Temat: Rosja przeciwko zmianie reżymu w Teheranie - Pogonowski

Rosja przeciwko zmianie reżymu w Teheranie


Rosyjscy eksperci uważają, że sytuacja USA w Iraku pogarsza się, ale mimo tego amerykańska marynarka wojenna stoi gotowa do ataku na Iran w Zatoce Perskiej. Celem Waszyngtonu nadal jest zmiana reżymu w Teheranie i opinia w USA jest stale mobilizowana przeciwko Iranowi. Demokraci, pod wpływem lobby Izraela, oficjalnie nie zabraniają Bushowi żeby przystąpił do otwarcia trzeciego frontu tym razem przeciwko Iranowi, po otwarciu frontu w Afganistanie i w Iraku.

Agencja Energji Atomowej przy ONZ robi postępy w programie inspekcji w Iranie, ale najbliższe dwa do trzech miesięy, są okresem krytycznym. Mimo tego Putin zdecydował się na wizytę oficjalną w Teheranie, 16go paździenika, 2007, żeby wziąć udział w spotkaniu u szczytu państw regionu Morza Kaspijskiego, oraz prowadzić dwustronne pertraktacje z przywódcami irańskimi.

Rosja nie zmienia swego stanowiska przeciwko uzbrojeniu Iranu w broń nuklearną, ale nadal stoji na gruncie przestrzegania prawa międzynarodowego w tej sprawie i odrzuca jednostronne decyzje Waszyngtonu. Moskwa popiera działania ONZ i Rady Bezpieczeństwa, oraz przypomina fatalne skutki pomijania przez USA ONZtu w sprawie Iraku i domaga się dalszego „prowadzenia pertraktacji z Iranem.”

Moskwa upiera się, żeby utrzymać stały udział Niemiec w Radzie Bezpieczeństwa, na dodatek do pięciu permanentnych członków: Chin, Francji, Rosji, W.Brytanii i USA. Rosja domaga się, żeby polegać na raportach inspektorów Agenacji Energji Atomowej przy ONZ, podczas gdy kolejne raporty jak dotąd stwierdzją, że Iran stosuje się do decyzji ONZ.

Rosja odrzuciła inicjatywę Waszyngtonu, żeby zaostrzyć sankcje przeciwko Iranowi i otwarcie krytykuje inicjatywę USA i UE stosowania dalszych sankcji przeciwko Iranowi. Moskwa uważa, że z Iranem należy zawrzeć układ podobny jak z Koreą Północną i powołuje się na inspektorów ONZ, pod dyrektorem Agencji Energji Atomowej Mohamed’em ElBaradei’em. Rosja czyni to mimo coraz ostrzejszej krytyki USA, a zwłaszcza sekretarza stanu Condoleezzy Rice.

Tymczasem, francuska firma Total ma dostać udział w eksploatacji irakijskich pól ropy naftowej u boku amerykańskiej firmy Chevron, w zamian za poparcie polityczne Francji dla USA na Bliskim Wschodzie, według San Francisco Chronicle. Rosja natomiast upiera się, żeby dać czas do końca roku na to, żeby ElBaradei wyjaśnił sprawę programu nuklearnego Iranu, według procedury ONZ i nie doprowadzać do niepotrzebnego kryzysu z Iranem.

Stanowisko Moskwy koliduje z Waszyngtonem i październikowa wizyta prezydenta Wladimira Putina w Teheranie jest nie na rękę neokonserwatywnemu rządowi Bush’a. Wizyta Putina przeszkadza w programie pertraktacji USA-Rosja na takie tematy jak Gruzja, Republiki Bałtyckie, Tarcza, Ukraina, Kosowo, etc.

Rosja zacieśnia stosunki z Teheranem i negocjuje z ministrem spraw zagranicznych Iranu, Manoucherhr’em Mottaki, w sprawie ukończenia budowy elekrowni nuklearnej w Buszehr, oraz ustaliła datę spotkania w Moskwie irańsko-rosyjskiej komisji ekonomicznej.

Rosyjski szef energii nuklearnej, Sergej Kirijenko, będzie towarzyszył Putinowi na wizycie w Teheranie. Kirijenko omawiał ukończenie elekrowni w Buszehr z wiceprezydentem Iranu, Gholam’em Reza Aghazadeh. Rosja zawarła ugodę, żeby do tej elektrowni paliwo nuklearne było dostarczane tylko przez Rosję, a nie przygotowywane w Iranie.

W ten sposób Rosja twierdzi, że objekcje USA przeciwko ukończeniu budowy elektrowni Buszehr są bezpodstawne. Jest to sukces polityki prezydenta Iranu Ahmadinedżad’a i jego zabiegów w Szanghai Cooperation Organization (SCO) i w byłych republikach sowieckich w Azji centarlnej.

Obecność Putina podniesie prestiż spotkania państw regjonu Morza Kaspijskiego, a Iran będzie popierał stanowisko Rosji na tym spotkaniu w sprawie Azji centralnej i Afganistanu. Rosja pozostanie głównym dostawcą broni do Iranu, podczas gdy naftowe firmy rosjskie nie mają dostępu do zasobów Iraku.

Rosja potępia plany zmiany reżymu w Teheranie pod jakimkolwiek pretekstem, żeby nie dopuścić do kontroli USA nad paliwem Iranu. Moskwa organizuje zjazd państw-producentów gazu ziemnego wcześnie w 2008 roku i promuje SCO jako „klub energetyczny” z udziałem Iranu i Turkmenistanu.

Natomiast prezydent Turkmenistanu Kurbanguly Berdymukhamedow jest zaproszony przez prezydenta Bush’a do Waszyngtonu. Wśród protestów w USA przeciwko wojnie w Iraku, wizyta Putina w Teheranie jest manifestacją poparcia Rosji dla Iranu.

http://www.pogonowski.com/display_pl.php?textid=664