Temat: Freelancer przez krótki okres, freelancer czasami

Ok, to wygooglowałem "jumper'a"

Jak podają na stronie z artykułem (coś z Australii?) o job-jumpers, to są to osoby, których kilka ostatnich zatrudnień w poszczególnych firmach nie przekracza dwóch lat.

Są plusy i minusy, jumpers mogą być widziani jako osoby szeroko uzdolnione, potrafiący się przystosować do różnych warunków - uniwersalni. Złą stroną jest to, że nie zostaną dłużej w jednej pracy i wkrótce znikną. Pewnie chodzi tu o koszty firmy na przeszkolenie pracownika?

Nie wiem, czy to jedyna definicja.

Prawie się łapię... ale moja ostatnia praca etatowa to 2 lata i 3 miesiące. :)
chociaż to bardziej efekt, że byłem zatrudnioany do projektów, które się po prostu kiedyś tam kończą...Marcin N. edytował(a) ten post dnia 21.07.10 o godzinie 00:41

Temat: Freelancer przez krótki okres, freelancer czasami

Moim zdaniem Przemek ma rację. Choć używa nadprodukcji brutalnych sformułowań, to jednak są prawdziwe. Zawsze kiedy przedstawiamy wprost nasz punkt widzenia wywołuje to kontrowersje i sprzeciw.

Generalnie pracodawca chce prostego, łatwo podporządkowującego się o wąskim światopoglądzie pracownika. Natomiast do Freelance trzeba mieć odpowiednią samodyscyplinę i osobowość. To inny sposób bycia. Nie każdy jest aż tak elastyczny, aby to pogodzić i/lub zrozumieć.

Dwa miesiące to za mało, aby się czymś pochwalić w CV, których w praktyce rzadko ktos czyta. Racjonalne jest wspomnienie o zajęciu freelace lecz ewentualnie w kategorii Hobby w CV. W innym wypadku może skutecznie zniechęcić.

Osobiście uważam, że dobra firma to taka w której szef osobiście dobiera kandydatów na rozmowę i rzetelnie ocenia ich możliwości na podstawie praktycznych testów niż świstka CV. Oczywiście piszę tu o małych i średnich firmach.

Na pewno nie należy się bać/wstydzić powiedzieć że było lub jest się bezrobotnym. Takie są realia rynku i nie ma innego wyjścia. Jeżeli masz praktyczną wiedzę oraz umiejętności dobry szef to zauważy i doceni.

Temat: Freelancer przez krótki okres, freelancer czasami

Jakub Szlenk:
Moim zdaniem Przemek ma rację. Choć używa nadprodukcji brutalnych sformułowań, to jednak są prawdziwe. Zawsze kiedy przedstawiamy wprost nasz punkt widzenia wywołuje to kontrowersje i sprzeciw.

Generalnie pracodawca chce prostego, łatwo podporządkowującego się o wąskim światopoglądzie pracownika. Natomiast do Freelance trzeba mieć odpowiednią samodyscyplinę i osobowość. To inny sposób bycia. Nie każdy jest aż tak elastyczny, aby to pogodzić i/lub zrozumieć.

Dwa miesiące to za mało, aby się czymś pochwalić w CV, których w praktyce rzadko ktos czyta. Racjonalne jest wspomnienie o zajęciu freelace lecz ewentualnie w kategorii Hobby w CV. W innym wypadku może skutecznie zniechęcić.

Osobiście uważam, że dobra firma to taka w której szef osobiście dobiera kandydatów na rozmowę i rzetelnie ocenia ich możliwości na podstawie praktycznych testów niż świstka CV. Oczywiście piszę tu o małych i średnich firmach.

Na pewno nie należy się bać/wstydzić powiedzieć że było lub jest się bezrobotnym. Takie są realia rynku i nie ma innego wyjścia. Jeżeli masz praktyczną wiedzę oraz umiejętności dobry szef to zauważy i doceni.

Pocieszyłeś mnie trochę:) Masz racje mam tendencję do nadprodukcji brutalnych sformułowań, ale, ale... ma to swoje przyczyny, nie ma co wnikać... polecam poniżej kilka słów:

