пропозиції роботи
Juliusz B. INSTYTUT BIZNESU
Temat: ZWOLNIENIA - drugie dno
Frustracja, żal i poczucie krzywdy to nastroje towarzyszące nie tylko zwolnionym pracownikom, ale też tym, którzy zostali na swoich stanowiskach. Pracownicy, którzy uniknęli zwolnienia z pracy stają się niechętni wszelkiemu ryzyku oraz zamknięcie w sobie. Są bardzo niespokojni o swoją przyszłość, dlatego wolą się nie wychylać. Ponadto stresujące dla nich jest obarczanie tą sama ilością pracy przy mniejszej liczbie pracowników. 4-6 miesięcy po zwolnieniach stres się wzmaga, powodując wzrost absencji i większą płynność kadr.Badania wykazują, że redukcja zatrudnienia może wywoływać exodus siły roboczej, powodujący czasem straty, które przekraczają oszczędności uzyskane w wyniku zwolnień.
Jak wynika z ustaleń naukowców z Madison Business Scholl, duże fale redukcji powodują z reguły większą ucieczkę personelu. W firmach, które zwolniły 0,5% pracowników, średnia roczna rotacja kadr wyniosła 13% i była 2,6% wyższa niż średnia płynność kadr w firmach, które nie zredukowały personelu. Ustalenia te powinny przekonać firmy, że zwolnienia pracowników skutkować mogą utratą jeszcze większej liczby pracowników i to tych, na których im zależy.
Jak złagodzić negatywne skutki zwolnień u pracowników, którzy pozostali w firmie? Jednym ze sposobów jest aktywna komunikacja, zapewnianie pełnej informacji o bieżących sprawach firmy, w tym za pomocą nieformalnych spotkań z przedstawicielami najwyższego kierownictwa.
Ponadto warto przyjąć postawę „wspomagającą” zamiast tradycyjnego zarządzania opartego na „dowodzeniu i kontroli”. Pracownicy powinni mieć możliwość „wentylowania” stresów i napięć. Najlepszym sposobem na pozbycie się negatywnych emocji pozwolnieniowych jest sprzyjanie rozładowaniu emocjonalnemu.
Menedżerom przyda się trening w uważnym słuchaniu, w empatii i szczerej rozmowie pozwalającej ujawnić się odczuciom i emocjom. Warto poświęcić więcej uwagi problemom rodzinnym, bowiem trauma po zwolnieniach dotyka również najbliższych.
Dolegliwości związane z syndromem przetrwanych zwolnień nie poddają się łatwo terapii. Osoby nimi dotknięte potrzebują przekonania, że istnieją konkretne powody, dla których w firmie warto pozostać. Nie można tego bagatelizować, ponieważ od tego przekonania zależeć może kondycja przedsiębiorstwa i jego personelu.
źródło: Personel i Zarządzanie, Choroba pozwolnieniowa, s. 111, 2009.02Juliusz B. edytował(a) ten post dnia 14.02.09 o godzinie 09:22
