Temat: Gdzie widzisz siebie za 5 lat? - typowe pytanie...
Pytanie sformułowane w taki sposób (gdzie widzisz siebie za 5 lat) w wielu przypadkach jest faktycznie idiotyczne ponieważ:
1. jest tak "popularne" na rozmowach kwalifikacyjnych, że większość kandydatów bez problemu może sobie przygotować jakąś piękną odpowiedź, przez co nie ma ona żadnej wartości
2. zwykle nie jest powiązane z kolejnymi pytaniami, czyli nie stanowi punktu wyjścia do bardziej pogłębionego wywiadu i dyskusji, a odpowiedź kandydata jest przyjmowana lub nie w kategoriach 0-1
3. nie prowadzi do ustalenia wspólnie z kandydatem, w którym miejscu jego wizja i wizja pracodawcy są zbieżne, a w których elementach się rozmijają, przez co strony nie mają nawet szansy ocenić, czy chcą się angażować w kolejne etapy, czy jest nadzieja na pogodzenie interesu obu stron - teraz i w przyszłości
4. jest zadawane dla samego faktu spytania o to, bez uwzględnienia kontekstu stanowiska i rozważenia, czy w danym przypadku takie pytanie ma sens
5. jest zbyt ogólne - co już zostało zauważone, kandydat może zinterpretować je na swój własny sposób i nie udzielić takiej odpowiedzi, jakiej by udzielił przy prawidłowo prowadzonej rozmowie.
Niestety wiele dyskusji pokazuje, że są osoby które pytają o coś, ale nie wiedzą po co to robią. Pytają o cele na "za 5 lat" ale same nie znają celu własnego pytania, poprzestają na jednej odpowiedzi i tyle.
Osobiście widzę sens w zadawaniu pytania o długoterminowe cele zawodowe i "strategię" czy prościej "drogę" ich osiągnięcia, gdy rozmawiam z osobami na stanowiska zarządcze wyższego szczebla, gdzie budowanie strategii, formułowanie celów jest podstawową czynnością, bez której biznes nie funkcjonuje. Nawet na tak dynamicznym rynku, jak dzisiejszy, nawet przy niepełnych albo nie do końca zweryfikowanych informacjach, osoby na stanowiskach zarządczych muszą działać w oparciu o jakieś cele.
Widzę też sens w zadawaniu pytania typu: "gdyby miał/a pan/i całkowitą wolność wyboru swojego miejsca pracy oraz stanowiska za x lat, to jaka by to była praca? jaki byłby charakter tej pracy (np. stacjonarna, mobilna, samodzielna, decyzyjna, zespołowa)? dlaczego właśnie taką pracę by pan/i wybrał/a? itd.". Dla kontrastu warto też dopytać, w jakich zadaniach / rolach dana osoba na dzień dzisiejszy zdecydowanie nie czułaby się dobrze lub komfortowo. Dzięki temu uzyskujemy m. in. informację nt. samoświadomości kandydata (gdzie jestem, czego chcę, czego nie chcę, co potrafię, czego muszę się nauczyć...). Ponadto odpowiedzi na tak sformułowane pytania to dobry punkt wyjścia do tego, by porozmawiać zarówno o ambicjach kandydata, jak i o możliwościach rozwoju na oferowanym stanowisku. Dają dużo informacji np. na temat tego, czy dana osoba jest jeszcze w takim punkcie swojej kariery, w którym ważne jest dla niej zdobywanie wiedzy eksperckiej, czy np. budzą się w niej aspiracje kierownicze, albo może są one już bardzo wyraźne. Można to skonfrontować z możliwościami, jakie stwarza dana oferta czy firma. Jeśli osoba bardzo silne aspiracje kierownicze, a firma ma płaską strukturę, która wręcz uniemożliwia wspinanie się po kolejnych szczeblach co 2 lata, to warto o tym szczerze porozmawiać. W przeciwnym razie za 2 lata pojawi się problem.
Oczywiście nigdy nie wyeliminujemy czynnika losowego. Ale też nie dziwmy się, że pracodawcy nie chcą zatrudniać osób, które w ogóle nie snują planów zdając się na los, bo przecież nie są w stanie przewidzieć, co przyniesie jutro. Warto pomyśleć, czy będąc pracodawcą - mając własną firmę - wolałoby się zatrudnić kogoś, kto myśli o swojej karierze tylko w kategoriach tu i teraz (czyli w ogóle nie możemy określić, czy za rok / dwa nadal nam będzie razem "po drodze"), czy jednak kogoś, kto choć w pewnym zakresie jest się w stanie zawodowo określić?
I jeszcze jedna rzecz. Odpowiedzi w stylu: "to pytanie jest idiotyczne, poproszę o następne" też świadczą o człowieku. Jeśli bym szukała osoby, która musi być ponadprzeciętnie asertywna i lubić konfrontacje, zastanowiłabym się nad zatrudnieniem takiej osoby. Jeśli bym szukała osoby, która choćby w niewielkim stopniu ma pracować zespołowo, w ogóle WSPÓŁpracować, działać elastycznie i dyplomatycznie, wiedziałabym, że dalsza rozmowa nie ma sensu. W dzisiejszym świecie większość firm jest jednak nastawiona na współpracę.
пропозиції роботи