"Dążenia ludzkie, które odgrywają tak wielką rolę zarówno w życiu jednostek, jak i całych społeczeństw, można interpretować jako sterowanie przez ludzi zarówno sobą, jak i swoim otoczeniem, przy czym przez sterowanie rozumiemy tutaj wywieranie pożądanego wpływu na określone zjawiska.
Sterowanie postępowaniem ludzi, jeżeli ma być skuteczne, musi liczyć się z ich dążeniami i interesami, w przeciwnym bowiem razie można łatwo odnieść skutek wprost przeciwny od zamierzonego.
Dyscypliną naukową, która zajmuje się badaniem procesów sterowania jest cybernetyka, zaś badaniem tych szczególnych procesów sterowania, które zachodzą w społeczeństwie, zajmuje się cybernetyka społeczna.
W początkowych etapach swego rozwoju cybernetyka rozwijała się głównie dzięki swym zastosowaniom w technice, a wiodącą jej gałęzią była cybernetyka techniczna, zajmująca się badaniem procesów sterowania odbywających się w maszynach. Pierwsze próby zastosowań metod cybernetyki do badania procesów sterowania społecznego bazowały głównie na dorobku cybernetyki technicznej. Rezultaty tych prób były raczej niewielkie; trudno się temu dziwić, człowiek jest jakościowo innym układem cybernetycznym niż wszelkiego rodzaju maszyny, nawet te nowoczesne, automatycznie sterowane.
Bardzo istotny krok na drodze badania procesów sterowania, odbywających się w społeczeństwie, stanowiło opracowanie przez polskiego cybernetyka Mariana Mazura teorii układów samodzielnych, zwanych też systemami autonomicznymi, którą opublikował w swej książce „Cybernetyczna teoria układów samodzielnych” (1966 rok), a następnie rozwinął w pracy „Cybernetyka i charakter”, wydanej w dziesięć lat później.
Układ samodzielny, zgodnie z określeniem M. Mazura, jest to taki układ, który ma zdolność do sterowania się i może przeciwdziałać utracie tej swojej zdolności; albo inaczej mówiąc, jest swoim własnym organizatorem i steruje się we własnym interesie. Konkretnym przypadkiem układu samodzielnego jest człowiek, a także społeczeństwo. W związku z tym teoria układów samodzielnych dostarczyła skutecznych narzędzi do procesów sterowania postępowaniem ludzi.
Rozpowszechnione jest przekonanie, że „człowiek to istota nie zbadana”, a w związku z tym bardzo trudno jest przewidywać jego zachowanie. Ale z drugiej strony, co najmniej od czasów Karola Marksa wiadomo, że działaniami ludźmi w społeczeństwie rządzą określone prawa. Ludzie, jeżeli chcą egzystować w społeczeństwie, muszą w swym postępowaniu liczyć się nie tylko z prawami fizyki czy biologii, ale również z prawami rozwoju społecznego, a w związku z tym ich postępowanie nie może być całkowicie dowolne.
Z kolei jeżeli ludzie mają zachować swoją samodzielność (czyli zdolność do sterowania się we własnym interesie), wówczas ich działania muszą być podporządkowane prawom cybernetyki, a w szczególności prawom, które rządzą funkcjonowaniem układów samodzielnych.
Teorie układów samodzielnych, samodzielnych także pewne elementy cybernetyki społecznej, zastosujemy teraz do analizy procesów sterowania postępowaniem ludzi i zachowań ludzkich, które występują w trakcie tych procesów.
Powstanie reakcji (działania) układu samodzielnego jest zawsze wynikiem dwóch procesów:
1) procesu energetycznego, który polega na doprowadzeniu do układu odpowiedniej ilości materiałów i energii...
2) procesu informacyjnego, który polega na spowodowaniu określonej reakcji...

Doprowadzenie do zgodności miedzy parametrami sterowniczymi człowieka a sytuacją, w której się znajduje , jest możliwe w dwóch przypadkach:
1) gdy człowiek dostosuje się do sytuacji,
2) gdy sytuacja zostanie dostosowana do człowieka.

Parametry sterownicze człowieka możemy podzielić na:
a) elastyczne, tj. dające się zmieniać pod wpływem oddziaływań otoczenia – np. znajomość języka, która pozwala na wydawanie poleceń w tym języku;
b) sztywne, tj. niezależne od otoczenia, nie dające się zmieniać pod wpływem oddziaływania otoczenia (z wyjątkiem oddziaływań niszczących) – np. zdolności matematyczne, które umożliwiają sprawne przetwarzanie dużych ilości informacji z zakresu matematyki. Zespół sztywnych właściwości sterowniczych nazwał M. Mazur charakterem układu samodzielnego; w tym właśnie znaczeniu używać będziemy dalej tego terminu.

Wszelkie wysiłki zmierzające do przerabiania charakteru ludzi jako układów samodzielnych, skazane są na niepowodzenie , stać się one mogą tylko stratą czasu i energii dla przerabiającego i źródłem cierpień dla przerabianego. Na przykład, człowieka niemuzykalnego nie można zmusić aby stał się wirtuozem, a jeżeli zmuszamy go do intensywnej nauki gry na fortepianie, będzie to daremny trud."

Temat: Freelancer przez krótki okres, freelancer czasami

Przemek Warszawski:
Znowu głupoty.... pracodawcę zniechęci to, że jesteści samodzielni i zaradni - jeśli dopiszeci xxx freelance:)

Na pohybel takiemu szefowi.

Temat: Freelancer przez krótki okres, freelancer czasami

"Możemy w związku których tym wyróżnić za M. Mazurem następujące trzy podstawowe typy dynamizmu charakteru układu samodzielnego:

1. egzodynamizm, który występuje wówczas, gdy szybkość rozbudowy układu jest tak duża, że umożliwia nie tylko pełne zrekompensowanie ubytku mocy (tzn. energii przetwarzanej przez układ w jednostce czasu) spowodowanej procesami starzenia się, ale również wzrost mocy układu;

2. statyzm, który występuje wówczas, gdy szybkość rozbudowy układu umożliwia tylko pełne zrekompensowanie ubytku jego mocy spowodowanego procesami starzenia, utrzymując stałą moc układu;

3. endodynamizm, który występuje wówczas, gdy szybkość rozbudowy układu jest tak mała, że nie umożliwia nawet zrekompensowania ubytku jego mocy spowodowanego procesami starzenia, a w związku z tym moc układu maleje.

Można również zastosować podział na pięć klas charakteru ze względu na dynamizm:

- klasa C - to charaktery egzodynamiczne; występują wówczas, gdy szybkość rozbudowy jest tak duża, że pozwala na szybki wzrost mocy układu;

- klasa BC - to charaktery egzostatyczne; występują wówczas, gdy szybkość rozbudowy pozwala na powolny wzrost mocy układu;

- klasa B - charaktery statyczne; występują wówczas, gdy szybkość rozbudowy pozwala na utrzymywanie stałej mocy układu;

- klasa AB - charaktery endostatyczne; występują wówczas, gdy szybkość rozbudowy jest niewystarczająca do utrzymania stałej mocy układu i następuje powolny jej spadek;

- klasa A - charaktery endodynamiczne; występują wówczas, gdy szybkość rozbudowy jest tak mała, że następuje szybki spadek mocy układu. "

Wszyscy ludzie, jako układy samodzielne, muszą wydatkować moc jałową, aby utrzymać się przy życiu. Po wydatkowaniu masy jałowej zostaje im pewna nadwyżka z całkowitej mocy fizjologicznej, którą mogą wydatkować w różny sposób, jest to tzw. moc dyspozycyjna.

