Temat: Egzamin Doradca Podatkowy - ODPOWIEDZI DO TESTÓW
Piotr Szulczewski:
Pani Aniu, ja się zgodzę, tylko że: - zasada jest, że rozporządzenie nie może wprowadzić ograniczeń szerszych niż w ustawie. Art. 7, będący podstawą wydania tego rozporzadzenia deleguje tylko do odstępstw od ograniczeń wskazanych w art. 9 ustawy. Art. 9 derogowano pkt 15 c -
zawieranie umów oraz dokonywanie innych czynności prawnych, powodujących lub mogących powodować dokonywanie w kraju rozliczeń w walutach obcych, a także dokonywanie w kraju takich rozliczeń, z wyjątkiem przypadków, w których czynności te są dokonywane w dozwolonym, na podstawie ustawy lub zezwolenia dewizowego, obrocie dewizowym:
a) z zagranicą, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 17 lit. a,
b) między nierezydentami,
c) między rezydentami będącymi osobami fizycznymi, w zakresie niezwiązanym z działalnością gospodarczą.
W 3,4 chodzi o ograniczenia 10 tys. i 15 tys euro.
„Zgodnie z obowiązującym art. 358 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, wszystkie zobowiązania pieniężne na obszarze Polski – z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie – mogą być wyrażone tylko w pieniądzu polskim. art. 9 pkt 15 ustawy - Prawo dewizowe pozostaje z nim w ścisłym związku, stanowi, iż zawieranie umów oraz dokonywanie innych czynności prawnych, powodujących lub mogących powodować dokonywanie w kraju rozliczeń w walutach obcych, a także dokonywanie w kraju takich rozliczeń, podlega ograniczeniom.
Ograniczenia te nie mają jednak zastosowania do przypadków, w których czynności te są dokonywane:
- w obrocie dewizowym z zagranicą
- między nierezydentami oraz
- między rezydentami będącymi osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej.
Powyższe wyjątki od ograniczeń określonych w art. 9 pkt 15, będące jednocześnie wyjątkami od zasady walutowości, zostały określone w art. 9 pkt 15 lit. a-c.
Zgodnie z art. 9 pkt 15 lit. a – c ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe ograniczeniom podlega zwieranie umów oraz dokonywanie innych czynności prawnych, powodujących lub mogących powodować dokonywanie w kraju rozliczeń w walutach obcych, a także dokonywanie w kraju takich rozliczeń z wyjątkiem przypadków, w których czynności te są dokonywane w dozwolonym na podstawie ustawy lub zezwolenia dewizowego obrocie dewizowym z zagranicą, między nierezydentami, bądź między rezydentami będącymi osobami fizycznymi – w zakresie niezwiązanym z działalnością gospodarczą.
Poza tymi ustawowymi wyjątkami odstępowanie od ograniczeń w dokonywaniu obrotu walutami obcymi w kraju i tym samym od zasady walutowości jest możliwe także na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 września 2007 r. w sprawie ogólnych zezwoleń dewizowych (Dz. U. Nr 168, poz. 1178)”
Gdybyśmy przeanalizowali pytania po kolei:
16.Dokonywanie w kraju miedzy nierezydentami rozliczeń w walutach obcych:
a) wymaga zezwolenia dewizowego, z wyjątkiem rozliczeń między osobami fizycznymi, o ile nie mają one związku z działalnością gospodarczą,
b) nie wymaga zezwolenia dewizowego, jeżeli takie rozliczenia następują za pośrednictwem uprawnionych banków,
c) wymaga zezwolenia dewizowego bez względu na okoliczności (biorące w nim udział podmioty, kwotę oraz formę
Warto rozpocząć rozważania od słowniczka:
Art. 2 ust. 1a. ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe.
Rezydenta będącego osobą fizyczną, wykonującego za granicą działalność gospodarczą, traktuje się w zakresie czynności związanych z tą działalnością jak nierezydenta.[b] Nierezydenta będącego osobą fizyczną, wykonującego w kraju działalność gospodarczą, traktuje się w zakresie czynności związanych z tą działalnością jak rezydenta.[b] / (bardzo ważne)
Ograniczenia w dokonywaniu obrotu dewizowego z zagranicą oraz obrotu wartościami dewizowymi w kraju wymieniono w art. 9 ustawy. Wśród nich art. 9 pkt 15:
zawieranie umów oraz dokonywanie innych czynności prawnych, powodujących lub mogących powodować dokonywanie w kraju rozliczeń w walutach obcych, a także dokonywanie w kraju takich rozliczeń, z wyjątkiem przypadków, w których czynności te są dokonywane w dozwolonym, na podstawie ustawy lub zezwolenia dewizowego, obrocie dewizowym:
[b]
a) z zagranicą, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 17 lit. a,
b) między nierezydentami,
c) między rezydentami będącymi osobami fizycznymi, w zakresie niezwiązanym z działalnością gospodarczą.
[b]
Czyli do momentu uchylenia pkt 15 prawo dewizowe wyjątkowo dopuszczało rozliczenia w obcej walucie w przypadku osób fizycznych w zakresie ich rozliczeń prywatnych, w obrocie z zagranicą oraz między nierezydentami.
Dochodzimy więc do wniosku, że ww. przypadki nie były objęte ograniczeniami:
jednakże w przypadku nierezydentów dotyczyło to tylko tych osób fizycznych, którzy nie wykonywali w kraju działalności gospodarczej (w innym wypadku traktowani byli jak rezydenci)
odp. a wymaga zezwolenia dewizowego, z wyjątkiem rozliczeń między osobami fizycznymi, o ile nie mają one związku z działalnością gospodarczą,
powinna być poprawna?:)
Aktualnie
Został uchylony art. 9 pkt 15 prawa dewizowego.
24 stycznia br. weszła w życie ustawa z 23 października 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz ustawy - Prawo dewizowe - Dz.U. Nr 228, poz. 1506.
Po zmianach zawieranie umów oraz dokonywanie innych czynności prawnych, powodujących lub mogących powodować dokonywanie w kraju rozliczeń w walutach obcych, a także dokonywanie w kraju takich rozliczeń nie podlega ograniczeniom bynajmniej podmiotowym. Umowy między rezydentami (firmami z Polski) mogą być dokonywane w obcej walucie bez zezwolenia dewizowego, jak i te dotychczas wymieniane jako nasze odstępstwa od ograniczeń.
Beata O. edytował(a) ten post dnia 26.08.09 o godzinie 17:34
пропозиції роботи
