Temat: problem z obowiązkiem podatkowym 2013
Robert Adam Okulski:
Mariusz G.:
... Wydać do rozporządzania jak właściciel można towar przed przeniesieniem własności (np. klauzula "towar do chwili zapłaty pozostaje własnością sprzedającego")...
uwielbiam tę klauzulę, tak jak wszystkie inne "proste, łatwe i przyjemne" rozwiązania "na chłopski rozum"
ciekawe czy wszyscy którzy ją stosują pamiętają o :
- naliczeniu podatku dochodowego przez (do momentu zapłaty) użytkującego z tytułu nieodpłatnego użytkowania rzeczy (CUDZEJ)
Myślę, że mało kto pamięta (i - zazwyczaj - słusznie)! :-)
Zakładając racjonalność zachowań stron transakcji - cena sprzedaży zawiera też opłatę za "użytkowanie rzeczy cudzej". Podobnie będzie w przypadku sprzedaży na próbę. O rozpoznaniu przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia moglibyśmy - ewentualnie - mówić w sytuacji, gdy sprzedawca odbierając rzecz nie korzysta z możliwości przewidzianych w art.591 K.c., a przysporzenie po stronie "niedoszłego" kupującego jest ewidentne.
- naliczeniu VAT od nieodpłatnego oddania do użytkowania (do tegoż momentu)
Z tą uwagą też nie sposób się zgodzić, przyjmując jednocześnie (za doktryną oraz interpretacjami fiskusa; orzecznictwa nie przeglądałem), że wydanie rzeczy z zastrzeżeniem prawa własności (lub sprzedaż na próbę) należy - na gruncie ustawy vat - traktować jako dostawę towarów.
Nie można zjeść ciastka i mieć ciastko - albo jest dostawa towaru albo świadczenie usług majątkiem podatnika (ale nie jedno i drugie).
Mało jest w obrocie gospodarczym świadczeń jednolitych - niemal każde można próbować "rozmieniać na drobne", np. w sprzedaży / dostawie towaru można, obok "świadczenia" wskazanego przez Ciebie, odnaleźć jeszcze:
- usługę finansową (bo przedłużony termin płatności / kredyt kupiecki),
- transport (bo towar jest dowożony do klienta),
- rozładunek (bo towar jest rozładowywany u klienta),
- etc.,
podczas, gdy strony umówiły się na dostawę towaru i porozumiały co do warunków tej dostawy, uwzględniając elementy uzupełniające / polepszające świadczenie główne (podlegające opodatkowaniu).