Egzodynamicy odznaczają się tak szybką ( w stosunku do szybkości starzenia się) rozbudową, że zarówno ich całkowita moc fizjologiczna, jak i moc dyspozycyjna szybko rośnie. W związku z tym dysponują oni rosnącym zasobem mocy dyspozycyjnej muszą starać się go wydatkować (organizm nie mógłby wytrzymać nadmiernej koncentracji energii), toteż reakcje ich są silne i częste. Np. łatwo zaobserwować, że dzieci, zgodnie ze swym egzodynamicznym charakterem, reagują na różne bodźce silnie, szybko, są ruchliwe i starają się wydatkować dużo energii.

Egzostatycy odznaczają się już mniejszą niż egzodynamicy szybkością rozbudowy, ich moc fizjologiczna i moc dyspozycyjna rośnie odpowiednio wolniej, a w związku z tym tendencje do wydatkowania mocy dyspozycyjnej są odpowiednio słabsze niż u egzodynamików. Można zaobserwować, że reakcje młodzieży są nie tak szybkie i zmienne jak u dzieci, a za to bardziej przemyślane i skoordynowane.

Statycy odznaczają się tym, że ich całkowita moc fizjologiczna, jak również moc dyspozycyjna jest mniej więcej stała, a w związku z tym starają się oni działać tak, aby wydatkować mniej więcej stałą ilość mocy dyspozycyjnej. Starają się oni działać zgodnie ze stałymi zasadami – co łatwo zaobserwować u większości ludzi w wieku dojrzałym.

U endostatyków całkowita moc fizjologiczna i moc dyspozycyjna powoli maleje, w związku z czym muszą dążyć do tego, aby móc wydatkować coraz mniej mocy dyspozycyjnej.

U endodynamików całkowita moc fizjologiczna i moc dyspozycyjna maleją stosunkowo szybko, muszą więc oni stosunkowo szybko zdobywać odpowiednio dużą moc socjologiczną, dzięki której mogliby przerzucać na swe otoczenie przetwarzanie za nich całej mocy roboczej i dzięki temu zachować maksymalną możliwą własną moc swobodną równą całej mocy dyspozycyjnej. Starają się oni za wszelką cenę zdobyć możliwie pełną władzę nad swym otoczeniem, nie licząc się z żadnymi zasadami.

Stosunek człowieka do otoczenia jest silnie uzależniony od dynamizmu jego charakteru. Dla egzodynamika otoczenie jest interesujące tylko o tyle, o ile może dlań stanowić teren wyładowania jego rosnącej mocy dyspozycyjnej. Nie lubi się on przy tym krepować żadnymi stałymi zasadami, które mogłyby ograniczać jego działania. O wiele więcej niż otoczenie interesuje go własna osoba, bowiem głównym źródłem jego rosnącej mocy dyspozycyjnej jest własna moc fizjologiczna.

Egzostatyk również bardziej interesuje się własną osobą niż otoczeniem, które – podobnie jak dla egzodynamika – stanowi dlań teren wyładowywania nadwyżek mocy dyspozycyjnej, ale ponieważ wzrost tej mocy nie jest już tak szybki jak u egzodynamika, więc jego reakcje w stosunku do otoczenia nie są tak szybko zmienne.

Statyka interesuje w równym stopniu jego osoba, jak i jego otoczenie, w praktyce sprowadza się to najczęściej do tego, że interesuje się swym stosunkowo bliskim otoczeniem, związanym z jego osobą (dom, rodzina, miejsce pracy, wspólnota ludzi wyznających tę samą co on ideologię).

Dla endostatyka otoczenie jest przede wszystkim źródłem mocy socjologicznej, a w związku z tym interesuje go bardziej niż jego własna osoba.

Endodynamik interesuje się przede wszystkim otoczeniem, które stanowi dlań niezbędne do egzystencji źródło mocy socjologicznej (własna jego moc dyspozycyjna szybko maleje).

Z tych ogólnych własności sterowniczych związanych z dynamizmem charakteru wynikają różne własności szczegółowe.
Np. egzodynamik chętnie przetwarza rosnącą ilość informacji – jest żądny nowych, silnych wrażeń, chętnie też otoczeniu różne informacje istotne dla ewentualnego sterowania zarówno nim samym, jak i innymi ludźmi, często opowiada różne szczegóły o swym osobistym życiu, nawet gdy może to zaszkodzić jego opinii, może też zupełnie przypadkowym osobom przekazywać różne tajemnice, które są mu znane (zarówno swoje, jak i cudze).
Egzostatyk również przejawia tendencję do przekazywania informacji, które są mu znane, ale robi to w sposób mniej przypadkowy...
Statyk chce wiedzieć to co powinien, a przekazuje informacje nie w sposób przypadkowy...
Endostatyk stara się zdobywać te informacje, które mogą mu być potrzebne..., przy czym woli ograniczać przekazywanie ich innym...
Endodynamik chce zdobyć maksimum informacji, mogących mu się przydać..., a przy tym najchętniej w ogóle nie przekazuje tych informacji otoczeniu...

Statycy nie lubią sytuacji , gdy ich otoczenie (a zwłaszcza przełożeni i podwładni) postępują wbrew zasadom, które uznają...

Endostatycy źle się czują w sytuacjach, w których nie mogą przejawiać swych dążeń organizatorskich, ale nie są skłonni do szybkich i nie przemyślanych reakcji...

Endodynamikom nie odpowiada żadna sytuacja, w której nie panują nad swym otoczeniem, ale mogą się pozornie przystosowywać do sytuacji, o ile nie mają odpowiedniej mocy socjologicznej aby ją zmienić, jeżeli jednak uda im się uzyskać odpowiednią moc, potrafią od razu przemienić się z pozornie uległych podwładnych czy poddanych w brutalnych władców, nie liczących się z żadnymi normami w dążeniu do zdobycia i utrzymania swej władzy.

