Temat: 5.8. Paradoksalna teoria zmiany Arnold’a Beisser’a

5.8. Paradoksalna teoria zmiany Arnold’a Beisser’a*


Według paradoksalnej teoria zmiany Arnold’a Beisser’a zmiana o wiele szybciej następuje, kiedy człowiek zaakceptuje to co jest i zapyta się „Co dalej?”, niż gdy usilnie zabiega o zmianę.

Jeśli jestem alkoholikiem, to będę mógł to zmienić. Dopóki uważam, że nim nie jestem, to nie mam co zmieniać.

Kiedy chcę przestać pić i usilnie o to zabiegam, to przestaję pić, ale z reguły na trochę. Dlaczego? Bo moim celem jest przestać pić.
Przestaję, ale wracam do picia, bo ciągle jestem alkoholikiem, ale się do tego nie przyznaję, nie akceptuję tego. Nie zmieniam więc tego.

Taka forma zmiany jest charakterystyczna nie tylko dla Gestaltu, ale również podejścia skoncentrowanego na kliencie Carla Rogersa.

Zmiana ta jest bardzo podobna do Cyklu zmiany, który opisałem w poście 1.1. a, b i c.

Dla mnie korzystanie z tej teorii jest jednym z fundamentalnych kamieni mojej pracy jako coacha.
Prawie zawsze od niej zaczynam. Nie oznacza to, że na niej kończę. Jako rozwinięcie, takie wspomagacie, wykorzystuję różne techniki i ćwiczenia z NLP. Jednak to już inna historia.

Fundamentalny kamień zmiany, z którego korzystam znasz.
„Wspomagacze” z NLP, o których wspomniałem, w przyszłości dopiszę w dziale poświeconym NLP.



*Źródło:Beisser, A. (1970). The Paradoxical Theory of Change. W: J. Fa, I. Shepherd, Gestalt Therapy Now. Palo Alto, CA: Science and Bahavior Books.

Tutaj omówienie w języku angielskim:
http://www.gestalt.org/arnie.htm