Temat: Szefowie i liderzy nie sięgają po kreatywność

Szefowie i liderzy nie sięgają po kreatywność, bo za dużo by ryzykowali, są nazbyt ekstrawertyczni i wewnętrznie niepewni siebie. Donosi o tym najnowszy magazyn Forbes.

Szefowie bardziej niż inni ludzie, którzy pracują niezależnie lub zajmują mniej eksponowane stanowiska, są narażeni na krytykę, brak akceptacji, porażkę i stratę prestiżu. Są bardziej niepewni, bo więcej mogą stracić. Badania wskazują, że właśnie niepewność skłania nas do tego, by sięgać ciągle do starych pomysłów. Przy takim sposobie odczuwania (lęk) i myślenia (utrzymać to, co pewne) twórcze pomysły wcale nie przychodzą do głowy. To nie są dla mózgu warunki na poszukiwanie i generowanie twórczości. Przywódcy są nastawieni bardziej sztywno na założone cele i utrzymanie status quo, bo to daje im pewność. To wolnomyśliciele, ludzie nie należący do struktur czy głoszący konkretne idee, starając się sięgać po to, co nietradycyjne, są najbardziej kreatywni.

Kolejnym powodem tego, że liderzy nie są zbyt kreatywni jest to, że najbardziej twórcze jednostki to introwertycy. Badania sugerują, że innowacja wymaga samotności i poczucia komfortu z powody tego, że się jest ze swoimi myślami samemu. Na stanowiskach kierowniczych jest znacznie mniej introwertyków niż ekstrawertyków. Takie miejsce nie pozwala tym pierwszym tworzyć, gdyż zarządzanie ludźmi zwykle ich męczy. Ekstrawertycy zaś nie potrafią poświęcić zbyt dużo koncentracji na to, żeby innowacja została wymyślona. Często też zdarza się, że eksponowane stanowisko jest im potrzebne po to, by ukryć zaniżone poczucie własnej wartości. A bez tego o kreatywności nie ma co marzyć.

źródło: "Forbes".

Temat: Szefowie i liderzy nie sięgają po kreatywność

To cały tekst? W którym numerze został opublikowany? Zgadzam się z tym, chętnie przeczytałbym więcej - jeśli to tylko fragment większej całości :)
A ciekawe zwłaszcza w kontekście mojej książki o personal brandingu, która ukaże się jeszcze w tym roku.

Temat: Szefowie i liderzy nie sięgają po kreatywność

Zasadniczo tzw. menadżerowi w większości firm w Polsce to tzw. poganiacze bydła. Dostają kasę za to, aby strzelać z bata, a nie prowadzić, wspierać, uczyć pracownika. Nie mają zasadniczo predyspozycji do sprawowania swoich funkcji w krajach wysokorozwiniętych gdzie pracownika traktuje się podmiotowo, a nie przedmiotowo. W najbliższej przyszłości nie zanosi się na to, aby standardy w polskich firmach poszły w górę. Patrząc na rynek, wydaje się, że idziemy po równi pochyłej w dół.