Egzodynamicy są zadowoleni wówczas, gdy mogą swobodnie wyładować swą energię, będą nawet wykonywać różne niebezpieczne i trudne zadania..., potrzebują jednak stałych zmian sytuacji, nie znoszą aby im cokolwiek narzucano. Egzostatycy chcą również wyładować swoją energię... ale poddają się pewnym ogólnym zasadom i pozwalają się sterować, pod warunkiem, że to sterowanie nie będzie zbyt nudne i uciążliwe; mogą tworzyć z czyjeś inspiracji, ale nie lubią aby im narzucano zbyt wiele szczegółowych wymagań.

Dynamizm charakteru człowieka jako układu samodzielnego jest sztywnym parametrem i wszelkie próby jego przerabiania skazane są na niepowodzenie. Od niego też przede wszystkim zależy dążenie człowieka do sterowania innymi ludźmi, jak również to, w jakim stopniu bez oporu poddaje się sterowaniu przez innych ludzi. Im bliższy endodynamizmu jest charakter danego człowieka, tym silniejsze wykazuje on dążenie do sterowania innymi ludźmi i tym trudniej poddaje się sterowaniu, chociaż w przymusowych sytuacjach może udawać uległość.

Temat: Freelancer przez krótki okres, freelancer czasami

"1. Endodynamicy o dominujących motywacjach poznawczych są nastawieni przede wszystkim na gromadzenie informacji, którymi mogliby sami dysponować i dzięki nim sterować otoczeniem. W związku z tym starają się oni jak najwięcej dowiedzieć od innych, a natomiast sami innych informują bardzo skąpo. Informacje, którymi dysponują, starają się jak najlepiej zabezpieczyć, tak aby w miarę możności tylko oni mogli nimi dysponować. Mogą oni być dobrymi szefami i organizatorami wywiadu. W starożytności ten typ ludzi reprezentowali np. kapłani egipscy, którzy gromadzili bardzo obszerną wiedzę, ale jej ni udostępniali społeczeństwu, wykorzystując ją w celu sterowania społeczeństwem. Reprezentanci tego typu współcześnie występują stosunkowo często wśród naukowców - są to ludzie utalentowani, ale nie znoszący innych ludzi utalentowanych w swym otoczeniu, swe talenty naukowe wykorzystują do robienia kariery, przy czym nie tylko nie wtajemniczają innych w swoje metody badawcze i nie chcą wychowywać następców, którzy mogliby ich zastąpić, ale w dodatku starają się usuwać ze swego otoczenia innych ludzi utalentowanych, gdyż boją się z ich strony konkurencji.

2. Statycy o dominujących motywacjach poznawczych starają się sami dużo dowiedzieć, ale nie skrywają swych wiadomości przed innymi, lecz chętnie i ściśle ich informują. Podstawową zasadą ich postępowania jest dążenie do poznania prawdy i prawdomówność. Są oni dobrymi i uczciwymi pracownikami naukowymi. Nie są żądni kariery.

3. Egzodynamicy o dominujących motywacjach poznawczych starają się dużo dowiedzieć, ale jeszcze większą przyjemność sprawia im informowanie innych, często mówią oni więcej niż naprawdę wiedzą; informacje, którymi dysponują są często powierzchowne i pobieżne, za to wykazują dużą pewność siebie przy informowaniu innych. Mają też skłonność do koloryzowania ... Są artystami w różnych dziedzinach sztuki, mogą być dziennikarzami ...

4. Endodynamicy o dominujących motywacjach witalnych starają się zgromadzić jak najwięcej środków, które umożliwiają ochronę ich zdrowia i życia oraz mogą im zapewnić bezpieczeństwo. Starają się w związku z tym zająć w społeczeństwie taką pozycję, która zapewnia maksimum bezpieczeństwa i komfortu. Stanowiska kierownicze starają się obsadzać ludźmi dyspozycyjnymi wobec siebie (często członkami swojej rodziny lub osobistymi przyjaciółmi), niewiele zwracają uwagi na ich kwalifikacje. O bezpieczeństwo i zdrowie innych z reguły nie wykazują większej troski. Ten typ ludzi reprezentują z jednej strony brutalni i tchórzliwi dyrektorzy, którzy zdobyli władzę nie licząc się z nikim i niczym, a zdobywszy starają się ją utrzymać za wszelką cenę ...; a z drugiej ten sam typ reprezentują skąpi hipochondrycy ...

5. Statycy o dominujących motywacjach witalnych starają się przede wszystkim zapewnić środki utrzymania, ochronę zdrowia oraz bezpieczeństwo osobiste sobie i swoim najbliższym, a dążenie to stanowi ich główny, a właściwie jedyny cel życia, a innymi sprawami niewiele się interesują. Są to ludzie nie posiadający szerszych zainteresowań ani ambicji. Dają się łatwo sterować, mogą być dobrymi pracownikami, jeżeli za swoją pracę otrzymają zapłatę ... W pracy nie wykazują oni inicjatywy. Gdy poczują, że ich byt materialny lub bezpieczeństwo osobiste jest poważnie zagrożone, są skłonni do buntu, który uważają za formę samoobrony.

6. Egzodynamicy o dominujących motywacjach witalnych są to ludzie starający się jak najwięcej używać życia, przy czym interesują ich głównie doraźne przyjemności, o charakterze biofizycznym. Ten typ ludzi reprezentują np. pijacy, ludzie, których główne zainteresowania skupiają się wokół dobrego jedzenia, albo też poszukujący coraz to nowych silnych wrażeń seksualnych.

7. Endodynamicy o dominujących motywacjach ekonomicznych starają się gromadzić w swej dyspozycji jak najwięcej środków ekonomicznych, które stanowią dla nich cel zasadniczy. Dążąc do maksymalizacji zysków nie chcą się liczyć z żadnymi zasadami, które są dla nich niewygodne. Ten typ reprezentują wszelkiego rodzaju ludzie interesu, kapitaliści, których głównym celem życiowym jest osiąganie maksymalnego zysku i zwiększanie swego stanu posiadania.

