego, które nie mieści się w ustalonym rodzaju pracy.
Ale nikt nie zakłada, że się nie mieści.
Proszę pamiętać, że z rodzajem pracy są sprzężone np przepisy dot. szkolenia stanowiskowego, badań lekarskich, praktycznie całe bhp itp.
Do szkoleń bhp potrzebne jest stanowisko i kilka innych informacji, na pewno nie zakres obowiązków. Do badań - stanowisko i info o warunkach szkodliwych, pracy przy kompie, ilość godzin za kółkiem itp, także bez zakresu obowiązków.
Nie można zakładać, że pracownikowi, korzystając z zastrzeżenia o wykazaniu innych poleceń służbowych, można wydać każde polecenie, to byłby zupełny absurd (np polecenie księgowej aby obsługiwała np żuraw wieżowy, skierowanie prawnika do gaszenia pożaru firmy itp).
Pisze Pan do mnie jak do dziecka, szkoda, że zakłada Pan, że ktoś pracując przez naście lat w danym obszarze jest idiotą, któremu trzeba tłumaczyć, że nie można wydać księgowej polecenia obsługi żurawia....
Mam wrażenie, że Pan się porusza w obszarze teorii, ja nie.
Może to Pana przekona:
Sąd Najwyższy w wyroku z 26 lutego 2003 r. (sygn. akt I PK 149/02, MoPr 2004/4/7) wyjaśnił, że: "Zakres zadań wynikających z zajmowania określonego w umowie o pracę stanowiska może być konkretyzowany nie tylko przez przedstawienie pracownikowi pisemnego zakresu czynności, ale również w drodze poleceń pracodawcy, mieszczących się w granicach zakreślonych rodzajem pracy ustalonym w umowie (zajmowanym stanowiskiem). Niestosowanie się do poleceń pracodawcy dotyczących pracy jest naruszeniem obowiązku pracowniczego i stanowi uzasadnioną podstawę wypowiedzenia umowy o pracę"
Wyrok Sądu Najwyższego z 2 października 2008 roku (sygn. akt I PK 73/08), w którym SN wskazał, że „rodzaj pracy może być określony bardziej lub mniej szczegółowo. Strony stosunku pracy określając rodzaj pracy w sposób ogólny, pozostawiają pracodawcy – w zakresie jego uprawnień kierowniczych – możliwość sprecyzowania czynności pracownika. Ich obszar konkretyzuje umówiony rodzaj pracy, stanowi zbiorcze polecenie przełożonego i nie wymaga zgody podwładnego na jego zmianę. Jeśli natomiast strony poczynią szczegółowe ustalenia co do rodzaju pracy w samej umowie o pracę stają się one z ich woli istotnymi jej elementami. Ich zmiana wymaga zgody pracownika, a w razie jej braku – wypowiedzenia zmieniającego. W konsekwencji pracodawca nie ma ruchu."
Wyrok SN z dnia 9 marca 2011 r., sygn. II PK 225/10
Przez „stanowisko pracy", o którym mowa w art. 229 § 4 k.p., należy rozumieć zarówno określenie rodzaju pracy, jak i miejsca pracy"
Wyrok z dnia 7 stycznia 1998 r.
I PKN 457/97
"Powinność zaznajomienia pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków oraz ze sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach (art. 94 pkt 1 KP) może być zrealizowana również w formie informacji ustnej"
co prawda nie mamy prawa opartego na precedensach, jednak wyroki SN wielu przekonują...
Angelika Chmielewska edytował(a) ten post dnia 03.12.12 o godzinie 16:10