Temat: Teoria gier w biznesie

Życie menedżera to cały przegląd problemów do rozwiązania - od zupełnie prostych do niezwykle skomplikowanych. Od lat naukowcy podsuwają menedżerom podsuwają narzędzia przydatne do rozwiązywania problemów. Część z nich (narzędzi, nie naukowców) czerpie garściami z teorii gier.
Kilku z naukowców otrzymało za swój wkład w rozwój ekonomii nagrodę Nobla:
W 1994 roku laureatem nagrody został John Nash (wraz z Johnem Harsanyim i Reinhardem Seltenem), udowodniając, że każda dwuosobowa gra o sumie niezerowej ma co najmniej jedną równowagę. Stąd też takie równowagi nazywamy równowagami Nasha. W 2001 roku nagroda została przyznana Michaelowi Spence’owi (uczniowi Schellinga) – wraz z George’em Akerlofem i Josephem Stiglitzem, za analizę rynków, na których występuje asymetria informacji. Trzeci raz teoria gier „została nagrodzona” w bieżącym roku.
Amerykanin Thomas Schelling (rocznik 1921) wprowadził metody teorii gier do analizy zagadnień wyścigu zbrojeń i rozbrojenia. Podobne dylematy występują w biznesie, tylko nie analizujemy zachowań państw prowadzących negocjacje na temat rozbrojenia, ale sposoby zachowania się negocjatorów porozumień między firmami. Schelling podkreślał różnice w zachowaniu decydentów w zależności od tego, czy działają w krótkiej, czy długiej perspektywie czasowej. Swoje przemyślenia zebrał w książce „Strategy of Conflict”, która została wydana po raz pierwszy w 1960 roku. Drugi z nagrodzonych, Robert Aumann (rocznik 1930) pracuje w Izraelu, w Centrum Badań nad Racjonalnością Hebrajskiego Uniwersytetu w Jerozolimie. Najbardziej znana z prac Aumanna dotyczy tzw. folk theorem (czyli twierdzenia, które przynależy do „folkloru” teorii gier, znają je wszyscy). Nawiązuje ono do różnych zachowań optymalnych w przypadku krótkiego i długiego horyzontu czasowego.

W tym roku znów doceniono specjalistów od teorii gier: Alvin Roth i Lloyd Shapley, Amerykanie. Uhonorowano ich badania nad teorią alokacji.

Temat: Teoria gier w biznesie

Teoria gier pozwala w sposób logiczny prowadzić negocjacje jak również współzawodnictwo z konkurencją. Nasze decyzje są obarczone subiektywizmem natomiast matematyka daje max obiektywne narzędzia które służą nam za progi graniczne w trakcie podejmowania decyzji.