8. Statycy o dominujących motywacjach ekonomicznych starają się przede wszystkim zapewnić sobie i swoim najbliższym odpowiedni dochód, ale nie musi to być dochód maksymalny z możliwych w danej sytuacji; uważają oni, że innym również należą się odpowiednie dochody. Wyznają zasadę, że zarówno płaca pracownika, jak zysk przedsiębiorcy czy dochód handlowy, powinny być utrzymane w godziwych, określonych stałymi zasadami granicach. Sprawy nie związane z tymi procesami gospodarczymi, które ich bezpośrednio dotyczą, mało ich interesują, całe ich życie wypełniają zabiegi o zapewnienie sobie godziwych dochodów. Ten typ reprezentują np. bardzo szerokie kręgi ludzi, na których opiera się ustrój kapitalistyczny w krajach Europy Zachodniej, Ameryki oraz Australii.

9. Egzodynamicy o dominujących motywacjach ekonomicznych starają się za wszelką cenę robić szybkie efektowne interesy, chcieliby oni od razu zrobić wielki majątek, są skłonni do ryzykownych operacji ekonomicznych. Ten typ reprezentują różni awanturnicy gospodarczy, którzy najczęściej trwonią majątek swój i cudzy; czasem udaje im się ... Mogą też robić różne nielegalne interesy, przy czym są nieostrożni i w związku z tym często wpadają ...

10. Endodynamicy o dominujących motywacjach ideologicznych starają się przede wszystkim gromadzić wszelkiego rodzaju środki i zdobywać pozycję, dzięki której mogliby skutecznie zapewniać, a w razie potrzeby wymuszać, realizację celów ideologicznych, do których dążą ... Dążąc do realizacji swych dalekosiężnych celów ideologicznych są skłonni naruszać normy społeczne (etyczne, prawne, ekonomiczne, a nawet witalne), przy czym łatwiej wybaczają naruszenie norm sobie i zwolennikom swej ideologii, niż innym ludziom. Ten typ prezentują niektórzy przywódcy różnych organizacji religijnych, a także ruchów społeczno-politycznych. Bardzo często dążą oni do zdobycia władzy, ale władza nie jest dla nich środkiem zabezpieczenia osobistego ani też środkiem osiągania dużych dochodów osobistych, lecz służy im do realizacji odpowiednich celów ideowych. Gdy uda się im zdobyć władzę, starają się ją za wszelką cenę utrzymać, przy czym naprawdę interesuje ich tylko władza nie kontrolowana przez innych. W stosunku do przedstawicieli innych ideologii (zwłaszcza konkurencyjnych ...) są nietolerancyjni, nie znoszą też osobistych konkurentów wyznających nawet taką samą jak oni ideologię, starając się ich za wszelką cenę usunąć.

11. Statycy o dominujących motywacjach ideologicznych dążą głównie do tego, aby zarówno oni sami, jak ich otoczenie uznawało określoną ideologię i dążyło do realizacji wytyczonych przez nią celów. Wyznawanej przez siebie ideologii skłonni są przypisywać cechy trwałości, a normy ideologiczne traktują jako bezwzględnie nadrzędne w stosunku do wszystkich innych rodzajów norm społecznych. W imię posłuszeństwa ideologii mogą się decydować na naruszanie innych norm. Są skłonni do posłuszeństwa wobec kierownictwa, ale pod warunkiem, że dąży ono do realizacji celów wytyczonych przez wyznawaną przez nich ideologię. Nikomu nie chcą wybaczyć zdrady ideologii, natomiast ludziom działającym na rzecz realizacji celów wytyczonych przez uznawaną przez nich ideologię są skłonni wybaczać naruszanie wszelkich innych norm społecznych - w tym nawet popełnianie zbrodni ... Ten typ reprezentują szerokie rzesze członków różnych organizacji religijnych, jak również organizacji społecznych i społeczno-politycznych o charakterze ideowym, którzy wykazują skłonności do doktrynerstwa. W swych działaniach potrafią być wytrwali.

12. Egzodynamicy o dominujących motywacjach ideologicznych skłonni są do efektownych krótkotrwałych działań w imię realizacji postulatów wyznawanej przez siebie ideologii. Dla swej idei są oni skłonni do wielkich poświęceń, z tym jednak, że nie mogą one trwać zbyt długo. Mniej ich interesują realne długofalowe skutki działań, które podejmują. Nuży ich też długotrwała, mało efektowna praca zmierzająca do realizacji postulatów uznawanej przez nich ideologii. Mogą oni być łatwo wykorzystywani przez endodynamików do różnych efektownych i niebezpiecznych działań, bowiem dla zainspirowania ich do takiego działania wystarczy podać im tylko uzasadnienie ideowe. Ten typ reprezentują różni bohaterowie, którzy w imię poświęcenia dla idei skłonni są ryzykować nawet własne zdrowie i życie - np. na wojnie - ale długotrwała, mało efektowna praca, nawet dla tejże samej idei, nuży ich i męczy. Ten typ ludzi spotykany jest dość często w Polsce, w naszej historii można wskazać wielu tego rodzaju bohaterów na różnych szczeblach drabiny społecznej. Można ich też wielu znaleźć wśród bohaterskich rewolucjonistów, którzy po zwycięstwie rewolucji przysparzali wiele kłopotu władzom, nie mogąc się dostosować do życia ustabilizowanego.

