Temat: ekwiwalent za urlop
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ
z dnia 8 stycznia 1997 r.
w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop.
§ 8. 1. Składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy nie dłuższe niż jeden miesiąc, z wyjątkiem określonych w § 7, uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia urlopowego w łącznej wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu.
2. W przypadkach znacznego wahania wysokości składników wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, składniki te mogą być uwzględnione przy ustalaniu wynagrodzenia urlopowego w łącznej wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie nie przekraczającym 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu.
3. Wynagrodzenie ustalone według zasad przewidzianych w ust. 1 i 2 stanowi podstawę wymiaru wynagrodzenia urlopowego, zwaną dalej "podstawą wymiaru".
Z powyższych zapisów wynika po pierwsze, że aby przyjąć rozliczenie z 12 miesięcy muszą wystąpić znaczne wahania (termin niedookreślony). Po drugie ustawodawca operuje terminem "może" w okresie "nie przekraczającym 12 mce" rozliczenie z więcej niż 3 mce można zatem poczytać jako uprawnienie, a nie obowiązek, po drugie zaś może wynosić 4 mce i więcej aż do 12 mce.
Co do zasady postuluje się aby tego rodzaju zasady były regulowane w aktach prawa pracy na poziomie zakładowym np .regulamin wynagrodzenia. Postuluje się bowiem, że "wydłużenie” podstawy wymiaru wynagrodzenia urlopowego powinno być odpowiednio uzasadnione przede wszystkim warunkami związanymi z organizacją pracy u danego pracodawcy lub też znaczącymi wahaniami w miesięcznych wypłatach. nadto można spotkać głosy, że 3 mce stanowi zasadę to też zmiana na okres dłuższy wymaga odpowiedniego uregulowania np. w przywołanym regulaminie wynagradzanie (vide Urlopy wypoczynkowe Muszalski 2005 wyd. 3 / Zduńska)
пропозиції роботи
