Temat: Nadgodziny. Duuużo nadgodzin
Art. 151(6). § 1. W razie ustania stosunku pracy przed upływem okresu rozliczeniowego pracownikowi przysługuje, oprócz normalnego wynagrodzenia, prawo do dodatku, o którym mowa w art. 151(1) § 1, jeżeli w okresie od początku okresu rozliczeniowego do dnia ustania stosunku pracy pracował w wymiarze godzin przekraczającym normy czasu pracy, o których mowa w art. 129.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w razie nawiązania stosunku pracy w trakcie okresu rozliczeniowego.
Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych przepracowanych w poszczególnych dniach okresu rozliczeniowego (art. 151(1 )§ 1 k.p.) zawsze należy się pracownikowi, gdyż żaden przepis nie przewiduje możliwości pozbawienia go tego prawa po ustaniu stosunku pracy (zapis regulaminu nie może tego zmienić bowiem jest niekorzystny dla pracownika).
Ustanie stosunku pracy przed upływem okresu rozliczeniowego wymaga natomiast szczególnej regulacji w odniesieniu do tego dodatku przysługującego za przekroczenie liczby godzin pracy przewidzianej w tym okresie. Funkcję tę pełni przepis § 1 komentowanego artykułu, który nakazuje wówczas obliczenie, ile godzin pracownik powinien pracować w okresie od początku okresu rozliczeniowego do dnia ustania stosunku pracy na podstawie norm czasu pracy z art. 129 § 1 k.p.
Art. 151. § 1 kp Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna w razie:
1) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii,
2) szczególnych potrzeb pracodawcy.
Polecenie wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych może być wydane w dowolny sposób, także dorozumiany, wówczas, gdy chodzi o pracę wykonywaną w istocie z inicjatywy pracownika, ale za wiedzą pracodawcy. W wyroku z dnia 14 maja 1998 r., I PKN 122/98, OSNAPiUS 1999, nr 10, poz. 343, SN stwierdził, że polecenie pracy w godzinach nadliczbowych nie wymaga szczególnej formy. Brak sprzeciwu przełożonego na wykonywanie w jego obecności przez pracownika jego obowiązków może być zakwalifikowany jako polecenie świadczenia pracy w godzinach nadliczbowych. Podobnie przyjęto w wyroku SN z dnia 26 maja 2000 r., I PKN 667/99, OSNAPiUS 2001, nr 22, poz. 662, według którego warunkiem przyjęcia dorozumianej zgody pracodawcy na pracę w godzinach nadliczbowych jest świadomość pracodawcy, że pracownik wykonuje taką pracę.
пропозиції роботи