13. Endodynamicy o dominujących motywacjach etycznych starają się przede wszystkim o to, aby stwarzać warunki zabezpieczające poszanowanie uznawanych przez siebie norm etycznych, przez jak najszersze kręgi społeczeństwa. Sami siebie potrafią jednak rozgrzeszać z naruszania tych norm, usprawiedliwiając to wyjątkowymi sytuacjami albo specjalnymi dyspensami. Starają się o to, aby całe społeczeństwo poddawane było maksymalnie skutecznemu programowaniu etycznemu (wychowaniu), a całe życie społeczeństwa było tak zorganizowane, aby w ogóle nie dopuszczać do sytuacji, w której ludzie mieliby okazję do naruszania norm etycznych (profilaktyka). Zabezpieczenie poszanowania norm etycznych przez społeczeństwo jest dla nich sprawą nadrzędną, dla której są skłonni naruszać inne normy społeczne, a nawet powodować duże straty materialne i narażać życie ludzkie, jeżeli zachodzi taka konieczność. Często dążą do władzy, przy czym wpływ na sterowanie pośrednie postępowaniem ludzi przez programowanie etyczne ma dla nich większe znaczenie niż wpływ na sterowanie bezpośrednie (wydawanie rozkazów, poleceń itp.). Gdy dochodzą do władzy, wówczas za pomocą drobiazgowo sformułowanych norm etycznych starają się regulować niemal wszystkie przejawy życia społecznego.
...
14. Statycy o dominujących motywacjach etycznych pragną i dążą do tego, aby zarówno oni sami, jak i ich otoczenie postępowali zgodnie z nakazami uznawanych przez nich norm etycznych, którym przypisują cechy trwałości. Wszelkie naruszenie tych norm wywołuje u nich ostry sprzeciw, nawet sobie samym nie są skłonni pozwalać na takie wykroczenia. Jeżeli zdarzy się im naruszyć normę etyczną, którą uznają, skłonni są odbyć odpowiednią pokutę. Normy etyczne uważają za nadrzędne w stosunku do wszystkich innych rodzajów norm społecznych, nie wyłączając prawnych i witalnych.
...
15. Egzodynamicy o dominujących motywacjach etycznych są skłonni do efektownych krótkotrwałych działań w imię zasad etycznych, które uznają. Zdolni są do ponoszenia wielkich cierpień w imię obrony swej etyki, często potrafią nawet oddać za nią swe życie. Natomiast długotrwałe, żmudne i mało efektowne działania nużą ich, nawet wówczas gdy mają być prowadzone w imię uznawanych przez nich zasad etycznych. Nie lubią też długo słuchać tego rodzaju kierownictwa, które nakazuje wykonywać szarą żmudną pracę.
...
16. Endodynamicy o dominujących motywacjach prawnych starają się gromadzić siły i stwarzać warunki zabezpieczające poszanowanie prawa; starania te stanowią ich zasadnicze dążenie życiowe. Często dążą do zdobycia władzy politycznej i jeżeli im się to uda, wówczas starają się nie tylko o to, aby prawo możliwie dokładnie regulowało całość życia społecznego, a wszelkie łamanie norm prawnych było ścigane i karane, ale również o to, by w ogóle nie dopuścić do sytuacji, w których prawo mogłoby zostać złamane (profilaktyka). W stosunku do siebie samych potrafią być bardziej tolerancyjni pod tym względem, tłumacząc to wyższą koniecznością. W imię praworządności skłonni są do naruszania innych niż prawne norm społecznych (w tym nawet witalnych i ekonomicznych). Ten typ reprezentują np. tego rodzaju politycy, którzy wyrośli z aparatu biurokratycznego.

17. Statycy o dominujących motywacjach prawnych chcą, aby zarówno oni sami jak ich otoczenie postępowało zgodnie z nakazami norm prawnych. Roszczeniowa postawa oparta na prawie stanowi dominantę ich życia. Słuchają kierownictwa, ale pod warunkiem, że postępuje ono praworządnie. Prawu są skłonni przypisywać cechy trwałości, a przepisy prawne traktują jako normy nadrzędne w stosunku do innego rodzajów norm społecznych ... Ten typ reprezentują klasyczni urzędnicy ...

18. Egzodynamicy o dominujących motywacjach prawnych są to ludzie, którzy dla obrony prawa są skłonni zaryzykować nawet własne zdrowie i życie, ale tylko wówczas, gdy działania tego rodzaju są efektowne i niedługie. Wszelkie długie działania zmierzające do umocnienia praworządności na co dzień nużą ich. W imię posłuszeństwa wobec legalnej władzy i obrony prawa potrafią oddać nawet życie, ale długotrwałe wykonywanie żmudnej i mało efektownej pracy nakazanej przez tę samą władzę i przez to samo prawo sprawia im tak wielką trudność, że w związku z tym nieraz nawet popadają w kolizję z prawem."

No to będzie z grubsza tyle:) Dobry szef to szef który to wie:)

Temat: Freelancer przez krótki okres, freelancer czasami

procesy korelacji:

"1) mała inteligencja, mała pojętność, mały talent – ograniczoność intelektualna;
2) duża inteligencja, mała pojętność, mały talent – ogólna inteligencja;
3) mała inteligencja, duża pojętność, mały talent – dobra pamięć;
4) mała inteligencja, mała pojętność, duży talent – pomysłowość;
5) duża inteligencja, duża pojętność, mały talent – erudycja;
6) mała inteligencja, duża pojętność, duży talent – intuicyjna celność;
7) duża inteligencja, mała pojętność, duży talent – stopniowy perfekcjonizm;
8) duża inteligencja, duża pojętność, duży talent – wszechstronność intelektualna.

Osobnicy posiadający pierwszy rodzaj intelektu – tzn. ograniczeni intelektualnie, nadają się tylko do wykonywania prostych czynności, nie wymagających żadnego wysiłku intelektualnego.

