Temat: Jeśli... nie organizacje uczące się, to co?

Idea organizacji jest piękna. Jednocześnie muszę przyznać, że rodzi tak wiele pytań i wątpliwości, że staje się zachętą do jej poszerzania i pogłębiania; do uczenia się więcej i więcej; do inicjowania intelektualnych wyzwań i praktycznych eksperymentów.

Wydawać by się mogło, że liczne rzesze zwolenników idei OUS będą rywalizować z zagorzałymi jej przeciwnikami. Jednak - nie. Nawet Znalezienie ludzi zainteresowanych i praktykujących OUS jest zadaniem niezbyt łatwym. Poszukiwałem ich poprzez Society for Organizational Learning, kontaktowałem się z osobami, które ogłaszały/informowały o prowadzonych przez siebie działaniach szkoleniowych i consultingowych w zakresie OUS, oczekiwałem ochotników zainteresowanych tematyką i odzew jest...

Z jednej strony bardzo skromny zwłaszcza spośród dwóch pierwszych grup. Dziękuję tym bardzo nielicznym.
Z drugiej strony czterdzieścioro ochotników wyraziło zainteresowanie OUS. Dziękuję Wam wszystkim.
Z trzeciej strony:) kilka osób już teraz pracuje nad przełożeniem swoich indywidualnych pasji na nasze wspólne praktyczne działania. Szczególne podziękowania kieruję do Tych, którzy inwestują swój czas i zaangażowanie w tworzenie czegoś nowego.

Powszechnie znaną prawdą jest to, że życie nie znosi próżni. Jeśli więc idea OUS nie zaistniała (?) na szerszą skalę, nie sprawdziła się (?) w praktyce, to jaki sposób firmy wykorzystują intelektualny kapitał swoich pracowników? Jaką metodę stosują, by harmonijnie rozwijać pięć dyscyplin uczenia się organizacji?