Osobnicy posiadający jedną z właściwości intelektualnych w dużym stopniu, są przydatni do pracy wykonawczej:
- pracownicy ogólnie inteligentni nadają się do prac, które wymagają od nich dawania sobie rady w okolicznościach odbiegających od sytuacji przewidzianych w instrukcji, którą otrzymali;
- pracownicy o dobrej pamięci będą dobrze zapamiętywać skomplikowane instrukcje i ściśle je wykonywać;
- pracownicy pomysłowi będą się nadawali do prac wymagających talentu określonego rodzaju, będą oni potrafili zręcznie wykonać nawet ogólnie podane instrukcje dotyczące działań mieszczących się w zakresie ich talentu.

Można się spodziewać, że osobnicy o rodzaju intelektu 2) i 3) – tzn. ogólnej inteligencji i o dobrej pamięci, wskutek braku talentu będą wybierać zawód pod wpływem różnych okoliczności przypadkowych – takich jak np. bliskość szkoły określonego typu, naśladowanie kolegów itp., bowiem rodzaj zawodu będzie dla nich sprawą obojętną. W sposób nieprzypadkowy wybierać będą zawód osobnicy o rodzaju inteligencji 4) – tzn. pomysłowi w określonej dziedzinie, gdyż dla nich sprawą istotną jest, aby zawód był zgodny z typem ich talentu.

Osobnicy posiadający w dużym stopniu dwie z wymienionych wyżej właściwości intelektualnych, nadają się do pracy samodzielnej (kierowniczej, koncepcyjnej, twórczej):
- erudyci są wprawdzie nietwórczy, ale mają rozległą i głęboką wiedzę, nadają się na stanowiska kierownicze w sytuacjach ustabilizowanych, mogą też być dydaktykami, autorami znakomitych podręczników;
- ludzie przejawiający celność intuicyjną odznaczają się nieoczekiwanymi twórczymi inicjatywami, jednak z reguły niedopracowanymi w szczegółach; nadają się w związku z tym do prac koncepcyjnych, w których chodzi o pewne ogólne pomysły, które w szczegółach będą rozpracowywali inni; np. w nauce będą to badacze stosunkowo łatwo dochodzący do różnych oryginalnych i odkrywczych koncepcji, które wymagają jednak rozwijania i dopracowywania przez kontynuatorów;
- Ludzie wykazujący stopniowy perfekcjonizm wymyślają rzeczy oryginalne i odkrywcze, dopracowując je sami, ale po wielokrotnym doskonaleniu; nadają się w związku z tym do prac badawczych i koncepcyjnych, przy których chodzi nie o szybkość stworzenia nowej koncepcji, ale o jej oryginalność i dobre dopracowanie; mogą być np. badaczami, którzy wymyślają rzeczy oryginalne i potem stopniowo weryfikują swe koncepcje i doskonalą je, dochodząc w końcu do wspaniałych wyników.

Można się spodziewać, że osobnicy posiadający rodzaj intelektu 5) odznaczający się erudycją, wskutek małego talentu będą mieć trudności z celowym wyborem zawodu, gdyż dzięki posiadaniu dużej inteligencji i dużej pojętności mogliby w każdym zawodzie, którego istotą jest przetwarzanie informacji, osiągnąć sukcesy (chociaż będą to sukcesy nietwórcze). W dodatku szkoła nie pomoże im w wyborze zawodu, gdyż w szkole w każdym przedmiocie mogą osiągać dobre wyniki. Natomiast osobnicy posiadający rodzaje inteligencji 6) i 7) nie powinni mieć trudności z wyborem zawodu, gdyż posiadają duży talent, a więc wybrana przez nich praca powinna być odpowiednia do posiadanego talentu.

Osobnicy posiadający ostatni rodzaj intelektu – oznaczony numerem 8) – tzn. odznaczający się wszechstronnością intelektualną, zdarzają się stosunkowo rzadko, mogą doskonale wykonywać wszelkie, nawet najbardziej skomplikowane prace, których istotą jest tworzenie i przetwarzanie informacji różnego rodzaju: mogą oni być przywódcami w różnych dziedzinach życia, niejednokrotnie ich nazwiska przechodzą do historii.

Biorąc pod uwagę wymienione wyżej właściwości intelektualne, można wyróżnić sześć przypadków, w których sytuacja człowieka nie jest zgodna z jego intelektem:
a) gdy człowiekowi o dużej inteligencji uniemożliwia się lub utrudnia przetwarzanie wielu informacji z wielu dziedzin (intelektualista nie znosi żadnych „tabu” ani ograniczeń wymiany informacji);
b) gdy człowieka o małej inteligencji zmusza się do przetwarzania wielu informacji z wielu dziedzin (człowieka mało inteligentnego męczą coraz nowe sytuacje, np. nie może sobie dać rady w szkole z nowym materiałem z wielu przedmiotów);
c) gdy człowiekowi o dużej pojętności uniemożliwia się lub utrudnia szybkie przetwarzanie informacji (pojętny człowiek nudzi się wysłuchując powolnego lub ciągłego powtarzania ciągle tych samych rzeczy);
d) gdy człowieka o małej pojętności zmusza się do szybkiego przetwarzania informacji (np. mało pojętny uczeń nie może nadążyć za szybkim tokiem nauczania);
e) gdy człowiekowi o dużym talencie uniemożliwia się lub utrudnia przetwarzanie informacji z zakresu jego talentu (cierpi wynalazca, któremu nie pozwala się pracować nad jego wynalazkiem, artysta, który nie może uprawiać swej sztuki, albo naukowiec, który nie może zajmować się swoją dziedziną nauki);
f.) gdy człowieka nieutalentowanego zmusza się do przetwarzania informacji w specjalnym zakresie (np. męczy się niemuzykalny, którego zmuszają do nauki muzyki, człowiek bez zdolności przywódczych i organizacyjnych, któremu każą kierować dużą organizacją lub instytucją itp.).

Rozpoznanie właściwości intelektualnych poszczególnych ludzi, grup społecznych i całych społeczeństw ma istotne znaczenie dla procesów sterowania społecznego. Chodzi przy tym głównie o to, aby stwarzać ludziom sytuacje maksymalnie odpowiadające ich intelektowi, a unikać sytuacji niezgodnych z ich właściwościami intelektualnymi.

Sterowanie informacyjne ludzi powinno być takie, aby przekazywać im informacje doniosłe, typowe i aktualne, a ponadto chodzi o to, aby ludzie przetwarzali informacje w ilości odpowiedniej do ich inteligencji, z szybkością odpowiednią do pojętności i w rodzaju dostosowanym do ich talentu; wreszcie zakres informacji przetwarzanych przez ludzi powinien być dostosowany do rodzaju ich pracy zawodowej, a ta z kolei – do rodzaju ich intelektu.

Praktyka procesów sterowania społecznego odbiega często od tych wymogów. Np biurokraci dążą do stosowania jednolitych metod sterowania dostosowanych do „przeciętnego obywatela”...

Pamiętać też trzeba, że właściwości intelektualne różnych grup ludzi, grup społecznych, a nawet całych społeczeństw, mogą się istotnie różnić, a przy tym mogą się zmieniać w czasie..."

Temat: Freelancer przez krótki okres, freelancer czasami

Jakub Szlenk:

Dwa miesiące to za mało, aby się czymś pochwalić w CV, których w praktyce rzadko ktos czyta. Racjonalne jest wspomnienie o zajęciu freelace lecz ewentualnie w kategorii Hobby w CV. W innym wypadku może skutecznie zniechęcić.

Tak, widzę to. Dłuższy okres napisałbym o takim zatrudnieniu. Krótszy, od razu widać, że wciśnięte "na siłę." Chyba już lepiej powiedzieć na rozmowie, że robiło się zlecone w tych lukach czasu.

Osobiście uważam, że dobra firma to taka w której szef osobiście dobiera kandydatów na rozmowę i rzetelnie ocenia ich możliwości na podstawie praktycznych testów niż świstka CV. Oczywiście piszę tu o małych i średnich firmach.

Też tak uważam. Większe firmy, jak słyszałem, używają często szablonów...

Temat: Freelancer przez krótki okres, freelancer czasami

Nie zauważyłem, żeby na prace wykonane samodzielnie pracodawca patrzył niekorzystnie. Takie mamy czasy, każda umowa się liczy. A umowa zlecenie, umowa o dzieło, działalność wykonywana osobiście to też zajęcie, oznaka przedsiębiorczości. Lepiej mieć takie prace w CV niż dziury. Moje CV w dużej mierze składało się właśnie z tego rodzaju prac. Wpisywałem wtedy przedmiot zlecenia, zakres zadań i dopisywałem "działalność wykonywana osobiście" albo freelancing.

Gorzej jest jeśli w takim CV wykonywało się zadania określonego typu a chce się podjąć pracę w innym zawodzie. Pisałem o tym tutaj: http://warstwy.com/2011/04/05/cv-jest-czasem-kula-u-nogi/

Freelancingu na dłuższą metę nie polecam.

Temat: Freelancer przez krótki okres, freelancer czasami

Te przykładowe realizacje na stronie wyglądają żałośnie szablonowo.

Temat: Freelancer przez krótki okres, freelancer czasami

Szablony szablonami. Jest jasne że CV musi być napisane zgodnie z pewnymi standardami i zasadami więc tu bym się nie czepiał. Najbardziej jednak rozwala mnie pisanie, że jeśli rekruter otrzymuje kilkaset CV, to konkretny kandydat nie przejdzie bo jego CV jest nieodpowiednie. Mam rozumieć że z 300 CV wystarczy tylko się wyróżnić? No to fajnie (ale wiele w tym prawdy). Jest tylko jeden problem. To profesjonalne CV jest proponowane każdemu z tych 300 potencjalnych aplikantów a w standardowym wieloetapowym procesie rekrutacji każdy etap przechodzi pewien odsetek a pracę dostanie tylko jedna (lub kilka).

Na tym właśnie polega patent na zarabianiu na szkoleniach i tego typu doradztwie. Każdy otrzyma profesjonalną pomoc ale szanse na dostanie pracy ma znikomy odsetek jeśli konkurencja jest faktycznie tak duża. I nawet te 300 osób z profesjonalnym CV przejdzie i tak naturalny odsiew spowodowany zróżnicowaniem w ich kwalifikacjach. Gdyby zysk tych firm był uzależniony od tego czy kandydat faktycznie dostanie pracę (coś jak success free w przypadku firm HR), jest jasne że żadna z firm doradczych nie miałaby szans się utrzymać.

Oczywiście nikomu nie zabraniam korzystania z takich usług ale moim zdaniem napisanie CV nie powinno być chyba takie trudne, szczególnie dla całej masy ludzi ze stopniem magistra. Nie mam nic przeciwko szablonom. Format nie jest moim zdaniem tak istotny jak treść.

Temat: Freelancer przez krótki okres, freelancer czasami

Pełna zgoda, ale ja akurat na formę zwracam uwagę, jest istotna w mojej branży. I jeśli firma, która rzekomo zajmuje się profesjonalnym przygotowywaniem CV pokazuje mi wzory w nie dających się powiększyć miniaturkach i każda wygląda szablonowo... to dla mnie raczej początkujące biuro doradców zawodowych niż profesjonaliści od wszelakich CV dla różnych branż.

Temat: Freelancer przez krótki okres, freelancer czasami

Polecam poczytać - https://digitalx.pl/koszty-zatrudnienia-freelancera-i-p...
Dla firmy freelancer jest dobrym rozwiązaniem w przypadku wybranych działań. Opłaca się, bo trzeba zapłacić tylko za wykonaną usługę, a nie za urlop, chorobowe itd. Na niektóre stanowiska firmy chcą etatowca, ale wiele prac zlecają na zewnątrz. Jedna i druga opcja ma swoje plusy i minusy.